In ‘Proef Eenzaamheid’ (EO) zagen we woensdagavond hoe het is om echt enorm eenzaam te zijn. Het is de dagelijkse realiteit voor de 56-jarige Monique.
Na een beroerte is ze totaal geïsoleerd geraakt van de buitenwereld.
Monique (56) is intens eenzaam: 'Ik hoef er voor niemand nog te zijn'
Geen vrienden
Vrienden en werk heeft ze niet en haar enige familielid, een zoon, woont in het buitenland met zijn vrouw en kinderen. Ze ziet ze maar één keer in de één, twee jaar. “Ik ben ze dan alleen maar tot last”, vertelt Monique.
Zo lang mogelijk in bed
De dagen brengt ze door met tv kijken, zo’n vijftien uur per dag. “Ik probeer ’s ochtends zo lang mogelijk in bed te blijven liggen, zodat de dag niet zo lang duurt.” Na het opstaan gaat de tv meteen aan, om vervolgens pas weer uit te gaan als Monique gaat slapen. “Het is de enige manier om het malen te stoppen”, legt ze uit.
Lees ook
Hechte klas in ‘De Reünie’ was ‘net familie’ maar dat gold niet voor Roos
Nog eenzamer tussen de mensen
Hoewel de oplossing zo simpel lijkt – naar buiten gaan en onder de mensen komen – is het zo makkelijk niet, volgens Monique. “Je bent misschien nog wel eenzamer tussen de mensen. Je bent dan niet alleen, maar nog wel eenzaam.”
Moeilijk besef
Het moeilijkste vindt ze het besef dat het misschien wel nooit meer beter wordt. “Ik hoef er voor niemand te zijn en misschien moet ik nog wel 30 jaar op deze manier leven.”
Bekijk het fragment hier vanaf minuut 3:37.
