Met LINDA.meiden deelt Naomi hoe het voor haar is om op te groeien in een groot gezin.

Groot gezin

“Het gezin waarin ik opgroei, bestaat uit tien personen en telt mijn vader, moeder, een oudere broer (21), drie jongere broertjes (3, 6 en 17) en drie jongere zusjes (8, 12 en 14). Met de een heb ik een betere band dan met de ander. Dat is niet omdat de een leuker is dan de ander, maar omdat de leeftijden tussen mijn jongere broertjes en zusjes en mij zover uit elkaar liggen. Als gevolg daarvan bevind je je altijd in een andere levensfase, waardoor je vrijwel altijd ook andere interesses hebt. Dat vind ik niet erg, want desondanks is ons gezin wel heel hecht.”

De ouders van Naomi hadden altijd al een grote kinderwens. “Mijn oma, de moeder van mijn moeder, heeft elf kinderen. Mijn moeder weet daardoor hoe het is om op te groeien in een groot gezin en ik denk dat ze daarom ook zo van kinderen houdt. Zelf houd ik ook van kinderen, vooral als ze wat kleiner zijn. Als ik hoorde dat mijn moeder weer zwanger was, vond ik dat dan ook helemaal niet erg. Wel merkte ik dat ik daar tijdens de aankondiging van de laatste zwangerschap van mijn moeder iets anders naar keek. Toen nam het idee van nóg meer drukte in huis de bovenhand, want dát is het soms wel: heel druk.”

Opvoeding

Naast de drukte in huis vindt Naomi opgroeien in een groot gezin vaak ook vooral heel leuk. “Een groot gezin is soms extra gezellig, bijvoorbeeld met de feestdagen. Het gezegde ‘hoe meer zielen, hoe meer vreugd’ gaat op dat soort dagen bij ons zeker op. Daarnaast ben ik niet anders gewend dan zoveel broertjes en zusjes te hebben en voel ik me soms een soort moeder voor ze. De meesten zijn toch jonger dan ik, waardoor ik ze aan de ene kant bepaalde dingen mee wil geven en ze aan de andere kant voor bepaalde situaties wil behoeden. Dat is een soort zussen-instinct, denk ik.”

“Veel nadelen kent opgroeien in een groot gezin voor mij eigenlijk niet. Uit praktische overwegingen gaan we niet op vakantie en gaan we ook niet vaak dagjes weg, maar die gezelligheid compenseren we thuis. Onze auto is immers ook niet groot genoeg voor het hele gezin, want zo’n grote gezinsauto is er ook helemaal niet. We passen niet eens in twee auto’s.”

Coronatijd

De coronatijd vroeg van Naomi echter wat meer geduld. “De afgelopen twee jaar vond ik opgroeien in een groot gezin soms wel lastig. Als gevolg van de coronatijd en de daaropvolgende lockdown was vrijwel iedereen de hele dag thuis en dat is met tien man nogal een huis vol. Vóór de coronatijd genoot ik vaak wel van de momenten dat ik even alleen thuis was – en die momenten waren er toen niet meer. Ik kon me daardoor moeilijk concentreren op belangrijke zaken, zoals school. Ook miste ik mijn privacy.”

Liefdevolle jeugd

Hoewel Naomi’s ouders hun aandacht niet over twee, maar acht kinderen moeten verdelen, komt ze nooit iets tekort. “Mijn ouders hebben hun aandacht en liefde over ons allemaal verdeeld. Mijn broertjes, zusjes, oudere broer en ik hebben daardoor een liefdevolle en fijne jeugd. Dat vind ik heel fijn, want dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend en kan in een gezinssituatie als de mijne ook anders zijn. Daarnaast heeft het me ook veel moois gebracht, zoals zelfstandigheid en een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Mijn ouders konden en kunnen immers niet alles voor ons allemaal doen, waardoor ik al vroeg leerde hoe ik bepaalde dingen het beste zelf kon doen. Daar heb ik nu veel aan.”

Zo positief als Naomi zelf naar haar gezinssituatie kijkt, kijken de mensen om haar heen er ook naar. “De reacties die ik krijg zijn nooit negatief. Mensen zijn eerder verbaasd, omdat ze het zich niet kunnen voorstellen om in zo’n groot gezin op te groeien. Ze willen vaak weten hoe we dat thuis doen en hoe het voor mij is. Dan vertel ik ze daar meer over en vinden ze het eigenlijk vooral heel bijzonder en leuk.”

Mirthe (24) is alleenstaande moeder: 'Ik vond het erger voor hem, dan voor mezelf'Lees ook