Je hebt geen tuin, maar wil wél buiten van het lekkere weer genieten. Waar ga je heen als de parken vol zitten en het strand wordt afgeraden? Naar een deeltuin: de groene postzegel van je buren of het grasveld van dorpsgenoten.
Initiatiefnemer Martijn Neuvel (39) uit Hoorn vertelt hoe Deeltuinen.nl tot stand kwam en hoe hij hiermee een veilige vakantie voor de chronisch zieke Amaysa (3) regelde.
Het idee voor een deeltuin ontstond in maart, toen de intelligente lockdown werd ingevoerd. Neuvel lag op een zonnige dag in de tuin met zijn vier kinderen en dacht: “Dit is zo mooi, dit gun je iedereen. Ik ben gezegend met een groot gezin en een grote tuin, maar ik lig hier natuurlijk lang niet altijd. Misschien kunnen kinderen uit de buurt die geen tuin hebben hier ook eens spelen, als wij er niet zijn.”
Binnen een paar weken tijd werkte hij dit idee uit tot Deeltuinen, samen met zijn zakenpartner en een aantal vrijwilligers. Wie wil, kan zijn tuin aanmelden en openstellen voor mensen die daar behoefte aan hebben. Dat kan iedereen zijn: ouderen die op een flatje zitten en buiten willen lezen, mensen die in overleg een groentetuintje willen starten of jongeren die graag buiten willen ontspannen maar zelf geen ‘buiten’ hebben. Het is sinds kort zelfs mogelijk om in een deeltuin te overnachten, als je spontaan kampeerkriebels krijgt.
Lees ook
Gezin laat opa Koos (89) in huisje in de tuin wonen: ‘We hebben er geen omkijken naar’
Neuvel vertelt over een gezin uit Purmerend dat via zijn platform een deeltuin heeft gevonden. Moeder Aletta postte een oproep op Facebook omdat ze op zoek was naar een veilige buitenruimte. Haar dochter Amaysa (3) heeft een chronische leveraandoening en slikt medicijnen waardoor haar immuunsysteem platligt. Ze zijn dus extra voorzichtig: niet alleen corona, maar ook andere griepjes en virussen zijn gevaarlijk.
Neuvel: “Een van onze vrijwilligers zag haar oproep, waarna we het gezin hebben gekoppeld aan een tuin in de buurt. Achthonderd vierkante meter aan grasveld, om precies te zijn. Hier kan Amaysa ongestoord rondrennen. Ook heb ik een lokaal tentenbedrijf gebeld, die kosteloos een grote tent voor hen heeft geregeld.”
Een mooi initiatief, waar Aletta door werd overvallen. “Ik was sprakeloos, het is bijzonder dat dit zo snel tot stand kwam. Amar en ik kunnen straks echt even ontspannen van alle hectiek en zorgen, terwijl Amaysa de ruimte heeft om rond te rennen. Ze is een enorme stuiterbal, dus op dat gras kan ze goed haar energie kwijt. Het is echt prachtig. Zodra Amaysa uit het ziekenhuis is, willen we hier een paar nachten naartoe.”
Amaysa
Dit was natuurlijk een bijzonder geval: niet bij elke deeltuin krijg je zomaar een gratis tent. Toch is er veel mogelijk, volgens Neuvel. “De spelregels bepaal je zelf. Kan ik een kopje koffie drinken? Mag ik picknicken? Hoelang mag ik blijven? Al die dingen regel je samen, zodat je precies weet waar je aan toe bent. Vaak kan het nog coronaproof ook: als de tuin een eigen poort of achteringang heeft, hoef je helemaal niet in contact te komen met iemand.”
In sommige tuinen worden zelfs al gezamenlijke projecten opgestart, waarbij meerdere mensen een moestuin bijhouden. Sommige mensen komen om even een rondje te harken, anderen hangen driftig de tuinman uit. Neuvel: “Mensen maken zelfs afspraken over de gewassen die ze met z’n allen verzorgen: zijn de aardbeien goed? Neem ze lekker mee. Vallen de appels van de boom? Inpakken en compote van maken. Mooi toch?”
Lees ook
Geen groene vingers? Geen nood: negen tips van Artis-tuinman Ton
De drukte in parken en op stranden is de laatste tijd veel in het nieuws. Mensen vragen zich af waar ze nog naartoe kunnen nu veel publieke plekken zo vol zijn. Nergens voor nodig, aldus Neuvel: “Je moet alleen weten wáár je de ruimte moet vinden en of je het mag gebruiken. Op dit moment bieden we zo’n dertig deeltuinen aan, we hopen natuurlijk dat dit er meer worden. Als je maar één keer iemand als Amaysa kunt helpen, heb je denk ik al een heel mooi cadeau in handen.”
