Manon ‘The Style Shrink’ Meijers adviseert lezers op stijlgebied in deze rubriek. Heb je zelf een vraag? Kom maar door.
Manon Meijers schreef de bestseller Kleed Jezelf Gelukkig. Haar missie is om zoveel mogelijk vrouwen weer lachend voor hun spiegel en kast te krijgen.
Onze dochter van 17 kleedt zich de laatste paar maanden heel graag heel bloot. Als moeder maak ik me daar zorgen over. Ik vind het vreselijk om toe te geven, maar kan niet ontkennen dat er steeds zinnetjes als ‘goedkoop’ en ‘ja maar als je er zo bijloopt, dan vráág je er ook om’ door mijn hoofd spoken. Kun je advies geven in hoe we haar het beste kunnen benaderen?
Nee, dat kan ik niet. Ik ben geen pedagoog en ik ben geen seksuoloog. En als ik iets geleerd heb van de afgelopen weken, dan is het dat meningen geen hout snijden in zaken waar experts voor nodig zijn. Wat ik wel kan doen is vanuit mijn perspectief als stylistoloog een licht op je situatie schijnen dat wellicht de boel voor jezelf een beetje verheldert.
Als vrouw krijg je van jongs af aan honderden ongeschreven regels opgelegd. Het is aannemelijk dat het kleedgedrag van je dochter jouw eigen set aan rare regels triggert.
‘Wees sexy, maar geen slet’ is er zo een. Misschien zitten in dit zinnetje wel de meest ingewikkelde boodschappen ever verborgen. En het zijn er echt tig. ‘Mannen vinden sexy geweldig, maar trouwen er niet mee.’ ‘Je bent preuts als je je lichaam niet laat zien.’ ‘Je moet je lichaam niet te veel laten zien.’ ‘If you’ve got it, flaunt it!’ ‘Zorg dat je mysterieus bent.’ Ik hoef je niet uit te leggen dat de lijst eindeloos is, want je was erbij toen jij de ‘regels’ een voor een kreeg uitgedeeld. En ik kan me voorstellen dat je als moeder bezorgd bent wanneer je tienerdochter al duck-facend en met d’r bips naar achteren geduwd op Instagram staat. Another one bites the dust. Want: doet ze dit echt al voor zichzelf? Of spiegelt ze zich aan wat ze krijgt voorgeschoteld en is dit een manier om haar zelfbeeld te vergroten? Om goed gevonden te worden?
Toen anderhalf jaar geleden mijn boek verscheen, heb ik veel van dit soort gekke regels rondom uiterlijk proberen te ontkrachten. Eén passage heeft het boek toen niet gehaald, omdat die op dat moment te heftig voelde. In retrospectief had ik ‘m dolgraag erin gehad. Daarom nu maar op deze plek:
Laat je alsjeblieft nooit vertellen dat de manier waarop jij eruitziet, verantwoordelijk is voor hoe anderen zich gedragen. Het is een tijdje de tendens geweest om de schuld bij zedenzaken in de schoenen te schuiven van de slachtoffers. Slachtoffers die sexy gekleed waren. Ze zouden er aanleiding toe gegeven hebben, met hun schaarse kleding en hun uitdagende make-up. Het is een theorie die mij persoonlijk kotsmisselijk maakt. En dat terwijl ik er toch echt in geloof dat je kleding een taal spreekt en altijd een boodschap afgeeft. Maar je kleding zegt nooit, ik herhaal, écht nooit: ‘Kom aan mijn lichaam terwijl ik nee zeg, alsjeblieft’.
Wat er in dit soort gevallen gebeurt, is dat mensen die bang zijn voor de afschuwelijke uitwassen in onze maatschappij, zoals aanranding en verkrachting, proberen om er een soort controle-factor in te bouwen. Dat maakt ze minder bang. Als je namelijk de slachtoffers verantwoordelijk kunt maken, kun je dus ook voorkomen dat je misschien een slachtoffer wordt. Met andere woorden: we voelen ons bedreigd door het idee dat er slechte dingen kunnen gebeuren met goede mensen. Dat betekent namelijk dat er met ons ook slechte dingen kunnen gebeuren. En dus maken we van de slachtoffers – in de breedste zin van het woord – liever slechte mensen.
Onderzoek heeft uitgewezen wat je diep van binnen al lang weet: kleding speelt geen rol bij aanranding of verkrachting.
Ik hoop dat we alle dochters mogen leren dat ze sexy mogen zijn. Eerst en vooral voor zichzelf. Misschien mogen we het fenomeen opnieuw duiden. Boven alles geloof ik dat je sexy bent doordat je lekker in je vel zit. En dat kan echt alleen als je iets draagt waarin jij je lekker voelt. Of dat nou veel of weinig om het lijf heeft.
Hoe blijf ik dit voorjaar een beetje on trend, zonder dat ik daarvoor iets nieuws hoef te kopen?
Het liefst wil ik nu – met capslock ingedrukt – op mijn toetsenbord rammen dat mode een mindfuck is en dat je je er geen ene derrière van aan moet trekken (pun intended). Maar omdat ik je ook niet uit de heerlijke consumindertrip waar je nu in zit wil trekken, heb ik toch een klein lijstje voor je gemaakt.
Hoe sta ik als vrouw outfitwise mijn mannetje in een vrij zakelijk, ouderwets bolwerk? Ik voel niets voor dat keurslijf waar je qua kleding ingedrukt wordt en merk dat ik me al helemaal niet senang voel bij termen als ‘powerdressing’. Zijn er alternatieven?
Het woord powerdressing heeft misschien een beetje de bijsmaak gekregen van haantjesgedrag of machtsvertoon. Maar wat als je het woord macht zou vervangen voor kracht? Van overpoweren naar empoweren. De juiste kleding kan je echt het gevoel geven dat je on top of the world bent – zonder dat je de behoefte voelt die wereld met de punt van je schoen uit te drukken. Onthoud vooral dat jíj degene bent die je kleding kracht geeft en het waarde toekent. Niet andersom.
De reden dat ik graag met mijn methode van drie Stijl Archetypes werk, is dat je er moeiteloos en zonder je eigen stijl te verliezen, eentje kunt inruilen voor een andere die beter past wanneer de situatie erom vraagt. In het kort komt het erop neer dat je geen twee compleet verschillende garderobes hoeft te hebben voor dat-keurslijf-doordeweeks en je-eigen-kloffie-in-het-weekend. Je kunt als jezelf ten tonele verschijnen door heel subtiel een paar stijlelementen aan te passen naar de werkvloer. In het lang, heb ik er een heel boek over geschreven waarin ik je haarfijn uitleg hoe je dat doet.
Dit bericht op Instagram bekijken
'Wanneer je de inhoud van je kast goed in de ogen kijkt, kan het een hoop inzicht geven'
