Columnist en Amerikanist Sofie van den Enk (38) probeert haar kinderen bij te brengen dat gevaar ook kan schuilen in de mensen die aardig lijken.
“Pieuw, pieuw!! Mama, je bent een slechterik en ik schiet je neer met mijn dubbelgun!” Reina maakt van beide handjes pistolen, waarbij ze er een richt met gestrekte arm en eentje vanaf haar oksel. Omdat ze weet wat wij daarvan vinden en ik streng kijk, roept ze snel dat ze alleen kusjes schiet. Om mij vervolgens weer in het vizier te nemen.
Schieten is niet overal een spel, bleek deze week weer in Amerika. Bij twee schietpartijen knalden jonge mannen tientallen mensen uit het leven; deze keer in de Walmart van El Paso en duizenden mijlen verderop in een café in Ohio, niet ver van Indianapolis.
Daar schoot ik in de zomer van 2016 zelf een paar keer op een terrorist. Van papier, maar toch. Zo’n schietbaan, ik móest het een keer zelf ervaren. Als Nederlander is het gemakkelijk roepen dat het belachelijk is; het recht dat Amerikanen grondwettelijk hebben om zich te bewapenen. Ik wilde mezelf verplaatsen in de schoenen van de verre neef, bij wie we logeerden met onze eigen kinderen. Ja, natuurlijk had hij een wapen, legde hij uit terwijl zijn dochters met lego speelden. “Ik moet mijn gezin kunnen beschermen als iemand in mijn huis komt. Die zal ook een wapen hebben, dus ik moet wel.” Met de zachtaardigheid die iedereen die in in Amerika geweest is zal herkennen, legde hij daar heel standvastig het belang van uit.
Lees ook
Columnist Sofie van den Enk denkt tijdens haar solo-vakantie na over een betere wereld
Over politiek praatten we die beladen verkiezingszomer niet veel. Terwijl Obama zijn dagen in het Witte Huis aftelde, en de strijd tussen Hillary en The Donald op volle toeren draaide, viel het gebrek aan Clinton-bumperstickers in de Midwest wel op. De race om het Witte Huis leek überhaupt niet zo te leven. Áls je al iets zag, dan waren het petjes of posters met Make America Great Again… Maar bij mij kon het er toen nog niet in dat Donald Trump daadwerkelijk een kans maakte. De gedachte paste niet in mijn hoofd. En toch denk ik dat ik die weken logeerde bij mensen die hem in het zadel hielpen. Dat ze zo aardig waren en zo normaal, blijft voor mij een spagaat die mentaal lastig te maken is.
De slechterik, die kijkt gemeen. Die heeft donkere kleren aan en eindigt zinnen in sardonische lachsalvo’s, dat weet ieder kind. Het is lastig om uit te leggen dat gevaar ook kan schuilen in de mensen die aardig lijken, maar toch heel andere dingen normaal vinden dan wij. En dat je dingen oplost door te praten, niet door je mitrailleur met dubbelgun te herladen. Kon je daar maar écht alleen hartjes mee schieten.
Sofie van den Enk (38) presenteert Keuringsdienst van Waarde (KRO-NCRV) op NPO3, is dagvoorzitter en auteur. Ze is getrouwd en moeder van twee kinderen.
