Dat niet alle bevallingen volgens de boekjes opbouwen, weet Shadira Bernardina (29) als geen ander. Met 4 centimeter ontsluiting maakte ze zich klaar om in de auto te stappen. Een drempel later kwam de eerste perswee.
In ‘Werpsterren’ deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Onze dochter Sujeanely was bijna twee jaar toen we voor een tweede kindje wilden gaan. We hadden verwacht dat het na het stoppen met anticonceptie nog wel even zou duren, maar al na een maand was het raak.
De zwangerschap verliep rustig en natuurlijk. Wel had ik last van bekkeninstabiliteit, maar de oefeningen van de fysiotherapeut hielpen goed. De truc is om niet stil te zitten als je pijn hebt. Mijn ervaring is dat de spieren dan juist verkrampen. Ik wandelde veel en hield zo de spieren soepel.”
“Doordat ik tijdens de zwangerschap last had van een blaasontsteking met GBS, moest ik in het ziekenhuis bevallen. GBS is een bacterie die van nature in de darm en vagina kan zitten. Hier hoef je geen last van te hebben, maar de bacterie kan wel gevaarlijk zijn voor de baby. Door antibiotica te slikken tijdens de bevalling zouden de GBS-bacteriën kort weggaan uit de vagina, en zou de baby niet in gevaar komen.”
“Op 6 juli 2018 begon ik wat te voelen en de volgende ochtend bleek ik 1 centimeter ontsluiting te hebben. Hoewel de pijn zich opbouwde, heb ik die middag nog met familie naar een wedstrijd van het WK voetbal gekeken. Ik weet nog dat mijn nichtje vroeg hoe ik zo rustig kon blijven. Mijn ervaring is: hoe rustiger je blijft, hoe sneller het komt. Als je gaat schreeuwen en huilen, werk je je lichaam alleen maar tegen. Ik probeerde me gewoon te ontspannen en lekker door te kijken.
Ik denk wel dat ik een hoge pijngrens heb. Vanaf mijn twaalfde heb ik veel last gehad van menstruatiepijn. Ik moest me altijd minimaal één dag ziek melden en kwam de dagen door met paracetamol en naproxen. Hierdoor gaven de weeën een bekende pijn voor mij. Het lijkt me een stuk heftiger als je die pijn nog nooit hebt gevoeld.”
“Rond 23.00 uur kwam de verloskundige opnieuw en bleek ik 4 centimeter ontsluiting te hebben. Terwijl we ons klaar maakten om naar het ziekenhuis te gaan, kwamen mijn twee christelijke voorgangers. Ik ben gelovig en vond het erg fijn dat zij nog even langs konden komen om te bidden voor voorspoed. Terwijl wij een ‘schietgebedje’ deden – want er was weinig tijd – vertrok de verloskundige alvast naar het ziekenhuis.
Na het gebed gebeurde het ineens: ik kreeg ontzettend heftige weeën die me achteraf gezien in vijf minuten van 4 centimeter ontsluiting naar 10 centimeter brachten. Dat was zo heftig. Straks ga ik dood, dacht ik. Die pijn wens ik niemand toe.”
“De pastoor en mijn vriend hebben me naar de auto getild. Ook onze dochter (2,5) en mijn schoonbroer (15) zaten in de auto, want we zouden hen eigenlijk nog wegbrengen. Dat liep anders. Al bij de eerste drempel brak mijn water en voelde ik een perswee. ‘Zet die auto stil!’, riep ik. Maar mijn vriend had andere plannen: ‘We moeten zo snel mogelijk naar het ziekenhuis!’
Mijn vriend probeerde 112 te bellen, maar het nummer leek niet bereikbaar. Achteraf bleek hij in paniek 122 te hebben gebeld. Ik belde ondertussen de verloskundige en die zei dat we de auto stil moesten zetten. Terwijl wij naast de snelweg belandden, probeerde zij zo snel mogelijk bij ons te komen.”
Lees ook
Kathelijne (toen 18) beviel plotseling op de wc: ‘Ik raakte volledig in paniek’
“Mijn vriend stapte met zijn broertje en Sujeanely de auto uit. Tot de verloskundige kwam heb ik de bevalling samen met Jezus gedaan. Zo voelde het echt. ‘Jezus, Jezus, Jezus’, riep tussen het persen door. Ik was niet in paniek en voelde me geen moment alleen. Hij was daar met mij en de bevalling ging helemaal vanzelf.
Toen de verloskundige bij ons kwam, had ik nog twee persweeën en werd Jeremiah iets na 23.30 uur geboren. Terwijl ik hem vastpakte, deed hij meteen zijn ogen open en keek hij me recht in mijn ogen aan. Alsof hij wilde zeggen: hè hè, daar ben ik dan. Daarna begon hij te huilen en wisten we dat het goed ging.”
“De ambulance en politie waren er precies op tijd en in het ziekenhuis bleek alles goed te zijn. Ik was niet uitgescheurd en Jeremiah was, ondanks dat ik geen antibiotica had gehad, helemaal gezond. De volgende ochtend mochten we naar huis.
Ik had de eerste nacht en ochtend nog flinke naweeën, maar thuis herstelde ik als een speer. De kraamweek was perfect. We hadden een fijne kraamzorg en Jeremiah deed het erg goed. Extra speciaal was alle aandacht die de bevalling kreeg. We werden door de krant geïnterviewd, ontvingen een kaart van de politie en zelfs SBS6 nam contact met ons op.”
Lees ook
Robins vrouw beviel in de auto: ‘Mijn adrenalinelevel zat tegen het plafond’
“Het gaat goed met ons. Jeremiah is een lieve en slimme jongen en kan leuk met zijn grote zus spelen. Nu ik alles zo vertel, besef ik weer dat de bevalling superbijzonder was. In het begin was ik er nog een beetje van in shock, maar nu kijk ik er alleen maar positief op terug.
Alles gebeurt met een reden, ook al weten we vaak niet wat die reden is. En dat hoeven we ook niet te weten. God weet wat-ie doet. Het was enorm bijzonder en precies zoals het moest zijn.”
Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: verena.verhoeven@linda.nl.
