Aanslag Nice

Op 14 juli 2016, een nationale feestdag in Frankrijk, reed Bouhlel met zijn truck dwars door een mensenmassa op de boulevard van Nice. Hager en Kenza wisten zich zo te plaatsen dat ze niet werden overreden.

“We hadden geluk dat we op een plek lagen waar we niet onder de wielen kwamen. Als ik op mijn dochter ging liggen, kon ik haar misschien beschermen en zou ze onder mijn lichaam gevonden worden.” Hager was er van overtuigd dat ze het zelf niet zou overleven, maar hoopte zo haar dochter te redden.

Zowel Hager als haar dochter is ruim zes jaar na de aanslag zwaar getraumatiseerd. Kenza is inmiddels tien jaar, maar ze gebruikt nog altijd een speen. Ze heeft last van dingen die bij haar de angst weer oproepen. “Een hard geluid, een vrachtwagen die toetert, een auto die langsrijdt en toetert of politie die met sirenes langs school rijdt, roepen bij haar de angst weer op. Dan valt ze weer terug en kan ze zich niet op school kon concentreren.”

Verwerking

Ook verhindert het trauma van haar dochter het herstel bij haarzelf. “Elke keer als we verder willen, haalt ons kind ons weer terug. Want het gaat niet goed met haar, dus moeten we voor haar zorgen. Zo komen we niet aan onszelf toe.” Hager raakte haar baan kwijt en haar dochter kreeg op school te maken met onbegrip.

Daarover zegt Hager: “Als je het niet hebt meegemaakt, kun je het niet begrijpen. Je kunt je niet voorstellen hoe groot de impact op je leven is. We moeten misschien kenbaar maken hoe we ons voelen.”

Bouhlel werd na de aanslag gedood, acht mensen die hem hielpen staan terecht. Deze week wordt de strafeis verwacht. Het proces gaat er volgens Hager niet voor zorgen dat ze er weer bovenop komen. “Maar we komen wel een stukje vooruit.”

Lees ookKoningspaar over aanslag Nice: 'Het land waarmee wij ons zo verwant voelen is geraakt'