Liesbeth Rasker (36) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe.
In aflevering 118: ‘Ik voel weinig aansluiting met mijn vrienden vanwege onze verschillende levens. Daardoor ben ik soms eenzaam.’
In alle jaren dat ik nu Kroegpraat doe is eenzaamheid een van de meest terugkerende problemen. Vóórdat ik dit deed kon ik nog wel eens denken dat eenzaamheid vooral iets is van een oudere generatie. De boomers die alleen thuis zitten na hun pensioen, misschien hun partner al begraven. Of na een scheiding nooit een nieuw iemand gevonden. Naïef misschien van me, kortzichtig ook, en inmiddels weet ik wel beter. Eenzaamheid is, helaas, van alle generaties.
Buurvrouw wil vriendinnen worden, ik niet: 'Het is moeilijk elkaar te ontlopen'
Je hoeft ook niet géén vrienden te hebben om toch eenzaam te zijn. Net zoals er vast ook mensen zijn zonder (goede) vrienden die dat helemaal prima vinden en ook geen behoefte hebben aan veel contact. Wat ik vaak lees is dat levens veranderen en dat er daardoor steeds minder gedeelde grond is in een vriendschap.
De één krijgt kinderen, verhuist misschien de stad uit, krijgt een partner, verdwijnt in een baan. Wat het ook is, als de ander in het geheel niet mee komt kan er inderdaad verwijdering ontstaan. Heb ik ook wel meegemaakt. Zit je daar te vertellen over een matig geslaagde one night stand terwijl je vriendin probeert haar kind borstvoeding te geven. Niet dat het één beter is dan het andere, maar het is wel anders.
'Met elk praatje daalde m’n zelfbeeld een beetje verder, tot ik met tranen in m’n ogen het pand verliet'
Ik ken die eenzaamheid ook wel. Het is een diepe overtuiging dat er niemand is die je écht begrijpt, zelfs al heb je nog zulke dierbare vriendschappen. In mijn ervaring heb je die eenzaamheid eigenlijk voorál in verbinding met anderen. Juist dan valt op jij de enige inwoner van jouw belevingswereld bent en dat niemand werkelijk denkt zoals jij.
Dat je altijd iets moet uitleggen, dat zelfs een gedeeld referentiekader niet altijd genoeg is. De andere kant is dat wanneer je mensen om je heen hebt die wel op z’n minst hun best willen doen voor je. Of, nog beter, die zelfs als ze je niet volledig begrijpen tóch van je houden, dat daar ware vriendschap in schuilt. En dan is het aan jou om daar niet zomaar overheen te kijken. Soms schuilt vriendschap en verbinding in de moeite, niet altijd in het resultaat. Ik denk niet dat je met heel veel mensen héél goede vrienden kunt zijn. Dus investeer in een kleine kern, onderneem samen nieuwe dingen, verval niet in de bijpraatafspraken. Maak samen nieuwe herinneringen, deel samen ervaringen. Ook – nee, júist in een levensfase waarin de inrichting van die levens zo anders is.
Tot slot, voor iedereen die gevoelens van eenzaamheid kent, ik kan niet vaak genoeg herhalen dat ik werkelijk elke week zulke berichten zie. Voor wat het waard is: je bent niet alleen.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Kinderen krijgen óf emigreren? Er hoeft niet altijd een groots verhaal over je leven te vertellen zijn'
Liesbeth Rasker (37) is schrijver en podcastmaker (van onder andere De Dienst, Dag voor Dag en Kroegpraat), en sinds een paar jaar digitale kroegbaas. Ze woont in Amsterdam met haar poes Disco, was in een vorig leven altijd op reis, en als ze later groot is hoopt ze de helft van het jaar op een Italiaanse heuveltop te wonen.
Lees hier alles van Kroegpraat met Rasker.
