Wat als de moord op je geliefde geen dader kent? Of je geliefde vermist raakt en nooit gevonden wordt? Nabestaanden en achterblijvers van cold cases hopen jarenlang op antwoorden. LINDA. gaat met hen in gesprek: hoe is het als je leven onverwacht verandert in een levenslange zoektocht?
Op 30 juli 2004 treft Pieter Pongs zijn vrouw vermoord aan in haar optiekzaak in Landgraaf. “Sinds die dag laat ik alles over mij heen komen”, vertelt hij aan LINDA.
Pieter en Isabelle leren elkaar kennen in 1989. De winkel van Isabelle is de plek waar de vonk overslaat. “Ik ging erheen voor een zonnebril op sterkte, maar dat advies mondde al snel uit in een hapje eten.”
Het stel krijgt twee kinderen. Pieter vangt thuis veel op, door het drukke schema van zijn vrouw. “Isabelle werkte veel. Ze ging vaak vroeg van huis en kwam zo rond half zeven in de avond even thuis om te eten. Daarna ging ze meestal weer terug naar de zaak.” Hij omschrijft haar als “een pittige vrouw met veel liefde voor haar zaak, die altijd op nummer één stond.”
Op 30 juli 2004 komt Pieter ’s middags thuis. “Ik had alvast gekookt, want in de avond zou de thuiskapper langskomen. Isabelle zou bij ons thuis geknipt worden, samen met een vriendin. Zelf zou ik naar de wielerronde kijken met een vriend. Hij was inmiddels ook al bij ons thuis.” Als Isabelle maar niet thuiskomt, besluiten ze poolshoogte te nemen bij de zaak. Daar wordt ze vermoord aangetroffen in de keuken.
Uit politieonderzoek komt naar voren dat Isabelle met meerdere messteken om het leven is gebracht. Van een roofmoord blijkt geen sprake, haar geld zat nog in haar tas en ze had al haar sieraden nog om. Wél was er volgens Pieter in de zes maanden voor haar dood geld verdwenen. Zo zou Isabelle vanaf begin 2004 geen geld meer op de rekening van haar optiekzaak hebben gestort, terwijl er wél omzet werd gedraaid. Pieter vermoedt daarom dat Isabelle in een financieel avontuur is gestapt dat verkeerd is afgelopen.
Na het overlijden van zijn vrouw brengt Pieter samen met een vriend vrienden, familie en kennissen op de hoogte van de tragische gebeurtenis. “Goede vrienden en familie kwamen gelijk naar ons toe. Mijn zoon was op dat moment op vakantie met opa en oma, diezelfde avond reed mijn broer naar hen toe om het te vertellen.” Het is een heftige periode voor Pieter waarin hij veel steun vindt bij zijn beste vriend. “Hij bleef uren, nachten of avonden bij mij. Hij was er wanneer ik dat nodig had.”
Wat er na 30 juli gebeurt dringt maar amper tot Pieter door. “Ik was veel bezig met de kinderen, zeker in de eerste maanden. Daarnaast was het onderzoek naar de dood van Isabelle nog volop in gang. Voor mijn eigen verwerking was geen plaats. Dat begon eigenlijk pas toen ik na een half jaar te horen kreeg dat de politie ervan overtuigd was dat ik er niets mee te maken had.”
Esther Paul (43) werd vermoord: ‘Heeft ze veel pijn gehad?’ vraagt moeder Suus zich nog altijd af
In het onderzoek naar de dood van Isabelle wordt onder andere de kennissen- en vriendenkring van het stel verhoord. “Zij begonnen aan alles te twijfelen, ze waren immers ook op zoek naar antwoorden. Hierdoor raakte ik veel mensen kwijt. Mensen keken mij met een schuin oog aan.”
Dat vindt Pieter nog altijd erg moeilijk. “Dat wijzen naar mij. Dat doet pijn. Mede hierom wil ik het zo graag oplossen, zodat iedereen weet dat ik er niks mee te maken heb.”
In de periode na de moord voelt Pieter zich door alles wat er is gebeurd niet meer veilig in zijn eigen huis. “Het liefst wilde ik naar Groningen verhuizen, zo ver mogelijk bij Landgraaf vandaan. Maar mij werd verteld dat mensen daar ook binnen no-time zouden weten wie ik was.” Hij blijft in Landgraaf wonen, maar verhuist wel naar de andere kant van de stad. “De boodschappen heb ik heel lang in een paar dorpen verderop gedaan, om blikken en smoezen te voorkomen.”
Pieter is sinds 30 juli 2004 erg veranderd, zegt hij zelf. “Vroeger was ik iemand die altijd voor iedereen openstond, ook voor een grapje. Dat is nu niet meer zo. Ik vind het soms moeilijk om mij ergens op te verheugen. Eigenlijk laat ik alles over mij heen komen, het enige waar ik wél altijd behoefte aan heb is aan mensen om mij heen.” Zo heeft Pieter veel steun aan zijn nieuwe vrouw. “Ik ben heel blij dat ik altijd iemand om mij heen heb die ik kan vertrouwen.”
Pieter heeft in het jaar meerdere momenten die hij lastig vindt. Zo vindt hij 30 juli – de dag waarop Isabelle werd vermoord – nog altijd een moeilijke dag. “Kerst of haar verjaardag zijn altijd zwaar. Ook op hele onverwachte momenten heb ik het er moeilijk mee en ben ik er veel mee bezig.
Ik ben sinds die ene dag in een hele diepe put gevallen”, blikt hij terug. “In mijn hele leven is niks meer zoals het was. Ik heb echt momenten gehad waarop ik niet meer wist wat ik met het leven aan moest.”
Annekes dochter Rebecca is al meer dan elf jaar vermist: 'Ik slaap nog steeds op de bank voor als ze thuiskomt'
21 jaar later spoken er nog altijd veel vragen door zijn hoofd. “Waarom? Zou het niet zó zijn of zou dít het niet geweest kunnen zijn? Je bent constant bezig met het zoeken naar antwoorden. Je wil alles in een groter geheel kunnen plaatsen. Ik ben iedereen die ik ken in mijn hoofd nagelopen en heb de telefoonklapper wel een paar keer doorgebladerd.”
Antwoorden zouden hem veel rust geven. “Wat de uitkomst ook is.” Hij roept mensen die iets weten of denken te weten over de moord op Isabelle op om zich te melden bij de Peter R. de Vries Foundation. “Al is het anoniem. We weten dat er mensen zijn die meer weten.”
In 2007 leek er een doorbraak te zijn. De politie arresteerde drie verdachten. Twee mannen zouden over daderkennis beschikken en de moord hebben gepleegd. De derde verdachte, een vrouw, zou de opdrachtgever zijn geweest. De vrouw is nooit voorgeleid en de twee mannen werden vrijgesproken.
Gedragsdeskundigen achtten het zeer aannemelijk dat de twee mannen een valse bekentenis hebben afgelegd. Daarnaast zou de politie tijdens verhoren te veel hebben gestuurd richting een bekentenis.
Weet jij meer over de moord van Isabelle of dénk je iets te weten? Je kunt hier een tip insturen, dit kan ook anoniem. Lees hier meer over de zaak van Isabelle.
Tip niet met veronderstellingen, ‘meedenken’, speculaties en/of paranormale waarnemingen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Oma Bindi was 93 toen ze werd vermoord: 'Ze ging door een hel voor ze overleed en ik wil weten wie dat gedaan heeft'
