‘Oh jongens, ik moet niet vergeten om over twee weken een worst te begraven!’ Samen met drie andere collega’s zitten we in een bespreking over het programma waar we allemaal werken, als één van hen dit uitroept. Drie van de vier aanwezigen in de ruimte kijken elkaar aan als kippen die naar het onweer kijken. Wat ga je begraven?!
'Een worst begraven voor mooi weer is net zo logisch als een eikel in je broekzak om er jong uit te blijven zien'
Het blijkt dat het in Engeland traditie is om op de dag voor je bruiloft een kuil te graven, er een rauwe worst in te leggen en de boel weer af te dekken. Dit zou je de volgende dag garantie geven op mooi weer. En Lotte stapt over veertien dagen met haar Frank in het huwelijksbootje. Even denk ik dat er een grap gemaakt wordt, maar dat blijkt niet het geval. Al wordt er daarna wel onbedaarlijk hard gelachen.
'Muren vol schimmel, loslatend behang en het rook er naar poep: hoe hadden we dit niet gezien?'
Een worst begraven, waarom zou je dat in vredesnaam doen? “Ja, ik wil toch een stralende dag? Met de zon die schijnt en een lekkere temperatuur? Straks krijg ik anders totaal schijtweer.” ‘Het weerbericht is dan al lang bekend’, werp ik tegen. Je weet de dag van tevoren echt al wel of je regen krijgt of niet. Een worst begraven, of wat dan ook begraven, verandert daar precies helemaal niets aan.
Er blijkt in de katholieke kerk ook een soortgelijke traditie omtrent worsten en mooi weer. Als je naar de Orde der Clarissen, een kloosterode van nonnen, gaat en een worst voor ze meeneemt, dan zullen ze voor je bidden voor mooi weer. Of dit ook een dag van tevoren moet of ook langer van tevoren mag, dat werd dan nergens vermeld. Zoals wel vaker als ik geconfronteerd word met iets waar ik tot dan toe niets vanaf wist, val ik meteen in een rabbit hole en begin online met zoeken.
Tot mijn grote plezier blijkt er in Brabant in een klooster in Megen, een groep nonnen te zijn die geen worsten meer wenst te ontvangen. De regionale omroep aldaar heeft al in 2011 opgetekend dat de nonnen alleen nog vegetarisch eten tot zich wensen te nemen. Derhalve wordt er vriendelijk verzocht geen worsten meer mee te brengen. Wel doen ze meteen de suggestie dat als mensen willen dat er gebeden wordt voor mooi weer, ze dan wat anders mee kunnen nemen. Ze denken zelf aan kaas, maar fruit of eieren mogen ook. En als je niks mee wil of kan nemen bidden ze alsnog voor het weer dat je wenst. Zo zijn ze dan ook wel weer.
Stel dat ik het niet doe en het regent de hele dag, dan baal ik toch. Aangezien ik niks met bijgeloof heb, ik loop rustig onder een ladder door of aai een zwarte kat, zie ik het allemaal vrolijk aan, maar serieus nemen doe ik het niet. Een worst begraven voor mooi weer klinkt net zo logisch als een eikel in je broekzak bewaren om er altijd jong uit te blijven zien. Zo leerde ooit een oudtante me. Ook al zag ze er uit alsof de theorie niet werkte of dat ze zich er zelf niet aan gehouden had.
De worst werd begraven en het was prachtig weer. Niet zo gek begin juli, maar toch, het heeft vast geholpen.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Onbegrijpelijk dat hier dagelijks hele busladingen aan toeristen naartoe komen'
Jan Versteegh
Jan Versteegh is presentator, podcastmaker en schrijver. Hij woont samen met vrouw Dieuwertje en dochters Lulu en Bella. Hij is auteur van Doodmoe & dolgelukkig. Het boek geeft een eerlijk inkijkje in het vaderschap. Op deze plek zal Jan wekelijks zich druk maken en verwonderen.
Lees hier alle columns van Jan Versteegh.
