Ik heb een zwak voor deze donkere dagen, beter bekend als het zwarte gat tussen de feestdagen. Bij mij is de boel thuis nogal vaag en stuurloos. De meeste mensen zijn vrij, en voor wie dat niet geldt, is het vaak op het werk net iets gezelliger, meer laissez-faire.
Het geluk begint voor mij al bij het opstaan. Dat je denkt dat het krap 8 uur is als je je ogen opent, zo donker is het nog, maar dat het gewoon half tien blijkt. En je niet hoeft te werken.
In de sluimer van slaap en waak, ben ik de draad van de dag dan al kwijt. Slapen beide dochters nu bij mij thuis of is Puck bij haar vriendje? Het voelt als een dinsdag, maar het is toch écht zaterdag. En moet de bak nu aan straat in plaats van gisteren, want dat schema is in de kerstvakantie een aangepaste variant. De hond uitlaten doe ik dus maar in mijn pyjama, omdat ik me al schuldig voel dat het zo laat is.
'Ik ontloop sommige vrienden en kennissen, uit schaamte voor alle huidige misère'
Als ik een uur later, met ijskoude handen van de snerpende wind, de koelkast open, komt de volgende vraag: wat eten we? Er is nog zoveel over van kerst. Ik heb te veel inkopen gedaan en op tweede kerstdag was het hier Foute Kerst. Dan eten en drinken we alles wat ‘fout’ is. Van Fristi, chipito’s en roze koeken tot Shandy, kaassoufflé en toastjes met heksenkaas. Ik word misselijk als ik de restanten in de voorraadkast bekijk, eenmaal per jaar deze traditie is vaak genoeg.
Ik ontdek een bodem wijn in de fles. Zo zonde, ik drink zelden wijn, dus ik koop nooit een fles voor mezelf. Maar deze Chablis kon ik niet laten staan, al was-ie zelfs in de aanbieding nog aan de prijs. Vanavond speel ik taxi Thea voor mijn tiener, dus geen alcohol voor mij. Ik vrees dat ik ‘m nu dan maar soldaat moet maken.
In de vriezer ligt een roombotercroissant om af te bakken. De meiden zijn weg, de een ligt inderdaad bij haar vriendje in bed, de ander is bij een vriendin. En zo kan het dat ik om 11.34 uur ergens tussen kerst en het nieuwe jaar ontbijt met Chablis, een croissant en de ragout die ik voor Jan met de korte achternaam heb gemaakt (omdat ik gasten verwachtte op kerstavond die uiteindelijk ziek waren). Die ragout wordt óók het avondeten.
'In no time gescheiden, Tinder uitgespeeld en nu in een 'situationship': hoe doet ze dat?'
Van alle foute films bleef Bad Santa (met Billy Bob Thornton) gisteren over, omdat de tieners daar de lol niet echt van inzien. Dus speel ik die nu af onder het genot van het geluid van een paar zelfgeknotselde vuurwerkbommen buiten. Aan goede voornemens, rotjes of 2026 wil ik niet denken. Ik ben helemaal zen, compleet in het moment.
Dan appt de buurvrouw een update over haar woelige liefdesleven. Buiten is het alweer donker. Was het zojuist niet gewoon nog middag? Zij vraagt of ik zin heb om langs te komen voor de lange versie, maar ik nodig haar uit vooral mijn koelkast leeg te eten.
‘Maar’ waarschuw ik: ‘Ik zit in mijn pyjama.’
Dan appt ze: ‘ik ook.’
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
De meest gelezen columns van Maaike Olde Olthof: 'Als ik wakker word, beginnen meteen de financiële kopzorgen'
