‘Ik heb tientallen islamitische trouwerijen uitgevoerd tussen koppels van hetzelfde geslacht’, zegt de openlijk homoseksuele imam Muhsin Hendricks. Hij woont in Zuid-Afrika, en ik interview hem via Zoom. Ik zit met mijn oren te klapperen. ‘Muslim gay weddings?’, vraag ik voor de zekerheid. ‘Muslim gay weddings’, herhaalt de imam met een glimlach, en voegt er nog aan toe: ‘God zij geprezen.’
Ik sprak imam Hendricks voor mijn nieuwe documentaire Het M-woord, waarin ik me afvraag of je lhbti’er kunt zijn binnen de islam. De aflevering is donderdagavond te zien bij de NTR op NPO 3, en ik hoop dat u gaat kijken. De frictie tussen moslims en lhbti’ers staat namelijk voor een groter debat, dat ons allemaal raakt. Welke vrijheden wegen zwaarder in Nederland, en welke vrijheden botsen met elkaar?
Ik voerde lastige gesprekken, met moslimjongeren die homoseksualiteit afkeuren, en met een homoman die zich zorgen maakt over de invloed van de islam op Nederland. Maar na maanden onderzoek blijft vooral de gay imam me bij, omdat hij lhbti’ers en moslims dichter bij elkaar brengt. Ik dacht op mijn 21ste dat ik moest kiezen tussen mijn geloof en mijn vrijheid, maar queer moslims zien dat anders.
Streng gelovigen verwijzen vaak naar Sodom en Gomorra, waar mannen zich aan elkaar vergrepen, als een machtsmiddel om vijanden af te schrikken. “Er zijn maar drie verzen in de Koran waar het direct gaat over sex tussen mannen”, legt imam Hendricks uit. “In die verhalen gaat het over seksueel geweld en verkrachting.” Dan weer glimlachend: “Dat heeft toch niets met jou of mij te maken?”
Hendricks gaat minder uit van religieuze voorschriften en focust op de spirituele waarden. “God zegt zelf dat de Koran een leidraad is. Het is niet bedoeld om mensen mee om de oren te slaan.” En bovendien: “Allah heeft ons geschapen als seksuele wezens. Dus ik geloof niet dat God anti-homo is, of dat de Koran anti-homo is. Onze gemeenschappen zijn homofoob geworden.”
Dit is een progressieve en inclusieve kijk op de islam die veel buitenstaanders niet kennen – die zelfs veel moslims niet kennen. Daarom gebruik ik mijn column om de boodschap van deze imam verder te verspreiden, want het is een geluid dat een groter publiek verdient. Queer moslims, vrijgevochten vrouwen en andere vernieuwers moeten zich kunnen uitspreken, zonder te worden bestraft.
Moslims in het Westen kunnen soms nogal zwart-wit denken: iemand is een vrome moslim of anders een afvallige. Maar in landen waar bijna iedereen islamitisch is, zie ik veel meer grijstinten in de geloofsbeleving. Queer moslims voegen een roze tintje toe aan de moderne islam. Als heteroseksuele imam had Hendricks waarschijnlijk niet de status quo uitgedaagd. “Daarom zie ik mijn queer identiteit als een zegen.”
'Het Eurovisie Songfestival is een rode lap waar conservatieve kijkers woest van worden'
