Elise Schaap speelt de hoofdrol in het psychologische drama ‘Mijn Vader is een Vliegtuig’. Ze is daarin te zien als een succesvolle zakenvrouw, die na het overlijden van haar moeder op zoek gaat naar haar eigen verleden.
LINDA.nl spreekt met Schaap die Eva speelt – de hoofdrol – die ze zelf omschrijft als ‘een nieuwe stap’.
“Ik twijfelde of ik deze rol wel wilde spelen. Een weergaloos script, maar mijn kracht ligt juist in lichtheid. De keuze van Antoinette Beumer (regisseur en schrijfster) vond ik interessant. Ze wilde geen zwaar verhaal vertellen, maar het tegenovergestelde laten zien, op de momenten dat de film daarom vraagt.”
In de film krijgt Eva na het overlijden van haar moeder nachtmerries en is ze bang om de grip op de werkelijkheid te verliezen. Ze ontdekt gaten in haar geheugen. Daarom gaat ze op zoek naar haar vader, die al 33 jaar in een psychiatrische inrichting zit. Zo ontdekt Eva dat haar moeder goede redenen had om haar (jeugd)herinneringen te wissen.
“Het is natuurlijk veel minder interessant om een depressief iemand te zien, die ook nog eens bang is om gek te worden. Dat is iets wat ik van mezelf herken: ik ben optimistisch van aard en geef graag tegenlicht.”
“Het is een heel intense, kwetsbare rol. Een nieuwe stap voor mij; hier moet ik volledig transparant zijn. Een rol zoals die in Ferry staat echt ver van mij vandaan. Maar als Eva heb ik geen pruik, accent of gebit om mij achter te verschuilen.”
En dat is niet de enige ‘drempel’, waar Schaap voor deze rol overheen moet. “In het dagelijks leven ben ik een angsthaas. Bij het zien van de filmposter denken mensen meteen aan Photoshop, maar ik sta toch echt te balanceren op de balustrade van de vijfde verdieping. Weliswaar met een tuigje om, maar in het dagelijks leven moet je mij dit echt niet laten doen. Ik durf veel meer wanneer ik in karakter ben.”
Mijn Vader is een Vliegtuig is de verfilming van Beumers gelijknamige boek, inclusief autobiografische elementen. “Je wil altijd dat een regisseur blij is met je, maar natuurlijk vond ik het spannend. Je brengt iemands persoonlijke verhaal tot leven.”
Toch krijgt Schaap van Beumer al het vertrouwen om de rol eigen te maken. “Ik heb niet één keer gedacht: o, als ik het maar goed doe. Ze heeft de rol echt aan mij gegeven. Ik mocht die volledig naar mijn hand zetten.”
De sfeer op de set noemt Schaap gemoedelijk, ondanks het intense verhaal. “Van een zware, bedompte sfeer ga ik ook niet beter spelen. Het is een intense, mooi vertelde zoektocht geworden. Daar ben ik erg trots op.”
Benieuwd of het went, kijken naar jezelf, op een megagroot beeldscherm? “Het is niet dat ik op een vrije zaterdag lekker een film opzet, met mijzelf erin. Het spelen is als een soort spier die je traint. En dat geldt ook voor het kijken naar je eigen werk.”
“Van de regisseur kreeg ik daar ook de ruimte voor, om tussen de takes door een scène terug te kijken. Dan kijk ik enkel technisch: is het spel goed, is er een bepaalde camerabeweging waar ik op kan inspelen? Een première blijft spannend. Maar de samengeknepen billen die ik in het begin had, zijn inmiddels (bijna helemaal) verdwenen.”
Mijn Vader is een Vliegtuig is vanaf 30 september te zien in de bioscoop. Bekijk hier alvast de trailer:
Elise Schaap over zieke vader: 'Af en toe gewoon klote'
