Sophie

Ewout en zijn ex Doris hebben zeven jaar een relatie en wonen samen in Italië. In 2012, als Sophie vier jaar oud is, gaat het stel uit elkaar. Een klein jaar na de breuk besluit Doris met Sophie naar Zwitserland te verhuizen, zonder overleg. Na een juridische procedure volgt een bezoekregeling: zij mogen daar blijven wonen, als hij maandelijks mag langskomen om Sophie te zien. Na een jaar beginnen de problemen.

Ewout: “Afspraken werden last minute afgezegd, mijn ex probeerde er steeds vaker onderuit te komen. Dit ging bijna twee jaar door. Ik schakelde de kinderbescherming in omdat het bezoekrecht niet werd gehonoreerd. Terwijl de autoriteiten zich daarover bogen, verdween ze eind 2016 voor de tweede keer met Sophie. Dit keer naar Spanje.”

Europa

Nieuw land, nieuwe bezoekregeling, nieuw proces bij de rechtbank. “Uiteindelijk kwam het rond: ik mocht een aantal keer per jaar op en neer vliegen om haar te zien.” Ook brengt Sophie soms een week door in Rome, waar Ewout met zijn nieuwe vrouw en stiefdochter woont.

Dit gaat goed tot begin 2018, als Sophies moeder wederom weigert mee te werken. Via de rechtbank dient Ewout een aanklacht in, maar het proces verloopt traag. In januari 2019 ziet hij zijn dochter nog een paar uurtjes, maar daarna houdt het op. De rechtszaak in Spanje loopt op dat moment nog, maar Sophies moeder vertrekt in mei 2020, weer zonder overleg, naar een ander land.

Ewout: “In een brief aan de rechtbank zei ze naar Engeland vertrokken te zijn, maar het opgegeven adres was vals en we wisten niet waar Sophie naar school ging. Eigenlijk wist ik dus niets, maar de rechtbank leek dit weinig uit te maken. Ze was bij haar moeder, dus ze zetten weinig haast achter de zaak.”

Rianne werd heel haar jeugd weggehouden bij haar vader: 'Dacht dat hij mij niet wilde zien'Lees ook

Koel contact

Hoe minder Ewout door de jaren heen contact heeft met Sophie, hoe koeler ze tegen hem doet. “Dit is natuurlijk gesproken vanuit mijn eigen perspectief, maar ik kan het bijna een soort hersenspoeling noemen. Ze krijgt enkel nare verhalen over me te horen en ik kan er niet voor haar zijn. Dat versterkt elkaar en leidt dus tot ouderverstoting.”

Een aantal jaar terug vliegt Ewout naar Spanje voor een schooluitvoering van Sophie. “Ik hoopte dat ze misschien even met me wilde praten. Maar toen ze voorbijliep hield ze haar hand voor haar gezicht om me niet te hoeven zien.”

Zijn stem breekt. “Dat is zo heftig, op zo’n moment. Mijn kind wil me niet zien? Ik neem haar niets kwalijk, ze doet het niet om me te pesten. Het is niet haar schuld dat ze gemanipuleerd wordt. Maar het doet ontzettend veel pijn, als vader zijnde.”

Zinloos onderzoek

Uiteindelijk blijkt via de Britse familierechter dat Doris en Sophie zich inderdaad níet in Engeland bevinden. “In het vonnis stond dat Doris zich drie keer schuldig had gemaakt aan kinderontvoering. Daarna zette de Spaanse rechter haar zonder pardon uit de ouderlijke macht.” Ewout heeft nu dus de volledige ouderlijke macht over zijn dochter, maar heeft nog altijd geen idee waar ze is.

Via de Spaanse rechter loopt er nog altijd een strafrechtelijk onderzoek wegens kinderontvoering, maar de politie komt geen stap verder. “Dit onderzoek loopt al veertien maanden en is laatst verlengd met nóg zes maanden”, vertelt Ewout. “Maar het is zinloos, want er wordt niet gericht gezocht op een dieper niveau. Mijn ex staat wel op de Schengenlijst van gezochte personen, maar haar telefoon- of bankdata worden bijvoorbeeld niet onderzocht.”

Rechtszaken

In de afgelopen jaren heeft Ewout zo’n vijftigduizend euro uitgegeven aan advocaten en juridische procedures, die hem tot nu toe niets hebben opgeleverd. Wettelijk gezien heeft hij nog steeds zijn ouderschapsrecht en mág hij Sophie zien. Maar zodra een zaak zijn einde nadert en een nieuwe regeling in zicht komt, vertrekt zijn ex-partner weer.

“Ik vind het bizar dat dit zomaar kan in Europa, dat de samenwerking tussen landen zo slecht is,” verzucht hij. “Ik heb meerdere keren via legale wegen geprobeerd om contact te krijgen met mijn dochter, maar soms denk ik: het heeft zo weinig zin. Sophie wordt ouder en ouder, ze gaat me niet leuker vinden door al deze rechtszaken. Wat schiet ik op met nog meer procedures?”

“Wat me soms radeloos maakt, is dat ik niets verkeerd heb gedaan. Het lijkt erop dat Doris moeite heeft met mijn nieuwe relatie, dat ik een ander leven op probeer te bouwen. Ik zie geen andere verklaring.”

Ewout en Sophie in Barcelona (2017)

Gemis

Voor Ewout komt het gemis in vlagen. Zijn stem breekt als hij erover vertelt: “Vanochtend zocht ik foto’s voor bij dit verhaal, dat was erg moeilijk. Het komt soms ineens zo hard binnen. In mijn huis staan nog spullen van Sophie. Al haar knutselwerkjes, haar speelgoed. Ik weet dat die kans nihil is, maar als ik gebeld word door een anoniem nummer, hoop ik dat zij het is. Het blijft moeilijk.”

Hoewel zijn dochter technisch gezien nog steeds vermist is, troost Ewout zich met de gedachte dat ze niet alleen is. “Het is gelukkig geen situatie waarin ze na een avondje stappen van de aardbol is verdwenen. Ik weet dat Sophie leeft en ik denk en hoop toch niet dat haar moeder haar iets zal aandoen. Zelfs nu zie ik het positief in: al duurt het nog dertig jaar, ik geloof dat ik ooit mijn dochter weer in mijn armen zal sluiten.”

De moeder van Sophie is, zoals eerder vermeld, van de radar verdwenen en dus niet bereikbaar voor verder commentaar.

Wat ouderverstoting doet met ouder en kind: 'Kan alleen gissen naar wat mijn ex over mij zegt'Lees ook