Maar het is een ’absurd idee’ om vluchtelingen op zee achter te laten, zegt VluchtelingenWerk. „Er is geen onderzoek voor nodig om te bedenken dat je mensen die zijn gevlucht voor oorlog en geweld dat niet aan kunt doen”, aldus de hulporganisatie. Maar welke beleidsmaker laat zich nog leiden door een moreel kompas? De staatssecretaris zoekt vooral naar juridische loopholes om dit hoofdpijndossier te managen.

Als dit plan doorgaat, en vluchtelingen vanaf september op zee worden gehuisvest, zijn de psychologische gevolgen moeilijk te overzien. Opgehokt zitten in een azc is al de hel, maar in dit scenario kun je helemaal geen kant op. Ik denk aan de trauma’s van mensen die huis en haard achterlieten, soms zelfs per rubberen boot naar Europa kwamen, om vervolgens weer langere tijd omgeven te zijn door dezelfde golven die doodsangsten veroorzaakten.

In dit drijvende detentiecentrum hebben de passagiers ook weinig persoonlijke ruimte en bewegingsvrijheid. Als ze allemaal een frisse neus gaan halen op het dek, kunnen er ook confrontaties ontstaan. Is er dan voldoende beveiliging aan boord om de kwetsbaren te beschermen, of geldt op zee het recht van de sterksten? En misschien nog wel de belangrijkste vraag: wie bepaalt of je naar het vasteland mag, en hoe vaak?

Ik snap dat er een asielcrisis is, en dat de woningmarkt voor iedereen vastzit. Huisvesting op cruiseschepen kan een van de opties zijn, mits die schepen zijn aangemeerd, ondanks de weerstand die er is bij omwonenden. Hoeveel dit ook van ons vraagt, je kunt vluchtelingen niet op een cruiseschip laten dobberen. Men moet vooral aan land naar duurzame oplossingen zoeken, en niet de problemen verplaatsen naar zee, ver uit ons zicht.

Lees ook'Welke vooroordelen schuilen er achter de sluier?'