‘Deze zomer trouwt degene met wie ik de eerste keer getrouwd was, met een geweldige vrouw’
doorClaudia de Breij
doorClaudia de Breij
Claudia de Breij (50) is cabaretière, zangeres en schrijfster.
DE MEESTE DINGEN DOE JE PAS GOED ALS JE ZE AL EEN KEER HEBT GEDAAN. Jammer dat je de meeste belangrijke dingen in je leven maar één keer doet. Zoals bijvoorbeeld kinderen krijgen. Nu de mijne de puberleeftijd hebben bereikt, denk ik dat ik echt een heel leuke, relaxte moeder voor kleine kinderen zou zijn. Ik zou enorm de tijd nemen, geduldig zijn en nooit meer uit mijn slof schieten. Dat overkwam me dan niet meer omdat ik nu weet hoe om op te vreten die kleintjes eruitzien, dankzij de terugblikken waar mijn telefoon me soms onverwacht mee tergt. ‘Vandaag acht jaar geleden’, krijg je dan, terwijl je eigenlijk net even online wilde gaan zoeken naar een nieuwe keukenvloer. Maar je ziet foto’s van je kinderen, net iets kleiner, net iets zachter, net iets dikker dan nu en verdwijnt in een sinkhole van spijt en nostalgie, volkomen misleid doordat er geen geluid bij die foto’s zit en het daarom lijkt het alsof ze destijds continu rustig op je schoot zaten te knutselen. Ja, een jonge moeder zijn, dat zou ik nu echt goed kunnen. Maar de eerste keer is al geweest en er komt geen tweede.
Minder zwaar voorbeeld: de keuken verbouwen. Dat doe je over het algemeen maar één keer. Meer zou dit huishouden ook niet aankunnen. Wij redderen al weken op zolder met de airfryer en de magnetron terwijl we zuchten over hoeveel beter de planning van de fucking gietvloer had gekund.
Intussen is het zo studentikoos gezellig op zolder met twee grote zoons, dat we hier later misschien wel naar terugverlangen als was dít de droomkeuken. Maar zo’n verbouwing plannen, dat zouden we een tweede keer echt goed kunnen.
Trouwen, dat is er ook zo een. Als je dat eenmaal een keer hebt gedaan, weet je hoe het moet. Datzelfde geldt voor het huwelijk. Je maakt met een beetje mazzel en veel therapie in elk geval niet dezélfde fouten in je tweede huwelijk. Nadat mijn eerste huwelijk gestrand was, vond ik eerst heel calvinistisch dat ik dus nooit meer mocht trouwen. Tot ik inzag dat iets wat liefdevol en vol goede bedoelingen was, niet bestraft hoeft te worden als het misgaat. En ik opnieuw durfde trouwen – ik heb er geen seconde spijt van gehad. Sindsdien ben ik een groot voorstander van tweede huwelijken. Weten hoe het leven kan lopen, weten hoe de liefde kan zijn en het tóch weer opnieuw aandurven, volmondig ‘ja’ te zeggen: ik vind het ’t mooiste wat er is. Deze zomer trouwt degene met wie ik de eerste keer getrouwd was, met een geweldige vrouw. En ik ben hun babs*. Laat ik dat nou eens proberen de eerste keer gelíjk goed te doen.•
*Buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand, niet: koosnaam voor Barbra Streisand.