Baz Luhrmann

Meer glitter, meer drums, meer hysterische pakken en méér drama – dat is waar filmmaker Baz Luhrmann om bekend staat. Door zijn bombastische, kleurrijke vertelstijl, aangevuld met epische muzikale scènes, blijven zijn films op je netvlies gebrand. Eerder creëerde hij een barok Parijs van operette en pluche in Moulin Rouge! (2001) en de glitterende zondeval van de Amerikaanse elite rondom New York in The Great Gatsby (2013).

Een klassiek verhaal in een surrealistisch jasje, daar kun je de films van Luhrmann aan herkennen. Ook voor Elvis heeft hij, als je de eerste recensies mag geloven, alle registers open getrokken. Volgens de London Evening Standard kan de film “hectisch en oppervlakkig” aanvoelen, maar weet Luhrmann de kijker op indringende wijze “tot waanzin te drijven”. Ook The Hollywood Reporter roemt “de verbluffende visuele impact”, maar vindt de regisseurs obsessie met de figuur Elvis “zowel aanstekelijk als vermoeiend”.

Afgaande op de recensies moet je als kijker dus geen realistische hervertelling van het leven van Elvis Presley verwachten. Wel “iets boeienders”,  vindt The Independent: “een Amerikaans sprookje”. Maar de meningen blijven verdeeld. Volgens The Washington Post voel je je na een bioscoopbezoek zelfs alsof je 2,5 uur in een wasmachine hebt gezeten. Door al het afleidende, visuele spektakel komt de kijker geen centimeter dichterbij The King, schrijft de krant. “Het probleem met Elvis – hij is er niet.”

Elvis

De meeste lof gaat uit naar acteur Austin Butler. De rol zit de 30-jarige acteur als gegoten. “Onze levens lijken op elkaar”, zei hij deze week zelf tegen het AD. Na bescheidenere rollen in tienerseries als The Shannara Chronicles en The Carrie Diaries verwachten velen dat deze rol hem dé ster van het moment zal maken. Zelden “oogde een imitatie-Elvis zó elektrisch en aanstekelijk als die van acteur Austin Butler in Elvis”, aldus de Volkskrant. 

Bekijk hieronder de trailer van ‘Elvis’.