Trouwdatum
19 juni 1998

Buitenbruiloft

“Onze zomerbruiloft vond plaats op de boerderij van mijn ouders. In hun tuin stonden grote tenten en hielden we een buffet, dat mijn moeder in zijn geheel had verzorgd. Dágen in de keuken gestaan. Het was voor ons de ideale locatie: in de meeste zalen moet je namelijk rond 00.30 uur wel weer inpakken en naar huis. Dan ben je nét lekker op gang. Wij wilden tot diep in de nacht een feestje vieren, en op zolder konden ook nog eens dertig mensen blijven slapen. Perfect, dus.

Na het diner druppelden de receptie- en feestgasten binnen, vergezeld door wat akoestische livemuziek. Het kabbelde allemaal mooi voort, tot ik gevraagd werd om naar de dansvloer te komen. Toen ik daar naartoe liep, zag ik mijn broer al glimmen. Ik dacht, wat gaat hier gebeuren?”

De dag

“Het bleek dat mijn man had geregeld, samen met mijn ouders en broertje, dat we de feestavond zouden openen op muziek uit Grease. Als klein meisje was ik gek op die film en waande ik mezelf Olivia Newton-John. Nu stond ik daar en knalde You’re the one that I want uit de speakers, terwijl mijn man als John Travolta aan kwam sjezen. Hij had z’n mouwen opgerold, sigaretten erbij en zijn haren naar achter gekamd in een kuif. We dansten het liedje uit, terwijl iedereen om ons heen meedanste met sterretjes in hun handen. Het zag er fantastisch uit. Echt een leuke verrassing.

Het nummer eindigde met een collectief ‘hoera’ en applaus, waarbij een collega van mij zijn sterretje in de lucht gooide. Die landde precies, op zijn kop, in mijn decolleté. Ik schrok natuurlijk. Mijn eerste reactie was om dat ding weg te slaan. Daardoor zakte hij alleen nog maar verder naar beneden. Mijn nieuwbakken echtgenoot viste hem er vervolgens uit, maar dat sterretje was natuurlijk hartstikke heet en had al een forse brandwond veroorzaakt. Ik schoot niet eens in paniek, maar dacht: dit laat ik mijn feest niet verpesten.

Mijn moeder kwam meteen aansnellen en sleurde me naar de keuken voor een portie wondverzorging. De ene helft lag open, de andere helft was een blaar. We hebben er maar wat zalf opgedaan en wat pillen ingestopt, toen ben ik terug naar het feest gegaan. Ik ben met de ‘dader’ een biertje gaan drinken, want die voelde zich natuurlijk vreselijk ellendig. Daarna hebben we met zijn allen nog uren doorgedanst. Zo’n mix van pijnstilling en alcohol werkt prima.”

Tot de dood ons scheidt?

“Tijdens de huwelijksnacht hebben we brandwondencentrumpje gespeeld. De volgende dag ben ik voor wondadvies nog wel even langs de huisarts gegaan. Daarna zijn we vertrokken op huwelijksreis.

Inmiddels is het litteken van het sterretje – een centimeter of twaalf lang – bijna niet meer zichtbaar. Symbolisch wel, want mijn man en ik zijn na 23 jaar gescheiden. De jurk en ik kwamen er niet zonder kleerscheuren vanaf, maar gelukkig kijk ik alsnog terug op een prachtige trouwdag. Ongelukje kan gebeuren, toch?”

Oproep

Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.

Lees ook
Tot zover de vintage trouwauto: ‘Binnen twee minuten sloegen vlammen uit de bus’