Heb jij ooit een verschrikkelijke streek geleverd bij een goede vriend(in)? Was jij vroeger de nachtmerrie van je ouders en leraren? Of heb jij ooit de relatie met een ex-lief niet zo netjes afgehandeld?
In de rubriek ‘Niet trots op‘ delen vrouwen de dingen waar ze achteraf tóch een beetje spijt van hebben. Vandaag de beurt aan Yaël (26), die soms net iets teveel in touch is met haar innerlijke stalker.
“Ik heb soms moeite om dingen achter me te laten, vooral als het gaat om mijn datingleven. Ik ging vorig jaar op een paar dates met een bloedmooie man. Echt de allermooiste man die ik in mijn leven heb gezien, ik werd er gewoon een beetje onzeker van: wat moest hij nou met mij? Maar tijdens de eerste date sprong de vonk over en daarna waren we eigenlijk gewoon fan van elkaar. Ik viel keihard voor hem en raakte een beetje verblind door de situatie, tót hij ineens anderhalve week van de aardbodem verdween. Geen contact, niks.
Toen hij weer wat van zich liet horen, vroeg ik natuurlijk of er iets speelde. Ik wilde weten waar ik aan toe was, maar hij had daar geen zin in en brak alles ter plekke af. Geen toelichting, niks. Hij zette het gewoon stop. Ik respecteerde zijn beslissing, maar merkte dat ik het de eerste dagen moeilijk vond om hem echt los te laten. Dat ik elke dag langs zijn huis moest lopen richting de universiteit, hielp niet mee.”
Manon nam wraak met vaseline: 'Het was écht een plakkerig zooitje'
“Ik weet niet precies wat het omslagmoment was, maar na een week of twee besloot ik serieuzer in zijn leven te duiken. Of nou ja, je kunt het ook gewoon ‘stalken’ noemen. We volgden elkaar nog op Instagram en ik ging zijn stories met extra belangstelling bekijken. Bij welke sportschool was hij lid? Ik vergeleek zijn foto’s met promotiefotos op websites, van sportscholen bij hem in de buurt. Binnen no time gevonden.
Het uitzicht uit zijn kantoorraam legde ik naast Google Maps, borrels bij vrienden hield ik in de gaten: waar woonden zij? Viel er een patroon in te ontdekken? Op een gegeven moment had ik een heel compleet beeld van zijn sociale leven, ik kon je zo op een briefje een samenvatting geven. Echt, mijn gedrag was totaal gestoord. Ik had ook geen idee wat ik met die informatie wilde, ik was niets van plan. Het voelde voor mij meer als een puzzel. Alsof ik door details over zijn leven beter zou kunnen begrijpen waarom hij mij dumpte? Geen idee.
Qua tactieken en onderzoek vind ik het best indrukwekkend van mezelf, maar ik bent totaal niet trots op het stalken. In de toekomst wil ik hier écht niet meer aan toegeven, het is niet gezond. Ik hoop dat ik de volgende keer gewoon kan denken ‘veel plezier met je leven, zoek het lekker uit’. En anders: AIVD, bel me, ik denk dat ik best wat voor jullie kan betekenen.”
Ook iets gedaan waar je achteraf niet zo trots op bent? Mail je naam, leeftijd en een samenvatting van jouw verhaal naar ellen.hensbergen@linda.nl en misschien vind je jouw verhaal straks terug op LINDA.nl. Geen zorgen, dit plaatsen we anoniem.
'Soms denk ik, waar eindigt dit?', en tóch wil Dani (38) haar affaire niet kwijt
