Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
Voor de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen wiens trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Vandaag vertelt Michel Voncken (28) haar verhaal.
Trouwdatum
21 september 2018
“De avond voor onze bruiloft gingen we allebei met onze eigen familie uit eten, een heerlijke avond. Toen ik thuiskwam viel me op dat een aantal kastdeuren open stonden, maar ik dacht dat Jelle misschien op zoek was geweest naar iets. Hij was een paar minuten eerder thuisgekomen dan ik. Boven zag ik ineens mijn trouwjurk verkreukeld in een hoekje liggen, vlak naast een wijd open raam. Toen vertrouwde ik het niet meer en riep ik Jelle erbij. Die was na thuiskomst meteen doorgesjeesd naar het toilet en had nog niets gezien.
We belden de politie en zij bevestigden dat het inderdaad om een inbraak leek te gaan. Veel was er niet gestolen: alleen Jelle’s paspoort was weg. Dat lag op tafel in een zwart leren hoesje, waarschijnlijk dacht de inbreker dat het een portemonnee was. Dat was wel meteen een probleem, want de dag na onze bruiloft zouden we op huwelijksreis vertrekken naar Rhodos. Daar heb je toch echt een paspoort voor nodig. We maakten de aangifte op, lieten de politie het sporenonderzoek doen en zochten uit wat nodig was voor de aanvraag van een noodpaspoort.
Op dat moment was ik net twee maanden zwanger, dus qua hormonen was het wel heftig om ineens in deze situatie te zitten. Dit is wel het laatste waarmee je wilt dealen vlak voordat je trouwt. Ik dacht, waarom wij? Waarom precies vanavond? Ik heb wel even goed gehuild die avond. Het is gewoon een rotidee dat iemand in je huis was en aan je trouwjurk heeft gezeten.”
“Na een super korte nacht van een uur of drie heb ik gewoon mijn haar laten doen, maar na de first look met Jelle was het leuke gedeelte even voorbij. We zijn als een razende rond gaan bellen om uit te vogelen waar we terecht konden. We trouwden op een vrijdag en dan is in ons dorp het gemeentehuis altijd dicht. Om een noodpaspoort aan te kunnen vragen moesten we eerst een aanvraag doen voor een nieuw ‘normaal’ paspoort, dus het gemeentehuis hadden we echt nodig.
Met een hoofd vol stress sprongen we de trouwauto in, waar we nogmaals meerdere keren met de gemeente aan de lijn hebben gehangen. Zij wilden helpen en stuurden iemand van een andere locatie zodat wij die middag snel de aanvraag konden doen. Dat was ontzettend fijn, die flexibiliteit hadden we niet meteen verwacht. Na het bij elkaar zoeken van alle benodigde documenten, waar we volgens mij écht wel wat kleine lettertjes hebben genegeerd, konden we na het burgerlijk huwelijk en de kerkdienst naar het gemeentehuis. Sta je dan, haastig en compleet opgedoft een paspoort aan te vragen in een leeg gemeentehuis. Het enige wat we nu nog nodig hadden, was een douanebezoekje op Schiphol voor het noodpaspoort. Phew.”
Tekst gaat door onder de foto
“Zeker. Eind goed, al goed. We zijn gelukkig getrouwd, hebben onze kleine mogen verwelkomen en we kunnen nu om het hele voorval lachen. We hebben nog nét geen speciale paspoortkluis aangeschaft. De stress voor een nieuwe inbraak zit er nog wél een beetje in. Het raam staat nooit meer open als we niet thuis zijn en ook ’s nachts gaat de boel stevig op slot. Door de inbraak verliep onze trouwdag chaotischer dan gedacht, maar gelukkig is ons zelf niets overkomen.”
Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar redactie.nieuws@linda.nl.
Lees ook
Daar gaat je huwelijksnacht: ‘Hij biechtte op dat hij vreemdging met een vriendin’
