Het werd een anti-immigratiedemonstratie genoemd, het extreemrechtse protest in Amsterdam afgelopen zondag.
Anti-immigratiedemonstratie? Welnee, het was een demonstratie tegen iedereen die anders is, die niet meegaat in de haat en het racisme van de deelnemers. Op beelden is te zien hoe deelnemers de Hitlergroet brachten en de ranzigste leuzen scandeerden.
Het was een nare betoging tegen ‘zwarte teringlijers’ zoals twee Somalische jongens op een terras werden genoemd, volgens het Parool. Tegen ‘iedereen met een kleur’, volgens een van de sprekers: “We moeten kiezen voor onze eigen bevolking en onze eigen bevolking heeft gewoon geen kleur.”

Tegen zelfstandig nadenkende vrouwen, want volgens datzelfde verslag in het Parool werd er ‘daar moet een piemel in’ gezongen. Tegen Frans Timmermans, die voor ‘kankerjood’ werd uitgemaakt en dood werd gewenst. En tegen Femke Halsema, die voor hoer werd uitgescholden.
‘Dit is Nederland niet meer’, klonk het. Alsof Nederland ooit puur wit is geweest en vrij van vreemde smetten. Tijden veranderen, landen en gemeenschappen veranderen. Alles verandert.
Er was een tijd dat mensen dachten dat de aarde plat was. Is veranderd. Er was een tijd dat vrouwen het bezit van mannen waren. Is veranderd, al blijken veel mannen zich daar nog niet mee verzoend te hebben. Er was een tijd dat je doodging aan eenvoudige ziekten. Is veranderd dankzij de wetenschap. Alles verandert, constant. Gelukkig maar, want stilstand is achteruitgang, is de dood in de pot.
Dat deze mensen zonder gêne ageerden tegen landgenoten en hen uitscholden, omdat ze ‘een kleurtje hebben’, is diep triest. Nederland is alles wat wij samen zijn, alle verschillende gemeenschappen, de culturele, religieuze en seksuele diversiteit. Het is een mengelmoes van invloeden die het leven rijker, leuker en lekkerder maken.

Ik moet er niet aan denken dat Nederland exclusief uit de agressieve deelnemers aan het racistische protest bestaat, een land waar mensen voor ‘kankerjood’ en ‘hoer’ worden uitgescholden, omdat ze andere ideeën hebben.
Wij, en daar schaar ik iedereen onder die gruwt van racisme, fascisme en seksisme, maken net zo goed deel uit van dit land, hebben er net zoveel recht op. Daar ga ik niet over onderhandelen. Ik hoef mijn bestaansrecht niet te bevechten.
Dit is Nederland niet meer, zeiden ze. Maar ze hebben ongelijk. Dit ís Nederland. In al haar veelkleurigheid. Het protest zondag was geen anti-immigratieprotest, het was een anti-Nederland protest. Want Nederland, dat accepteer je in al haar diversiteit en complexiteit, niet alleen wanneer het precies voldoet aan je bekrompen, giftige ideeën en je het terug wil slingeren naar een tijd die nooit bestaan heeft.
De tijd dat je je nog moest schamen voor je racisme en fascisme, die mag wel weer terug.
Geweld tegen vrouwen is geen incident, het is een structureel probleem. En het wordt tijd voor een nationale aanpak. Dit gaat iedereen in onze samenleving aan. Vrouwen moeten in Nederland veilig kunnen zijn. Altijd en overal. Teken daarom onze petitie. Meer weten? Alle informatie vind je hier.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
