Entertainmentjournalist Eric de Munck checkt voor LINDA. wekelijks in bij een BN’er. Soms gaat het om goede vrienden, dan weer collega’s… of hebben ze elkaar juist nog nooit ontmoet. Deze week zanger Danny Froger (35).
Danny maakt zich klaar voor zijn eerste grote eigen concert in september. En daagt zichzelf daar fysiek óók helemaal voor uit.
Het was afgelopen week Koningsdag- en nacht, hoe zagen die er voor jou uit?
“Koningsnacht had ik twee optredens, Koningsdag had ik er drie. Dus ik ging eerst van Rotterdam naar Lelystad tijdens Koningsnacht. En op Koningsdag begon ik in Delft, daarna naar Zeist en ik heb ‘m afgesloten in Arnhem.”
Hoe intensief zijn dit soort dagen voor jou?
“Nou ja, je moet vooral heel erg goed aan het tempo blijven denken, want we moeten snel door naar de volgende. Maar de sfeer is gewoon echt te gek, je merkt onwijs dat mensen echt wel heel veel zin hebben in zo’n dag overal waar je komt. En het weer was gelukkig prachtig.”
Ik kan me voorstellen dat zeker na de corona-jaren dit soort optredens wel een extra lading geven?
“Absoluut, zo voel ik dat zeker. Maar je merkt het ook aan de mensen heb ik het idee. Ik heb het gevoel dat iedereen echt drie keer harder feest dan voorheen. Waar het vroeger best vanzelfsprekend was, zijn we nu allemaal heel blij dat het allemaal weer kan en mag. Het is overal gekkenhuis waar je komt.”
Jouw Koningsdag eindigde in de rust, wandelend met jullie hondje. Is dat jouw rustmoment van de dag?
“Zeker, zo doen wij dat altijd. Weet je, die dag is dan al druk genoeg geweest, dat heb ik dan even nodig. Ik moet zeggen dat ik pas om half vier sliep hoor, er zat zoveel adrenaline in mijn lijf, dan lukt slapen nog steeds niet. Maar ik vind het wel even lekker om rustig buiten de lopen met de hond, ook even geen muziek op de oren. Alleen maar even lekker wandelen, heerlijk.”
Klinkt rustig en fijn. Is dat ook wat jou -in tegenstelling tot sommige andere artiesten in Nederland- met beide beentjes op de grond houdt?
“Dat denk ik wel. Kijk ik heb nooit een moment gehad waarbij ik het gevoel had gigantisch te ontsporen hoor. Maar mijn gezinsleven is belangrijk. En denk ook omdat ik in dit leven ben opgegroeid. Dan heb je als kind al gezien hoe het allemaal kan. Daardoor ben ik zelf gewoon echt hartstikke nuchter. Ik heb niet het idee dat ik heel snel ergens van over de toeren raak ofzo. Ik was al een heel rustig persoon en ik denk dat mijn gezin daar alleen maar meer aan heeft bijgedragen. Je hebt toch die kleine meiden thuiszitten, mijn vriendin, de hond. Dat helpt voor mij echt enorm veel.”
Je hebt een bekende vader, een bekende opa. Wat neem jij van vroeger mee in je eigen optredens en de omgang met de fans?
“Het enige wat ik daarvan geleerd heb en altijd meeneem is dat je gewoon keihard moet werken. Of je nou voor drie mensen staat te zingen of voor drieduizend mensen, het is altijd je best doen en keihard werken. Dat mensen het idee hebben dat jij er tenminste alles aan hebt gedaan om een fantastisch optreden te geven. Dat is iets wat ik van m’n vader heb geleerd en ook altijd zal blijven onthouden.”
Over hard werken gesproken, je bent gigantisch aan het sporten. Hoe gaat het daarmee?
“Ja ik heb zo’n zes weken de knop omgezet. Dat klinkt heel rigoureus maar is wel een beetje zo. Ik sportte wel altijd hoor, maar dan was het toch weer daar even een paar biertjes en niet op mijn voeding letten. En aan het einde van de week dacht ik dan, waarom heb ik zoveel zitten sporten en alles. Nu wilde ik er eens een keer vol voor gaan, zeker met het concert dat eraan zit te komen en kijken wat dat dan nog met mijn lichaam kan doen. En ik moet je zeggen ik voel me fitter en beter dan ooit. Ik ben bijna negen kilo kwijt en het gaat eigenlijk hartstikke goed. Wel feestjes maar geen drank meer. Ik ben nu degene met altijd de Spa Blauw. Het overigens vooral negentig procent voeding hoor, dat ik heb aangepast. Ik eet nu bijvoorbeeld meer dan ooit, maar wel allemaal clean. Het is echt heel netjes nu.”
Minder troep in je bek stoppen, daar komt het eigenlijk op neer heb ik inmiddels ook ontdekt.
“Dat is gewoon echt zo. Want ik was helemaal niet tonnetjerond ofzo, maar in zes weken die negen kilo eraf. Natuurlijk wel met sporten, maar die voeding is zo belangrijk. Zeker als je goed eet, want ik heb nu ook geen honger door de dag heen. Het is geen snoep, of gezellig een zak chips op de bank of dat soort dingen. Dan maar even niet.”
Zo’n knop omzetten, hoe doe je dat?
“Op zich is dat voor mij niet moeilijk, maar ik ben dan wel zo iemand dat het ook meteen vol is. Vol erin. Ik ben niet het type die dan bijvoorbeeld op maandag, woensdag en zaterdag gaat sporten. Dan train ik zoals nu meteen zes dagen per week. Als ik het dan twee dagen niet doe, dan ben ik er meteen al helemaal klaar mee. Ik zeg altijd: je kunt op een dag maar beter meteen naar de sportschool rennen, want dan heb je het tenminste gedaan.”
Al dat trainen is niet voor niks, want je werkt naar je eerste grote eigen concert toe op 16 september in De Vorstin in Hilversum, hoe groot was deze droom voor jou?
“Nou ja ik was er altijd wel mee bezig, maar het is pas echt in een stroomversnelling gekomen door vorig jaar. Toen was het een druk seizoen waar we meer dan 120 shows gedraaid hebben. Daarna had ik zoiets van: ‘maar nu wil ik wel de volgende stap zetten.’ Ik wil laten zien dat ik met een band kan spelen en een grote show kan weggeven. En heel toevallig kwamen we toen met De Vorstin in Hilversum in gesprek en zij waren nog op zoek naar een act en dat ben ik dan nu geworden. En echt een droom, ja ik heb er stiekem altijd wel van gedroomd, maar ik ben niet iemand die zegt van nu moet ik zus en nu moet ik zo. Ik heb meer zoiets van, het komt wel op mijn pad. Misschien is dat ook wel zelfbescherming hoor, omdat de buitenwereld vaak roept over wat mijn vader allemaal al heeft gedaan en ik dat dan ook moet doen, dat mijn instelling daarom zo is. Ik vind dat eigenlijk wel lekker juist. Ik heb het allerleukste vak wat er bestaat en daar verdien ik mijn geld mee.”
Er zijn artiesten die soms vergeten waar ze vandaan komen, dat heb jij met je vader René Froger totaal niet, toch?
“Ik zeg ook altijd, als ik niet tegen die druk had gekund, had ik wat anders gedaan. Ik zou kinderen van BN’ers dat sowieso afraden, als ze dit niet kunnen. Je moet dit vak namelijk wel echt zo leuk vinden, om daartegen te kunnen. De eerste jaren dat ik dit deed hoorde ik alleen maar dat ik er stond vanwege mijn vader. Ik heb daar altijd maling aan gehad en ben gewoon doorgegaan.”
Jouw ouders zijn ook voer voor de roddelbladen geweest, maar echte schandalen zijn jullie bespaard, het is niet de familie Hazes?
“Mijn voordeel is, hoe raar dat misschien ook klinkt, is dat mijn ouders best wel vroeg gescheiden zijn. Ik heb beide kanten meegemaakt. Dat ik bij mijn moeder in Almere woonde met mijn stiefvader, dat was gewoon normaal en dan leefde je in de luwte en dan gaf niemand er verder om wie of wat je bent en je vader was. Aan de andere kant zag ik bij m’n vader en Natas wel die wereld en hoe zij daar mee omgingen. En ik denk dat dit voor mij een uiterst goede cocktail geweest is.”
En wat als je eigen kinderen later bij je aankloppen met de wens dat ze in je voetsporen willen treden, wat dan?
“Nou ik zou zeker aan ze vragen of ze weten waar ze aan beginnen. Maar wie ben ik om ze verder tegen te houden? Als ze dit leuk vinden, maar dan wel met dezelfde spirit die ik heb. Dus knetterhard werken en je stinkende best doen. Maar goed, dat vind ik ook als ze bijvoorbeeld advocaat zouden willen worden. Toejuichen doe ik het misschien niet, maar je moet je kinderen daar wel in steunen vind ik.”
In hoeverre heeft het vaderschap je eigen leven veranderd?
“Voor mij is het alleen maar beter geworden. Want waar ik voorheen misschien toch een beetje voor mezelf leefde, is die prioriteit nu volledig verschoven. Ik doe nu echt alles voor die meiden. Dat heeft het leven echt geholpen hoor, maar het leven ook simpeler. Zakelijk gezien ben ik daardoor harder geworden. Als vroeger een deal niet doorging, stapte ik daar makkelijker overheen. Nu denk ik: ‘nee, ik wil het thuis ook goed voor elkaar hebben.’ Op dat vlak heeft het me oprecht geholpen.”
Je hebt ook allemaal special guests tijdens je concert op 16 september, maar daar laat je niks over los nog… Of wel?
Haha nee ik beloof dat ik in de komende maanden wel wat mensen bekend zal gaan maken, maar nu nog niet. Mijn oom komt wel optreden, dat is een echte ouderwetse schnabbelaar. Die is van mijn moeders kant, dus veel mensen kennen hem niet. Maar wij gaan dus samen een medley doen. Omdat ik met hem ben begonnen vroeger, ik was namelijk zijn geluidsman. Wij gingen heel Nederland door een hij deed dan avondvullende shows, waarbij ik twee liedjes zong. En niemand wist toen wie ik was, dus ik kon daar heerlijk oefenen. En een beetje proeven van dat leven als zanger. Bij mijn eigen vader kon ik dat niet doen, dus die stap sloeg ik altijd over met hem. Dus ik vind het wel te gek om dat nu met mijn oom te kunnen doen bij mijn eerste grote concert. Echt een cirkel die weer rond is.”
