Kerst: volle huizen, tafels vol lekkers en cadeaus tot het plafond. O ja, en natuurlijk je kroost, dat je er ook tijdens de feestdagen gratis bij krijgt. En met alle drukte en chaos gaat er soms gewoon iets heel erg mis.
Dit zijn jullie meest memorabele kerstmissers.
Lilian (29): “Vorig jaar vierden we met de hele familie kerst in een bungalowpark. Op de dag voor vertrek zette ik de tas met kerstcadeaus alvast in de bijkeuken. We kopen altijd voor iedereen een paar kleine dingen, zodat er veel pakjes onder de boom liggen. Ik was avonden bezig geweest zorgvuldig alles te sorteren, inpakken en labelen. Dat kon ik opnieuw gaan doen. Onze Luuk van drie, was in een onbewaakt ogenblik los gegaan op de tas. Terwijl ik boven onze koffers inpakte, pakte hij beneden allé cadeaus uit. Ik trof hem met een opgetogen rood hoofd boven een chaos van losgescheurd goud, groen en rood papier; allemaal ‘dootjes’, zei hij blij. Ik kon wel janken.”
Samira (46): “Mijn zelfgebakken appelbeignets met een klodder vanille-ijs moesten ons kerstdiner feestelijk afsluiten. Ze kwamen warm en heerlijk geurend uit de oven. Ik was megatrots. Totdat mijn twee dochters van 7 en 8 een hap namen en die meteen weer uitspuugden. ‘Mama, au! Deze was vies en deed pijn.’ Ai, dat wat ik had aangezien als kaneelkruiden, bleek pikant paprikapoeder te zijn geweest. Ik was lekker scheutig aan het strooien geweest en had door alle kerststress niet gemerkt, dat er iets mis ging. Ik kon de hele schaal zo de kliko ingooien.”
Bart (42): “Het was mijn eerste jaar als gescheiden vader. Samen met Jolanda, mijn ex hadden we alle weken, feest- en hoogtijdagen eerlijk verdeeld. Zo ook de kerst. Zij zou kerstavond en de tweede dag voor haar rekening nemen, ik de eerste. Die dag stond ik dus op de afgesproken tijd van elf uur op de stoep bij mijn ex. Van daaruit zou ik naar familie in Brabant gaan, waar we met mijn ouders en broers en hun gezinnen kerst zouden vieren.
Ik vond het al vreemd dat Jonathan in zijn pyjama opendeed en dat zijn zus nog aan de ontbijttafel zat. Maar toen Jolanda de gang in liep en hard begon te lachen, wist ik het meteen: ik was in de war. Ik zou ze om 23 uur ’s avonds ophalen, zodat ze de tweede dag bij mij waren. Echt een actie voor mij. Uiteindelijk ben ik alleen naar mijn familie gegaan en brachten we tweede kerstdag door in de bioscoop.”
Eva (31): “Op eerste kerstdag worden we steevast met ons gezin uitgenodigd voor een culinair festijn bij mijn schoonouders. Denk tien gangen met bijpassende wijnen. Omdat de kinderen tegen de tijd van het diner meestal al gieren van de honger en ik ook wel trek had in iets hartigs, dacht ik slim te zijn. Ik warmde voor de lunch een rest andijviestamp van de avond ervoor op in de magnetron. Oliedom. Nitraat schijnt dan te veranderen in giftig nitriet ofzo. Maar dat wist ik toen nog niet. We stapten net de kamer bij mijn schoonouders binnen, waar het sterk rook naar etensluchtjes, toen ik me draaierig begon te voelen en nog maar net het toilet haalde. Ik kreeg al snel gezelschap van dochters Lonneke en Maaike. Zij begonnen te huilen en braken en hielden niet meer op. Lang (vies) verhaal kort: dochters en ik lagen hondsberoerd op bed. Manlief zat in zijn eentje aan de bergen oesters en zalm.”
Anne-Mieke (39): “Met een luid ‘o nee, kút’ liet mijn moeder de zojuist gebraden kerstkalkoen uit de oven vallen. Haar aanrecht, kastjes, keukenvloer, alsmede haar kerstoutfit droop van het braadvocht en knoflooktenen. Terwijl ze door bleef mopperen, raapte ze kalkoen van de grond, zodat we die toch nog konden eten. Wij, haar kinderen en kleinkinderen, bekeken het tafereel vanaf de eetkamertafel ondertussen met verbazing toe. Haar hartgrondige vloek maakte vooral enorme indruk op de peuter van twee. Die heeft de hele kerst, oud- en nieuw en tot ver in het nieuwe jaar ‘O oma, kut hè?’ gepapegaaid.”
Robin (34): “Het vlees, vis, de aardappelpartjes, schijfjes banaan en de champignons lagen keurig gesneden in bakjes op tafel. Genoeg voor een weeshuis, dus ook voor ons gezin van vijf. Maar er viel weinig te bakken. Op het moment dat mijn man Hidde de stekker van de gourmetpan in het stopcontact stak, vlogen de stoppen eruit en zaten we in het aardedonker. Kortsluiting. De stroom kwam weer op gang, de pan bleef dood. Maar waar haal je eerste kerstdag zes uur ineens een nieuwe grillplaat vandaan? De mensen die we in ons dorp kenden bleken allemaal zelf aan de gourmet te zitten. Er zat niets anders op dan alles maar om en om op het gasfornuis te bakken in een koekenpan.”
Loïs (27): “We zaten nog maar net in het poepsjieke restaurant aan de kerstdis, toen Mees van vijf klaagde over oorpijn. Hij was eerder die dag al hangerig geweest, maar ik dacht dat het kwam door het spannende vooruitzicht van een avond laat opblijven met een iPad aan tafel. Bij de amuse begon hij te huilen over steken in zijn oor en bij gang één zette hij het op een brullen en hield niet meer op. Lichtelijk gegeneerd vertrokken mijn vriend, Mees en ik het restaurant om naar de huisartsenspoedpost te rijden. Daar constateerden ze een middenoorontsteking. Gelukkig had ik thuis nog wat soep, zodat we toch nog iets konden eten.”
Julia (33): “Mijn nichtje boog zich aan tafel naar mij toe om me haar zelfgemaakte kerststukje te laten zien. Met brandende kaars. Terwijl ze dat deed, vatte haar linkervlecht vlam. Ik gilde hard ‘brand’, maar verder bevroor ik. Gelukkig handelde mijn vriend wel en doofde de vlam met zijn glas water. Gelukkig viel de schade mee, ze had lichte schroeiplekken en miste een puntje van haar haren. De rest van de avond hielden we het toch maar bij ledlampjes.”
Shirley (45): “Ik kom uit een traditioneel Surinaams gezin, waarin eten zo ongeveer het allerbelangrijkst is en iedereen altijd mag aanschuiven. Zo ook met kerst. Ik heb zelf vijf kinderen, variërend van 19 jaar tot een kleuter. Maar alle aanhang, vriendjes en buren is welkom aan tafel. Tenminste, dat dácht ik. Vorig jaar kerst kwam ik er ineens achter dat ik toch minder attent was dan gehoopt: Riley, mijn oudste, bracht zijn vriendin mee. Een lieve, mooie meid én veganistisch. Oeps. Was meneer even vergeten te melden. De tafel lag vol met kip, in alle soorten en maten. Van de moksi meti tot de pom; overal zat wel kip in. Op wat gestoomde kousenband na, had ik niks niet-dierlijks voor het arme kind. Zo ongastvrij.”
Suzan (34): “Wat spelen ze lief, zeiden mijn zus en ik trots tegen elkaar. Wij waren bezig met het voorbereiden van het kerstmenu, haar kids en de tweeling van mij, bouwden een Legodorp in de woonkamer. Onze mannen stonden buiten bij de vuurkorf. Tot zover de kerstidylle. Wat wij niet wisten, was dat de kinderen ondertussen een overdosis aan suiker vraten. Blijkbaar had mijn zoon gevraagd of ze chocola mochten, waarop mijn man jolig had geroepen: ‘Pak maar waar je trek in hebt’. Nou, dat hadden ze in hun oren geknoopt. Werkelijk álle kerstkransjes en bonbons – ook die gevuld met drank – uit de voorraadkast en de chocola uit de adventskalender (van 1 tot en met 25 december) was buit gemaakt. Het spul at die avond geen hap meer.’
10x ongemakkelijke momenten dankzij je kroost: ‘Ik krijg geen zusjes meer, want mama heeft alle zaadjes van papa al opgegeten’
