Ik ging een paar dagen met mijn vriend naar Barcelona om alle ellende te vergeten, maar ik heb volgens mij een vervelend souvenir mee naar huis genomen. Terwijl ik dit schrijf moet ik nog een dag wachten tot ik naar de GGD mag, maar twee zelftests gaven dinsdagavond dezelfde uitslag: positief. Mijn vriend en ik grappen soms dat die tests altijd negatief uitslaan, dus mijn verbazing was groot toen ik die twee rode streepjes zag, en nog een keer, voor het eerst in ons huishouden.
Terwijl ik de koorts, spierpijn en hoestbuien onderdruk met paracetamol, en het zweet over mijn rug loopt, schieten mijn quarantainegedachten alle kanten op. De laatste keer dat ik deze symptomen had, was de week na het Boekenbal in 2020. Dat bleek achteraf een van de eerste superspreadevents in Nederland, samen met carnaval. Ik heb altijd vermoed dat ik daar corona opliep, maar dat nooit zeker geweten, omdat je toen alleen mocht testen als je omviel. Sindsdien denk ik dat ik immuun ben. Nou, niet dus.
Het is ook opvallend dat mijn vriend vooralsnog negatief test. Hij is al geboosterd, terwijl ik pas eind januari een afspraak kon krijgen. Maakt dat het verschil? Het is irritant dat ik moest wachten en nu hoogstwaarschijnlijk besmet ben. Maar ik vraag me af wat beter werkt: boosteren of natuurlijke afweer opbouwen tegen Ome Kron – zoals mijn vrienden deze variant gekscherend noemen. Heb ik die booster nog wel nodig als mijn lichaam nu antistoffen aanmaakt tegen omikron, die ook al zijn voorgangers uitroeit?
En dan zit ik nog te piekeren over hoe en waar ik ben besmet. In Barcelona moet je ook op straat een mondkapje dragen, maar ik schat dat maar de helft van de mensen zich daar aan houdt. Of heb ik het virus opgelopen in dat ene café waar geen QR-codes werden gecheckt en iedereen op elkaar gepakt aan de bar stond? Ik denk ook aan de volle terugvlucht, en hoe ik omringd was door een luidruchtige Gooise hockeyclub. Die schorre, kuchende jongeren waren natuurlijk een gevaar voor alle passagiers.
Spanje is deze week in het nieuws, omdat de regering het virus voortaan zal behandelen als de gewone griep, die komt en gaat, iedere winter weer. Als deze hoge golf gaat liggen, wil Spanje stap voor stap terug naar een leven zonder mondkapjes en sociale beperkingen. Wordt het virus in Nederland op termijn ook losgelaten? De WHO voorspelt dat meer dan de helft van alle Europeanen komende twee maanden de omikronvariant zal oplopen. We zijn dus nergens veilig, ondanks alle maatregelen.
In Nederland heeft de lockdown niet het gewenste effect, in Spanje kan de mondkapjesplicht al die besmettingen ook niet afremmen. QR-codes zijn achterhaald om verspreiding in de horeca tegen te gaan. En ondanks de dubbele vaccinatie met Pfizer ben ik nu toch ziek – wat oneerlijk voelt. Boosters beschermen vooral tegen ziekenhuisopname. Toch zullen we komende jaren nog een aantal doses moeten nemen om onze QR-codes en toegang tot het sociale leven te behouden.
Daar krijg ik de rillingen van. Ik denk dat ik maar weer naar bed ga.
Haroon Ali: 'In het ziekenhuis was mijn vader weer een mens van vlees en bloed'
