Tweeënhalf jaar geleden vertrok Maud Wessels. Met dromen groter dan angsten zwaaide ze haar waanzinnige Amsterdamse leven gedag. Geen idee van wat haar te wachten stond, waarheen en voor hoelang.
Mijn positieve houding en optimisme hebben mij vaak heel ver gebracht, maar voorlopig verplaatsen ze zich niet buiten de landsgrenzen van de Chinese volksrepubliek.
Filmisch
Gebogen over een portie dumplings live vanuit Hong Kong blijk ik niet as lucky als gedacht. Goh. Het moest een keertje mis gaan, het ging eigenlijk al veel te lang goed. Stiekem al bijna 26 jaar lang gaat het met de hakken over de sloot nét goed. Toen ik gisteren overtuigd van mijn eigen waarheid landde, maar nog geen e-mail had van de Indiase ambassade, mocht dat de pret niet drukken. Ik had nog twee uur op de klok en het zou helemaal bij mij passen als de goedkeuring van het visum één minuut voor het sluiten van de gate binnen zou komen (toch weer dat filmische).
