Kasteelbruiloft

“Ik wilde graag een sprookjesbruiloft en mijn man ging daar volledig in mee. ‘Pak lekker uit,’ zei hij. ‘Plan wat je wilt, ik weet toch wel dat het fantastisch wordt.’ Zo gezegd, zo gedaan. We huurden een slot af, waar onze gasten ook allemaal konden blijven slapen. Alles zou wit zijn: de bloemen, de dresscode en de aankleding. ’s Avonds stond een zesgangendiner op de planning, gevolgd door een feestavond onder fonkelende lichtjes. Het was echt over the top.

Bij elkaar tikten we wel 30.000 euro aan, maar het was precies wat we wilden. De kaarten zaten net op de post toen de pleuris uitbrak. Het was mid-maart en het hele land zat ineens middenin de toiletpapier-hamster-fase. Voor mijn gevoel ging ineens de knop om: corona leek een ‘ver weg’-probleem, maar het werd al vrij snel duidelijk dat onze bruiloft in mei erg lastig zou worden.”

Ontslag

“Mijn man werkt in de olie- en gasindustrie en was op dat moment vier weken van huis. Alles ging op slot, dus uiteindelijk heeft hij ruim tien weken vastgezeten in Afrika, terwijl ik in Nederland zat met de kinderen én de volledige bruiloft moest annuleren. Het was een klus, maar het lukte: we zijn alleen wel een kwart van het geld kwijtgeraakt. Het is niet anders, dachten we.

De grote financiële klap kwam daarna pas. Na zijn terugkeer uit Afrika werd mijn man ontslagen. Hij werkte bij een buitenlands bedrijf, dus hij had geen recht op tegemoetkomingen. Ineens zat hij thuis zonder inkomen, mét de kosten van een geannuleerde bruiloft. We hebben echt een flink stuk van ons spaargeld moeten aanspreken om de maanden die volgden door te komen.”

De bruiloft

“De kasteelbruiloft was dus volledig geannuleerd, maar de datum bleef rondspoken in onze hoofden. Uiteindelijk besloten we een week van tevoren om tóch te trouwen. Op het strand, vijf minuten van ons huis. We regelden een babs (ofwel een trouwambtenaar voor een dag), onze hechte familie en vrienden, en een paar koelboxen met wijn en champagne.

Op 30 mei hebben we onze trouwoutfits aangetrokken en zijn we naar het strand gegaan. We hielden een intieme ceremonie, daarna hebben we tijdens de zonsondergang geproost. Het was totaal anders dan de oorspronkelijke plannen, maar echt fantastisch.”

Tot de dood ons scheidt?

“We hebben veel geleerd van het annuleren van onze bruiloft. We kregen maar van twintig procent van onze gasten een berichtje toen we alles afzegden, van ‘goh, wat vervelend’. Je merkt in zo’n periode wel snel wie écht met je meeleeft, zeg maar.

In de toekomst vieren we heus wel een feestje als er een aanleiding is, maar de grootste trouwplannen laten we verder voor wat ze zijn. We zijn vooral blij dat we het gered hebben met die financiële tegenvallers, en onze uiteindelijke bruiloft was hartstikke mooi zoals-ie was. We hebben er het beste van gemaakt: dansen tussen de regendruppels door.

Oproep

Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.

Lees ook
Doris vond de bruidegom stomdronken in een berm: ‘Op naar het ziekenhuis’