In de rubriek ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Deze week herdenkt Rachel haar zus Dianne, die op haar 26e een einde aan haar leven maakte.
Geschreven door Rachel Tonies ter nagedachtenis aan haar zus Dianne Tonies (14-03-1993 – 17-01-2020).
Sprankelend, geliefd, zorgzaam, mooi en vol liefde. Dat was mijn grote zus Dianne voor zolang wij haar hebben mogen kennen. Het is voor ons als gezin ontzettend moeilijk en pijnlijk om te beseffen dat ze er niet meer is, dat wij haar liefde niet meer mogen voelen en dat we haar niet meer kunnen vasthouden.
Met z’n allen aan de grote tafel, wijntjes drinken en lekker borrelen tot diep in de nacht. ‘Make-uppen’ in de badkamer, samen met de hond wandelen, vakantie vieren. Als een hecht gezin met alle ‘aanhang’ was de tafel altijd gevuld met gezelligheid.
Zo mooi als ze aan de buitenkant was, zo groot was de pijn die ze vanbinnen voelde. Aan die pijn moest een einde komen. Onze mooie zus, lieve dochter en geliefde vriendin maakte op 17 januari 2020 een einde aan haar leven in haar woning in Leiden. Totaal onverwacht. We waren in totale shock toen we hoorden dat ze dit zichzelf had aangedaan. Nog steeds onbegrijpelijk als we het over haar hebben.
Dianne begon in september 2013 aan haar studie geneeskunde in Leiden, nadat ze eindelijk was ingeloot. Zielsgelukkig kon ze haar droom in vervulling laten gaan. In januari dit jaar zou ze gaan afstuderen.
Tot Dianne die inktzwarte vrijdag 17 januari dood werd aantroffen in haar kamer in Leiden. Zes jaar lang heeft Dianne de buitenwereld verteld dat ze studeerde, maar in werkelijkheid heeft ze de studie één jaar gevolgd. Niemand die het doorhad, zij droeg als enige dit grote geheim. Te bang om de waarheid aan het licht te brengen. Dat is haar fataal geworden.
Ons Bourgondische, drukke, sociale, gezellige, gevulde gezin is ineens niet meer compleet. De leegte die zij achterlaat, is alleen op te vullen met de mooie herinneringen die Dianne op deze wereld heeft gebracht.
Lieve Dianne, op jou drinken wij – papa, mama, je vriend Stefan, ik en zusjes Laura en Marloes – dat lekkere witte wijntje. Je wordt zo ontzettend gemist. Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Worstel je met suïcidale gedachten? Praat er dan over. Bel 0900-0113 of ga naar www.113.nl.
