Dag en nacht klaarstaan, alles regelen, de boel in goede banen leiden en alle ballen hoog houden. In de rubriek Met de mantel der liefde vertellen mantelzorgers hoe het écht is om te doen wat ze doen.
Deze keer vertelt Frieda (62) over de mantelzorg voor haar demente moeder.
“In 2006 overleed mijn vader, nog geen jaar nadat hij te horen kreeg dat hij acute leukemie had. Hij maakte zich zorgen over mijn moeder en wie er voor haar zou zorgen na zijn dood. Ze had niet echt familie en vrienden, de mensen die ze zagen waren meer van zijn kant. Op zijn sterfbed liet hij me beloven dat ik voor haar zou zorgen. Hij was de zon in mijn leven dus ik heb me altijd aan die belofte gehouden.” De band tussen haar en haar moeder is nooit goed geweest, waardoor die belofte niet vanzelfsprekend was. “Er was in mijn jeugd en volwassen leven weinig tot geen warmte en liefde vanuit haar. Toch wilde ik voor haar zorgen omdat ze verdrietig was, maar als ze dan naar mijn hoofd slingerde ‘je hebt het je vader beloofd’ verdween de goede moed al snel. Het was manipulatief om die belofte tegen me te gebruiken en dat deed ze ook bij mijn zus.”
De moeder van Frieda doet in de jaren erna intensief beroep op de zorg en ondersteuning van haar twee dochters. “Mijn moeder was heel zelfstandig en in het huwelijk met mijn vader toonde ze nooit echt affectie. Zijn dood was een grotere mentale klap dan ze van tevoren had verwacht. Ze dacht dat ze zich bevrijd zou voelen, maar ze miste hem enorm.”
Een falend brein door alzheimer: 'Ik heb mijn moeder zien verkruimelen'
In de jaren die volgen woont Frieda’s moeder op verschillende plekken. Uiteindelijk belandt ze in een seniorencomplex in de buurt van haar dochter. “Na twee jaar wilde ze daar weg omdat ze geen aansluiting vond. Niet zo gek, want ze kletste over iedereen.” Frieda doet haar best om de situatie te verbeteren. “Ik ben twee keer per week vrijwilligerswerk gaan doen om activiteiten te organiseren, maar op een gegeven moment was de koek echt op.”
Het omslagpunt komt als haar moeder opbelt om te vertellen dat haar sieraden zijn gestolen door de hulp. “Ik ben meteen langsgegaan en vond de sieraden verstopt in een kast. Er lag ook allemaal eten verstopt, dus toen begon te dagen dat er iets mis was.” Frieda gaat met haar moeder naar de huisarts en er wordt vasculaire dementie vastgesteld. Omdat ze het seniorencomplex toch al wil verlaten zorgt Frieda ervoor dat haar moeder kan doorstromen naar een zorginstelling. Ze krijgt een fijne plek op de afdeling dementie. “Ik vond haar op dat moment nog te goed daarvoor, maar ze wilde het zelf en de zorgverleners vonden het ook een goed idee.”
De diagnose gaat gepaard met nog een grote verandering. “Sinds ze vasculaire dementie heeft is ze een hele lieve zorgzame moeder. Ik weet niet wat ik meemaak.”
“Ik ga met haar naar al haar ziekenhuisbezoeken en medische afspraken, ik poets haar kamer, doe haar was en ga mee naar activiteiten. Dat doe ik omdat ik het heb beloofd aan mijn vader, maar het is prettig dat ze nu lief is.” De dagelijkse zorg wordt door de instelling gedaan, waardoor Frieda niet elke dag meer hoeft langs te gaan. “Ze belde zo vaak: ‘Wanneer kom je weer? Wanneer haal je me op?’ Maar ik kwam al vijf dagen per week. Dat was heftig. Ik ga nu om even bij haar te zijn en haar gezelschap te houden. Ik kom voor haar, maar ze praat niet echt. De dementie wordt steeds erger.”
De zorginstelling waar Frieda’s moeder woont faciliteert gespreksgroepen voor mantelzorgers, daar neemt Frieda regelmatig aan deel. “Het is fijn om zorgen en ervaringen te delen en elkaar te leren kennen. Je bent daar toch best vaak en allemaal met hetzelfde doel. Mantelzorg is onvoorspelbaar en bij tijden ontzettend zwaar, maar het kan ook heel verrassend zijn. Wie had gedacht dat ik op mijn 62e toch nog liefde mocht ontvangen van mijn moeder. Ik had daar niet meer op gerekend.”
Heb je een vraag of wil je gewoon even je verhaal kwijt? Bel de Mantelzorglijn: 0307606055.
Mogen wij ook jouw mantelzorgverhaal opschrijven? Mail dan een korte beschrijving naar lezer@linda.nl met als onderwerp ‘Mantelzorg’ en vermeld je telefoonnummer. Mocht je liever anoniem je verhaal willen doen, dan kan dit uiteraard ook.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Ellen (57) zorgt voor haar man Henk (61) met NAH: 'Mantelzorg kan ook een nieuw begin zijn'
