Ik ben een seksist. Ik wil meer vrouwen. In regeringen, raden, rechtszalen, en media. Borsten bij beslissingen. Poenies op het pluche. En hoe ze daar gekomen zijn, dondert wat mij betreft niet.

Al zijn het dividiva’s of quotumkipjes, mij gaat het erom dat ze net zo hard mee mogen kakelen. En kom niet met competentie als argument. De wereld hangt aan elkaar van incompetente kerels. Alles staat in de fik en ik ben NIET onder de indruk van de brandweerheren. Wat mij betreft gaan we het met dames proberen. Dus uiteraard ben ik groot fan van Halsema. #Femkeblijft had ik al op twitter gezet, clit klikt! Maar op zich ben ik weinig selectief, als onze sekse maar zoveel mogelijk superspreadt, mogen ze van mij alle politieke kleuren hebben.

Daarom had ik me extra verheugd op het debat in de Amsterdamse gemeenteraad woensdag, want de twee belangrijkste tegenstanders van de burgemeester waren ook vrouwen. Poot van de VVD en Nanninga van FVD. Die laatste heb ik altijd gezien als een politiek talent.  Verdonk in de dop. Ik vind het flauw dat mensen haar de cynische grappen uit haar verleden nadragen en al zegt ze de malste dingen, meestal doet ze het overtuigend.

Zo begon gisteren haar openingsbetoog ook. Weliswaar met de woorden inflammatoir en regentesk, waarvan ik vermoed dat ze uit de kokette koker van haar boreaalbaasje kwamen, maar desalniettemin met verve. Misschien komt hier wel een heel nieuwe burgemeesteres uit voort, dacht ik nog enthousiast. Maar mijn blijdschap maakte razendsnel plaats voor plaatsvervangende schaamte.

Lees ook
Femke Halsema overleeft motie van wantrouwen over demonstratie op de Dam

Duizend keer moest een geduldige Halsema dezelfde vragen beantwoorden en dezelfde concepten uitleggen. Vooral Poot bleef zich oneindig herhalen. Nanninga leek vaak via haar smartphone gesouffleerd te worden (door T.?) en als ze van haar script af moest wijken bleek zo zo trefzeker als een dronken uil op zoek naar Minerva.

Zo noemde ze de afschaffing van de slavernij ‘een goed ding’, begon ze over demonstraties die zogenaamd eerder niet door mochten gaan, maar wist zelf niet welke. Later vroeg ze de burgemeester om een lijst met demonstratieverzoeken. Een gemiste kans natuurlijk om die niet paraat te hebben als ze haar opponent ermee om de oren had kunnen slaan.

Ze verweet Halsema fouten te maken door haar ambtsketen niet altijd te dragen, maar wist kennelijk niet dat dat alleen onder bepaalde omstandigheden verplicht is. Femke, die dit natuurlijk wel wist, lachte alleen maar. Die lach van haar die door sommige mensen als hautain wordt ervaren, wat in dit geval niet eens onterecht zou zijn. Maar Halsema gedroeg zich eerder waardig dan arrogant en ik had haar een stel waardiger tegenstanders gegund.

Een voordeel was wel dat ze zich op deze manier de burgemeester kon tonen die ze is en steeds meer zal worden. Eentje die boven de partijen en de materie stond, die zich deemoedig maar ook capabel toonde. Er wordt haar vaak een gebrek aan bestuurlijke ervaring verweten. Reken maar dat ze die op deze manier krijgt. Nanninga en Poot kunnen beter nog eens in Wijk bij Duurstede gaan oefenen in de plaatselijke debatclub. En ik mag dan wel een niet selectieve seksist zijn, ik ben toch blij dat van alle vrouwen juist Femke blijft.

Lees ook
‘Na een slechte recensie over mijn debuutroman grapte hij dat ik hem nog wel ‘mocht pijpen”