Afgelopen week was er slaapverwekkend ophef rondom de Finse premier Sanna Marin (36). Er was een video uitgelekt waarop ze het duidelijk naar haar zin had, dansend met een aantal vrienden op een huisfeestje. Niets heftigs, gewoon wat doodnormaal millennialvertier. Misschien zelfs met een borrel on the side.
Het is moeilijk voor te stellen als je de vaak stijve personen in de politiek ziet, maar wat blijkt? Het zijn ook gewoon mensen van vlees en bloed! Tóch roepen we ze regelmatig terug als ze zich als dusdanig gedragen.
Nu was Marin een paar maanden geleden ook al in het holst van de nacht gesnapt in een club, terwijl ze in quarantaine had moeten zitten. Een Boris Johnson-level blunder, al gaf Marin aan dat ze niet wist dat ze thuis had moeten blijven. Net even anders dan bewust een hele politieke fiësta organiseren tijdens een lockdown. Dat Marin haar werktelefoon met quara-instructies thuis was vergeten, nemen we maar even voor lief.
Chic? Allerminst. Je kunt mij niet wijsmaken dat je als premier niet bekend bent met de coronaregels. Aan de andere kant: ook politici maken soms irrationele beslissingen, de gevolgen soms groter of kleiner dan de ander. Hopelijk leren ze van hun fouten, maar dan moeten we ze ook toestaan die af en toe te maken. Niemand is perfect, al verwachten we dat wel vaak van politici.
Er is wat te zeggen voor het feestgedrag van een premier terwijl er erg veel shit gaande is in de wereld. Ze draagt tenslotte een grote verantwoordelijkheid waar niet lichtzinnig mee omgegaan moet worden. Het kan ook wat ongevoelig overkomen als bijvoorbeeld een Zelensky een paar duizend kilometer verderop tegen de Russen vecht. Maar dat een collega-leider het zwaar heeft, betekent niet dat alle andere wereldleiders een sober leven moeten leiden.
Het is ook niet alsof Marin op een ploerterig yacht met een Patek Philippe om haar pols stond te zwaaien, terwijl ze flessen dure drank achterover gorgelde en bommetjes in de zee maakte. Ze was aan het dansen. Met vrienden. Dat lijkt mij gewoon gezonde balans.
Ik zie liever iemand in de politiek zoals jij en ik die er geen geheim van maakt af en toe even te moeten ontladen, of die wel eens een verkeerde inschatting maakt. Doet het ‘gewone’ volk tenslotte ook. Het is toch prettig om te zien dat iemand met emoties en gevoel het land vertegenwoordigt, in plaats van een houten Klaas in een saai pak die wel wat WD-40 kan gebruiken als hij ‘danst’? Of zichzelf altijd weer uit grove schandalen lult en burgers opzettelijk dupeert? *Kuch: toeslagenaffaire*
Marin is niet de enige politiek leider die weleens een avond uit haar naad gaat. De meesten doen het echter achter gesloten deuren. Zo lang ze hun werk goed uitvoeren en hun verantwoordelijkheden serieus nemen, moeten we ze dat ook gunnen vind ik. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Ik zal voor het gemak Silvio Berlusconi even buiten beschouwing laten … Coke en hoeren kan men beter overslaan.
'Als ik 'liquid confidence' heb genuttigd, dan krijg je Ginny 2.0, en die beleeft tenminste wat'
