Stijgende femicidecijfers, verhitte abortusdebatten en jongeren die opkijken tegen Andrew Tate: allemaal redenen voor de Dolle Mina’s om begin 2025, na vijfenvijftig jaar stilte, terug te keren. Iris (33), Sophie (26) en Sara (31) maken zich met de organisatie hard voor vrouwenrechten.
Hoe werkt dat precies? LINDA.meiden belt de drie vrouwen over hun ervaringen als Mina’s.
In januari 2025 kwamen de Dolle Mina’s, vijfenvijftig jaar na hun oprichting, opnieuw samen. Ze staken een korset in brand als symbolische aftrap voor nieuwe acties tegen genderongelijkheid. In de jaren zeventig werd de actiegroep bekend door ludieke protesten, zoals het uitdelen van condooms en de leus Baas in eigen buik, waarmee ze streden voor het recht op abortus. Hun acties droegen bij aan belangrijke stappen in de emancipatie, zoals betere voorlichting over anticonceptie en een grotere rol van vrouwen binnen politiek en vakbonden.
Toch zijn veel thema’s vandaag de dag nog even urgent. Anticonceptie verdween in 2004 uit het basispakket, vrouwen verdienen gemiddeld nog altijd twaalf procent minder per uur dan mannen en het aantal gevallen van femicide en geweld tegen vrouwen stijgt (dit is slechts een greep uit de kwesties waarvoor de actiegroep zich inzet). Daarom zijn de Dolle Mina’s terug: oud-leden én een nieuwe generatie laten hun stem horen. Iris, Sophie en Sara behoren tot die nieuwe lichting.
Aangesloten omdat…
Iris: “Toen ik vanuit Amsterdam naar andere steden (eerst Leeuwarden en Groningen, toen Arnhem) verhuisde, voelde ik me als vrouw steeds vaker benadeeld. In de klas of in werksituaties kregen mannen automatisch het woord of trokken zij taken naar zich toe. Die ongelijkheid frustreerde me. Toen ik in het nieuws steeds meer zag over seksueel geweld en femicide, dacht ik: nu moet ik iets doen.
Mijn lidmaatschap bij Dolle Mina begon bij de Walibi Fright Night-commercial waar ik kritisch op reageerde. Sophie stuurde me een bericht en niet veel later sloot ik me aan. Binnen een dag organiseerden we in Arnhem een fietstocht voor de De Nacht Is Ook Van Ons-actie. We stuurden veel Arnhemse influencers een uitnodiging en de burgemeester vroeg of hij mee mocht fietsen. Tot onze verrassing stonden er de volgende dag tweehonderd mensen klaar.
Sindsdien heb ik bijna elk weekend iets gedaan: van een toespraak in Gouda tot het overhandigen van de Krachtwacht in Amsterdam. Afgelopen weekend organiseerden we in Arnhem een actie waarbij we een onveilige tunnel veranderden in een huiskamer met theetjes en banken. Daar kon ik zelf helaas niet bijzijn, maar ik ben supertrots op de andere Mina’s. Zulke momenten leiden tot mooie gesprekken en maken zichtbaar dat mensen zich overal willen inzetten. Het geeft hoop in een tijd waarin het nieuws vaak verdrietig en demotiverend is. Ook in onze berichtgeving willen we dat uitdragen: we zetten aan tot actie, maar altijd met een liefdevolle en positieve toon.”
Taken
Iris: “Ik houd me voor Dolle Mina Arnhem vooral bezig met social media en teksten, en sinds kort help ik ook bij het landelijke account. Daarnaast heb ik contact met de gemeente van Arnhem en de politie om acties veilig te laten verlopen. Ik ben er per week twee dagen mee bezig, omdat ik voor mezelf werk en daardoor flexibel ben qua tijd. Iedereen draagt bij op zijn of haar manier. Sommige leden zijn student en hebben weinig tijd, maar kunnen wel gratis posters printen. Dat is ook al waardevol.”
Advies aan andere meiden
Iris: “Mijn tips? Het belangrijkste is dat we elkaar alles gunnen en niet onderuit halen. Vrouwen hebben soms de neiging om snel te oordelen of jaloers te zijn. Reflecteer daar eerlijk op en zorg dat je intenties zuiver zijn, want samen kom je veel verder. Bij Dolle Mina zie ik hoe krachtig het is als we elkaar ondersteunen. Ook in gesprekken met andersdenkenden helpt het om te zoeken naar wat verbindt en elkaar als mens te zien.”
Daniques zus werd vermoord door obsessieve Tindermatch: 'Onze toekomst was sámen gepland'
Aangesloten omdat…
Sophie: “Deze zomer, toen femicide op een hoogtepunt kwam, liep ik mee met de Dolle Mina-marsen in Rotterdam. Daar zag ik hoeveel (verschillende soorten) mensen willen opkomen voor gelijkheid. Dat gaf me zoveel energie dat ik in Gouda, waar ik ook volksvertegenwoordiger ben, een eigen tak ben gestart. Binnen korte tijd sloten zich al honderd actief geïnteresseerden aan. We hebben inmiddels twee succesvolle fietstochten georganiseerd onder De Nacht Is Ook Van Ons.
Maar Dolle Mina zijn, gaat voor mij om veel meer dan demonstreren. Het is een groep die mensen samenbrengt en motiveert om in hun eigen leven verschil te maken. Van die seksistische opmerking op werk tot vragen over de opvoeding van kinderen. We willen op alle vlakken het geluid dat vrouwen minder waard zijn dan mannen tegengaan.”
Taken
Sophie: “Ik zet me naast mijn fulltime baan in – vaak in de avonden of weekenden. Hoeveel tijd je eraan kwijt bent, bepaal je zelf. We plannen een maand vooruit en kijken goed wie wanneer beschikbaar is. Op basis daarvan organiseren we acties. Iedereen draagt op zijn eigen manier bij: de één is praktisch ingesteld en focust op veiligheid tijdens acties, de ander wil gastlessen geven op scholen. We stimuleren elkaar om talenten te ontdekken en verder te ontwikkelen.”
Advies aan andere meiden
Sophie: “Meld je aan via de website en kijk welke groep bij je past. Het gaat er niet om hoeveel tijd je hebt, maar dat je de behoefte hebt om je in te zetten. Al help je maar een paar keer per jaar – iedere stem telt. Laat je niet tegenhouden; ook ik vond het spannend, maar het gevoel dat je niet alleen staat in de strijd voor gelijkheid is ongelooflijk krachtig.”
Merel (22) koos voor abortus: 'Betekent niet dat je egoïstisch bent'
Aangesloten omdat…
Sara: “Ik heb me altijd al uitgesproken over feminisme en ongelijkheid. Hiervoor heb ik als vrijwilliger bij UN Women gewerkt, ik bezoek al lange tijd lezingen en voer eindeloze discussies aan de eettafel. Toch voelde het vaak te klein, alsof ik meer kon doen. Toen de Dolle Mina’s terugkwamen, wist ik meteen: hier wil ik bij horen. Hun kracht is dat ze snel en ludiek in actie komen, altijd met de vraag: wat willen we precies en hoe kan het beter? Ik stuurde een mail en bood aan te helpen met social media. Twee weken later zat ik al in mijn eerste meeting.”
Taken
Sara: “Sinds maart is alles in een stroomversnelling gegaan: ik schrijf teksten, beheer de landelijke socialmediakanalen en draag bij aan het bevorderen van intersectionaliteit binnen de beweging. Daarnaast spreek ik de media of help ik met het organiseren van landelijke acties, zoals de landelijke fietstocht die we in vier dagen op poten zetten. Hoeveel tijd ik eraan kwijt ben is verschillend: soms heb ik drie vergaderingen in een week, soms geen.
Ik combineer het met mijn baan als neuropsycholoog. Hoe druk het ook is, me inzetten voor Dolle Mina geeft me juist energie. De saamhorigheid, de nieuwe vriendschappen, het gevoel dat je samen iets bereikt. Ik kan niet elke dag op de barricade staan, maar het hoeft ook niet perfect. Elke bijdrage die je levert telt. Al deel je af en toe iets op social media of ga je mee naar één demonstratie – dat maakt verschil.”
Advies aan andere meiden
Sara: “Begin klein en zoek gelijkgestemden. Sluit je aan, luister mee, deel een post of ga een keer naar een actie. En onthoud dat je je nooit hoeft in te houden. Je bent niet ‘teveel’. Uit je mening, spreek anderen aan en durf zichtbaar te zijn. Vriendinnen vragen me weleens of ik me niet te veel zorgen maak. Kwesties als het terugdraaien van het recht op abortus lijken misschien een ver-van-je-bedshow, omdat je denkt dat dit in Nederland onmogelijk is – maar de problemen die in Amerika spelen waaien langzaam onze kant op. Dat zag je ook in de aflevering van First Dates dit weekend. En zolang vrouwen ergens ter wereld niet vrij zijn, zijn wij dat ook niet.”
Alanah zat tegenover Davey in 'First Dates': 'Ik zou zijn advies niet aannemen, dus ook zijn kritiek niet'
