Dubbelleven

“Toen ik in de twintig was, leidde ik een dubbelleven. In het weekend bezocht ik homobars in Amsterdam, doordeweeks had ik een vrijwilligersbaantje bij een christelijke boekwinkel in mijn woonplaats Vlaardingen. De eigenaren waren lid van een streng religieuze jeugdorganisatie, die regelmatig vakanties organiseerde. Als bedankje voor mijn inzet stelden ze voor dat ik meeging.

Twee weken naar een boerderij op de Veluwe; dat leek me wel wat. Zo lang weg van huis was voor mij een luxe. Ik had geen idee wat me te wachten stond: die twee weken werden twee jaar. Op een of andere manier hadden ze gehoord dat ik homoseksueel was. Ze wilden me bekeren.”

Duivel, ga heen

“De eerste week op de boerderij merkte ik daar niets van. De sfeer was ontspannen: kampvuur, zingen, samen eten. Tot de jeugdleider me bij zich riep in zijn kantoor. ‘Jij bent dus homo’, zei hij. ‘Volgens de Heer ben je niet in orde. De duivel heeft je in zijn greep.’ Die woorden raakten me, terwijl ik zelf nooit moeite had gehad met mijn geaardheid.

De andere stafleden kwamen binnen en vormden een cirkel waarin ik moest knielen. Ze prevelden, steeds harder, en drukten hun handen op mijn hele lichaam. De leider schreeuwde: ‘Duivel, ga heen uit deze man!’ Dat herhaalde hij minutenlang. Ik trilde helemaal.”

Lamgeslagen

“Toen het voorbij was, bleef ik lamgeslagen achter. Ik voelde me vies en hoopte dat ik hetero kon worden als ik bleef. Die zwakheid misbruikten ze. Op alle mogelijke momenten praatten ze op me in. ‘Ook jij kunt later een vrouw en kinderen hebben’, ‘Jezus redt je wel’. Als ik niet veranderde, zou ik nooit in de hemel komen en niet welkom zijn bij mijn ouders.

Die hadden ze ondertussen gebeld en verteld dat ik op de boerderij wílde blijven omdat ik homo was. Mijn geld en papieren werden afgepakt, zodat weglopen moeilijker werd. Maar dat probeerde ik niet eens: ik was volledig gehersenspoeld.”

Demonen

“Later ontdekte ik dat andere jongeren op de boerderij daar ook zaten wegens ‘innerlijke demonen’, zoals alcohol- en drugsverslaving. Mijn vakantieverblijf was in werkelijkheid een evangelisch begeleidingscentrum. Toen ik genezen dacht te zijn, werd ik gedoopt en officieel hetero verklaard. Daarna wilde ik alsnog blijven, zodat ik geen terugval kreeg.

Pas na een gesprek met een andere ‘ex-homofiel’ kwam ik bij zinnen. Hij liet zich ontvallen dat hij nog elke dag naar jongens keek. Daardoor besefte ik dat ik nooit hetero was geweest. Ik vluchtte. Nadat mijn ouders de waarheid hoorden, zijn ze boos uit de kerk gestapt. Het geloof heeft me getraumatiseerd. Als ik evangelisten zie prediken op straat, breekt het angstzweet me uit.”

Ook Johan en Paul delen hun ervaringen in LINDA.198. Het nummer ligt nu in de winkel en is hier online te bestellen.

Lees ook
Nederland telt naar schatting vijftien ‘homogenezers’