‘Niet oordelen’, zegt Kim terwijl ze amper is aangeschoven. Ze ziet er wat verhit uit en is ietsjes buiten adem.
“Natuurlijk veroordelen we je niet. Nooit! Vertel, vertel”, moedig ik haar aan met bijval van onze andere twee vriendinnen die ook aan tafel zitten. “Ik heb vandaag Yuri gezien. Heb met hem koffie gedronken.”
“Je bedoelt dé Yuri? Je ex?” Ze knikt driftig. Kim woont al jaren samen met David. David en Kim zijn een Tinder-succesverhaal. Een potje en een dekseltje. Ja echt, het kan je op Tinder zomaar gebeuren. Dave is geweldig en lief en trouw en werelds. Dat vindt zij ook. Maar ex Yuri heeft ze nooit helemaal uit haar gedachten kunnen bannen.
Het was ook een wilde affaire. Sex ’n drugs ’n rock&roll. Vooral veel sex. Wilde sex. Ze heeft het zelfs ooit met hem in de Efteling gedaan. Op een rustige dag in een van de kabouterhuisjes waar je met zo’n trappetje omhoog moet en aan de andere kant weer naar beneden. Ik vind dat nog een grotere prestatie dan in een vliegtuig. Leuk hoor, de aantekening dat je lid bent van de Mile High Club, maar de club van Pardoes… wauw!
“Ik moest hem gewoon nog een keer zien”, vervolgt Kim. “Ik had nog zo ontzettend veel vragen die ik beantwoord wilde hebben. Het moest uit mijn systeem. Dus ik heb hem gebeld of hij met me wilde afspreken.”
We zijn allemaal stomverbaasd. En enthousiast. Want hoeveel vrouwen hebben er niet ergens, stiekem in een achterkamertje in hun hoofd, een ex die maar niet wil vertrekken. Die zonder huur te betalen ruimte inneemt. De onbeantwoorde vragen die blijven spoken, totdat het sleets wordt. En dan op onverwachte momenten steekt hij zijn hoofd weer om de hoek van de deur en zit hij in je gedachten.
Zo’n ex bellen, dat doe je niet zo snel: Let bygones be bygones. Maar hoe fijn zou het niet zijn om een keer dat gesprek te hebben? Noem het een exit-gesprek. Dat je hem belt en dat hij dat nog voor je wil doen ook.
Door ons enthousiasme is Kim niet meer te stoppen. “Ik wilde weten of hij echt zo leuk was of dat ik onze herinneringen mooier maakte dan ze waren. En ik naar iets bleef verlangen wat eigenlijk niet bestond.” Maar dat was niet het enige. Ze had een hele vragenlijst keurig opgeschreven:
– Waarom was het ineens klaar tussen ons? Dat was zo vaag.
– Hoe was ik in bed?
– Was ik de meest saucy vrouw die je ooit gehad hebt?
– Denk jij nog weleens aan onze tijd van vroeger?
– Ben je gelukkig in je huidige relatie?
– Ga je trouwen?
Op haar eerste vraag kreeg ze al direct antwoord zonder dat ze die zelfs maar hoefde te stellen. “Toen ik hem zag aankomen lopen, wist ik het direct: het gevoel is weg. Hij was heel lief, maar ook hij merkte dat de klik van vroeger weg was. Ik herinnerde me ook ineens zijn mindere trekken. Hij was zo vreselijk ‘Hollands’, zo ‘kazig’ en gierig. En hij past ook in het rijtje van Tom Hiddleston, Tom Holland en Benedict Cumberbatch; geen bovenlip.”
Ondanks de dunne bovenlip, praatte hij gelukkig wel honderduit en gaf hij antwoord op al haar vragen. Het was uit omdat zij afstandelijk was en verhuisde. Ja, ze was de meest saucy bedpartner die hij ooit had gehad en ja, hij dacht ook weleens aan vroeger. Gelukkig in zijn relatie? Hij dacht van wel. We zijn het er allemaal over eens dat dat een raar antwoord was.
Trouwen en kinderen? Ja, wil hij graag. “Ik zag het ook in zijn ogen, de baby-fever!“, vervolgt Kim. “Elke keer als er mensen met kindertjes langs kwamen, kreeg hij een bepaalde twinkeling. Ik herken dat meteen. Zijn lampje staat aan!”
Ze is helemaal voldaan. We bestellen een fles wijn op de goede afloop en vegan bitterballen. Die zijn bij ons plaatselijke café verrukkelijk. “Weet David het?”, vragen we. “Nee, absoluut niet. Ik ga het hem ook niet vertellen. Toch?”
“Nee, natuurlijk niet”, antwoord ik. “Wat heeft dat voor zin? Bovendien, je hoeft toch ook niet álles te vertellen aan je partner. Je mag toch je autonomiteit behouden?”
“Precies”, knikt Kim. “Dat vind ik eigenlijk ook. Weet je wat het is? Dave en ik zijn nu zeven jaar samen en de seven year itch bestaat echt! Dat was het gewoon. Ik had die itch en ik moest gewoon krabben”, zegt ze berustend. “O ja, dat deed hij ook, herinner ik me ineens. Hij krabde vaak aan zijn kruis en rook daarna stiekem aan zijn vingers! Bah!”
“O, dat doen heel veel mannen”, valt vriendin twee bij. “Dat is de scratch & sniff!” We schateren het uit en heffen het glas. “Op jouw moed, Kim. Dat we je voorbeeld mogen volgen. Iedere vrouw verdient zo’n gesprek. Proost op jouw seven year scratch.” “En sniff”, zegt vriendin twee. “Chin Chin.”
