Editorial

'B&B Vol Liefde is een van de weinige programma’s waar ik nog ouderwets naar uitkijk'

doorLinda de Mol

B&B Vol Liefde is een van de weinige programma’s waar ik nog ouderwets naar uitkijk en geen aflevering van wil missen. Voor degenen die er geen zak aan vinden: ik snap best dat je het eindeloze gezever over de in jouw ogen onnozele dingen uit dat programma moeilijk trekt. Maar ik vind het heerlijk om met andere ‘fans’ te kunnen lachen om Joop die, omdat goeie koffie onontbeerlijk is, een loeizware espressomachine meezeult naar Frankrijk en daarmee onmiddellijk de woede van B&B-eigenares Anja opwekt, want: “Hij wilde mijn koffie niet eens proeven” – en dus vrij rap het hele koffiegevaarte weer de B&B uit moet torsen.
Of om Astrid die in Oostenrijk boos uitvaart tegen liefdes­kandidaat Harmjan, omdat hij het gewaagd heeft met één extra lepeltje chilikruiden de maaltijd te verpesten, want wat begreep hij precies niet aan één lepeltje chilikruiden?
Of de spirituele Walter, die op de vraag van een deelneemster “Voel je je eigenlijk tot mij aangetrokken?” antwoordt: “Vind je het goed als ik daar morgen antwoord op geef, ik zit best wel in mijn verkoudheid.”

Ik kan daar dus om gieren. Als de ‘ik-kan-mijn-zoon-van-ruim-dertig-moeilijk-loslaten-moeder-van-Mike’ alleen al in beeld kwam, veerde ik helemaal op. Die was voor mij de highlight van de hele winterse editie. Zalig ook om je te blíjven verbazen over het totale onvermogen van veel mannen om een normaal gesprek te voeren waarin je geïnteresseerde vragen aan een vrouw stelt. “Heb je veel relaties gehad in je leven?” vraagt zij dan, waarop hij iets als “Nee, niet echt” mompelt, om vervolgens heel uitgebreid op een door haar gesmeerd stuk stokbrood te gaan zitten kauwen zonder de tegenvraag te stellen, en de diepe zucht van haar niet eens opmerkt. En ik smelt helemaal als blijkt dat er ook echt liefde opbloeit. Debbie (die ik overigens goed ken, want ze was, voordat ze een B&B in Spanje opende, een heel goeie tv-maker waar ik regelmatig mee heb gewerkt) zag in de rustige Paul aanvankelijk alleen een goede vriend, maar ineens was daar na een gin-tonic die beroemde klik en de kus en hoorde ik haar verliefd tegen hem zeggen: “Ja, ik ben jouw meisje.”
Hoe kun je dat nou níét leuk vinden? Net als boerin Judith en timmerman Bart. Ze had al rode wangen door alle buitenlucht daar in de Pyreneeën, maar als ze over hem sprak werden die wangen purper en wist je gewoon: die anderen kunnen beter meteen naar huis want ze hebben geen schijn van kans. Ik ga gewoon een beetje van iedereen houden en dan is het lastig afscheid nemen als zo’n seizoen voorbij is. Gelukkig kan ik mijn hart weer ophalen deze weken. Ik wens jullie allemaal, waar je je ook bevindt op de aardbol, heel veel liefde en zon deze zomer. En om met Iris te spreken: yamas!

Dit artikel is afkomstig uit LINDA.253 – Zomer Vol Liefde, lees hier het hele magazine.

Thumbnail voor 'Johnny wist dat ik 'm nooit zou verlinken': Linda de Mol deelt favoriete vakantieherinneringen'Johnny wist dat ik 'm nooit zou verlinken': Linda de Mol deelt favoriete vakantieherinneringenLees ook

Meer editorials lezen van Linda de Mol? Lees ze hier.