Deze week sla ik mijn avonturen op het Tinderdagverblijf even over om terug te komen op mijn column van vorige week: de piloot die plots vond dat hij poedelnaakt zijn erectie aan mij moest presenteren.
Er kwam nogal wat commentaar op. ‘Eigen schuld, dikke bult’, had ik zien aankomen. Wat ik echter verrassend vond, was dat sommigen na het lezen van zo’n verhaal als volgt reageren: ‘Lekker uit je duim gezogen.’ En dat is nu precies de reden waarom zo ontzettend veel vrouwen geen aangifte doen van seksuele intimidatie, aanranding of verkrachting. Bang niet geloofd te worden. Het gevoel hebben dat het je eigen schuld is.
Ik ga niet in de verdediging, want er is geen woord van verzonnen. Integendeel: ik heb de situatie zelfs minder heftig beschreven dan dat hij werkelijk was. Aanranding, seks tegen je wil, date rape – of hoe je het ook wil noemen – lijkt me geen onderwerp dat je uit je duim zuigt. Door het te vertellen, heb ik me juist heel kwetsbaar opgesteld. Ik wil daarmee andere vrouwen die iets dergelijks is overkomen een hart onder de riem steken.
Maar wat ik vooral wil, is duidelijk zijn over sex. Het kan iets prachtigs, fijns en moois zijn, maar alleen met wederzijds goedvinden. Nee is nee. Sterker nog, alles behalve ja is nee. ‘Ik weet het niet’, ‘misschien’, ‘zullen we even wachten’, ‘niet hier’, is nee. Lichamelijk bevriezen is nee. ‘Ik ben van gedachten veranderd’, is ook een nee. En dat kan op elk gewenst moment. Of ik nu volledig aangekleed in een hotelkamer sta of met mijn benen uit elkaar voor een man op bed lig. Als ik besluit dat ik ermee wil stoppen, is dat mijn goed recht. Míjn lichaam, míjn keuze en de ander heeft dat te respecteren.
Het heeft niets te maken met waar ik me op dat moment bevind, net zo min als met de manier waarop ik mij kleed. Ben ik van top tot teen bedekt, verdient dat respect. Draag ik een diep decolleté en een rokje ter grootte van een zakdoek, verdien ik hetzelfde respect. Leef ik tien jaar celibatair, is dat mijn keuze. Hang ik ondersteboven in een SM-kelder, is dat nog steeds míjn keuze. Heb ik het vorige week met je gedaan, wil dat niet zeggen dat ik het nu weer met je doe. Mijn lichaam is niet vanzelfsprekend. Ik heb uiteindelijk het laatste woord over wat ik wel of niet wil laten gebeuren en níemand anders.
In mijn geval werd mijn ‘nee’ gecorrumpeerd, zoals Karin Bloemen dat ooit zo mooi omschreef. En wanneer je dat doet, beschadig je iemand. Onbegrijpelijk dat er anno 2020 nog steeds mensen – en vooral vrouwen – zijn die vinden dat als je meegaat naar een hotelkamer je niet alleen sex kunt verwáchten, maar dat eigenlijk ook moet toelaten. En wanneer een man neemt wat hij wil, moet je ‘niet piepen’. Duidelijk een geval van victim shaming/blaming.
De man in kwestie had hoofdpijn en het restaurant was druk. Ik begrijp best dat je dan liever op een rustige plek samen nog wat drinkt. Ben ik dan naïef? Impliceert dit sex? Nee. Als ik met hem zou tongworstelen op zijn hotelkamer, impliceert dat dan sex? Wederom nee. Waarom zou dit mijn eigen schuld zijn?
Bij de vrouwen die zo stellig waren in hun oordeel, vraag ik mij af: stel dat jouw dochter met dit verhaal thuiskomt. Reageer je dan als moeder ook met: ‘Uit je duim gezogen’? Of: ‘Ja kind, had je maar niet mee moeten gaan.’ En als je zoon vertelt: “Mam/pap, ik had een meisje dat me op het hart drukte dat ze absoluut geen sex met me wilde. Maar ik heb het gewoon met haar gedaan, want ze ging wel mee naar mijn kamer”. Zou je dan ook zeggen: “Goed gedaan jongen, gewoon je piemel erin steken als je de deur achter haar dicht doet”?
Je hoort sex vrijwillig en hartstochtelijk te geven, zonder dat er enige druk of intimidatie wordt uitgeoefend. Ik geef mijn lichaam wanneer ik daaraan toe ben, aan de man die ik op dat moment liefheb. Mijn keuze. Mijn geboorterecht. Dat geldt voor alle vrouwen. En zolang wij elkaar op dit onderwerp nog zo afvallen en nog zo vingerwijzen, is echte emancipatie nog ver te zoeken en lijken we op deze manier uiteindelijk elkaars grootste vijand.
Sophie (58, pseudoniem) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen. De volgende aflevering verschijnt zaterdag 15 augustus om 12.00 uur op LINDA.nl.
Lees ook
‘Hij praat over zijn veroveringen en prijst subtiel zijn bedkwaliteiten aan’
Wil je Sophie en onze andere columnisten, interviews en artikelen nog gemakkelijker volgen, schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief. De nieuwe aflevering verschijnt vanzelf in je mailbox.
