Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
In de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we bruiden én bruiloftsgasten waarbij de grote dag nét niet helemaal volgens plan verliep. Zo ook bij Suze (57): zij had probleem na probleem tijdens het vermaken van haar trouwjurk.
“We trouwden dit jaar in onze eigen achtertuin, in festivalsfeer. In eerste instantie was ik niet van plan een ‘echte’ trouwjurk te kopen. Zowel ik als mijn man zijn al eens getrouwd en aangezien dat niet fantastisch afliep, hoefde het voor mij niet zo. Uiteindelijk haalden mijn kinderen me over het toch te doen voor deze speciale dag, dus meldde ik me bij een grote bruidsmodezaak. Ik werd ontzettend leuk geholpen en na een paar pasrondjes was het raak: ik glunderde, mijn dochter en schoondochter kregen kippenvel. Precies hoe je je hoort te voelen als je zo’n jurk draagt.
De jurk was mouwloos. Op zich heel mooi, maar ik ben 57 en voelde me prettiger in een jurk mét mouwen. Die zouden besteld worden en aan de jurk worden gezet, terwijl ze de sleep er juist vanaf zouden halen. Daarna kon ik langskomen voor een tweede pasmoment om te kijken hoe de jurk verder nog vermaakt moest worden.”
“Een paar weken later zaten de mouwen weliswaar aan de jurk, maar rechts was-ie anders geplaatst dan links. Het motief van het kant zat gedraaid, dus dat moest hersteld worden. Verder werd de jurk afgespeld voor de lengte en om hem iets smaller te maken. Dit werd volledig op gevoel gedaan, zonder ook maar iets op te meten. Tegelijkertijd gaf de coupeuse continu complimenten, maar op een heel overdreven manier. Het gaf me geen goed gevoel, maar er was nog niet genoeg reden om te denken dat er écht iets mis zou gaan. Dat was bij de derde pasronde wel anders.
Irada (38): 'Mijn dronken man kotste over de trouwjurk van mijn beste vriendin'
Toen ik mijn trouwjurk voor de derde keer aantrok, was ik in de paskamer meteen teleurgesteld. Het kant van de mouw zat goed, maar de rechtermouw was een stuk korter dan links. Op mijn schouder leek er ineens stof ‘over’ te zijn en aan de onderkant was de jurk hartstikke scheef. “Prachtig, hij zit perfect”, zei de verkoopster toen ik naar buiten liep. Ik antwoordde dat ze misschien nog iets beter moest kijken. De coupeuse kwam er weer bij (“Het komt allemaal goed, maak je niet druk”) en die speldde van alles af. Toen zag mijn dochter dat aan de achterkant van de jurk de rij knopen ook nog helemaal schots en scheef zat. Het leek wel een kronkelpad. Ik was allesbehalve vrolijk tijdens die afspraak, maar wat kon ik? Ik moest gewoon vertrouwen dat het goed zou komen.”
De scheve knopen:
“Pasbeurt nummer vier zou een finetuning zijn. Een paar ‘laatste dingetjes’ aanpassen en dan zou de jurk perfect zijn. Je raadt het al: dat was bepaald niet het geval. Alle dingen die ik net noemde waren nog stééds niet goed vermaakt. De mouw nog steeds te kort, die ruimte bij de schouder was er nog steeds, de knopen krom en de zoom hartstikke scheef… Ik stond perplex en de tranen sprongen me in de ogen. Deze ‘finetuning‘ werd een pasdag van maar liefst zesenhalf uur.
De coupeuse deed alsof het allemaal niet zoveel voorstelde. Redelijk bizar, want we zaten inmiddels in passessie vier en het werd er nog niet echt beter op. Sowieso vond ik dat er vrij weinig sympathie of medeleven was vanuit de medewerkers: dit is toch niet hoe een klant zich moet voelen als het om haar trouwjurk gaat? Na een paar uur kwam de jurk terug – het was inmiddels 19.15 uur – maar hij was nog steeds niet helemaal goed. Ze vroegen me of ik later nog een keer terug wilde komen, maar toen heb ik geëist dat ik de jurk nog dezelfde dag mee naar huis kon krijgen. Ik was er zó klaar mee.”
Bruid Sanne dumpt na 2 uur haar trouwjurk en krijgt schadevergoeding: 'Ik was dat ding hélemaal zat'
“We zijn de stad in gegaan om wat te eten, terwijl de coupeuse verder ging met mijn trouwjurk. Twee uur later werden we gebeld dat alles klaar en goed zou zijn. Bij het opnieuw passen leek de jurk op dat moment prima. De rechterkant voelde wat strakker bij de schouder, maar ik kon erin bewegen en vond het op dat moment ook wel even prima. Meenemen en wegwezen, dacht ik.
Aan de kassa rekenden ze gewoon de volle pond, ruim drieduizend euro. Geen sorry, geen excuses, geen compensatie voor het hele gebeuren: niks. Ik heb zelf moeten vragen om iets van een tegemoetkoming. Na overleg boden ze aan dat ze het verwijderen van de sleep niet in rekening zouden brengen: een ‘korting’ van zo’n honderd euro. En dan nog durven vragen of we leuke foto’s van de bruiloft met hen wilden delen. Dacht ’t niet.”
“Op mijn trouwdag kon ik gelukkig wel weer genieten van alles. Mijn zoon gaf me weg aan mijn aanstaande en de ceremonie was prachtig, met een lach en een traan. Wat minder mooi was, is dat mijn vriendin tijdens de ceremonie al zag dat ik uit mijn jurk was gescheurd: aan de achterkant, onder mijn rechteroksel. Het stuk waar de jurk inderdaad vrij strak zat. Ze wist de voorgeschiedenis van mijn trouwjurk en besloot haar mond te houden: ze wilde mijn dag niet verpesten.
Een paar uur later kwam ik er zelf alsnog achter. Ik had jeuk en wilde daar even krabben, maar voelde ineens mijn eigen huid in plaats van het kant dat ik verwachtte. Ik was zó boos. Gelukkig bleek dat het gat niet heel erg opviel als ik m’n arm gewoon naar beneden hield.
Naderhand heb ik natuurlijk de bruidsmodezaak gemaild met uitleg en foto’s van de scheur. Ze ‘betreurden dat dit was gebeurd, maar dat dit niet hun verantwoordelijkheid was’. Teleurstellend, maar ik verwachtte er al niet heel veel meer van na dat dramatische pasproces. Ik heb écht kunnen genieten van mijn bruiloft, maar dit hele verhaal heeft toch een smetje achtergelaten op alles.”
Heb jij ook nog een goed verhaal over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Doris (37) vond de bruidegom stomdronken in de berm: 'Niet veel later ging hij out'
