Eenzaamheid blijkt niet enkel meer een probleem dat voorkomt bij ouderen: ook steeds meer jongeren voelen zich eenzaam. Eenzaamheid dendert anno 2025 door alle generaties heen en maakt geen onderscheid. En óók als je een druk sociaal leven hebt, kun je je hartstikke eenzaam voelen.

De oplossing voor eenzaamheid? 'Jezelf aankijken, niet afleiden'
Zo ervaart ook LINDA.redacteur Robyn van Gorsel (30). Want hoewel ze heus wel vrienden heeft en een sociaal leven, voelt ze zich vaak toch alleen. De komende weken schrijft Robyn wekelijks een column over haar eenzaamheid en hoe ze daar, als 30-jarige, mee omgaat.
Verkeerd beeld
‘Ga lekker naar buiten’, ‘Haal oude banden aan’, ‘Oefen met small talk’ of ‘Ga vrijwilligerswerk doen’. Wie online zoekt naar tips tegen eenzaamheid wordt doodgegooid met lijstjes die soelaas béloven te bieden. En eerlijk: het klinkt aantrekkelijk. Maar de waarheid? Dit soort oplossingen is een quick fix. Als ze überhaupt al werken – ik kan me namelijk niet inbeelden hoe small talk me minder alleen laat voelen, maar dat ter zijde
Ze verlichten het gevoel misschien voor even, maar pakken de kern van het probleem niet aan. Zoals mijn psycholoog zegt: activiteiten verhullen de emotie. Het is tijdelijke afleiding, geen oplossing. En precies dat maakt eenzaamheid zo lastig. Want wat moet je ermee, als afleiding niet meer werkt?
Gezocht: oplossing voor eenzaamheid
De afgelopen weken ben ik veel bezig geweest met de vraag: wat is eigenlijk de oplossing voor eenzaamheid? Niet voor een avondje, niet voor een paar dagen, maar voor dat hardnekkige, continu terugkerende gevoel. Dat gevoel dat blijft, ook als je met vijf vrienden aan de keukentafel zit. Ook als je met een grote groep een heel weekend weg bent. Ook als je net thuiskomt na een hele middag op het terras.
Lange tijd dacht ik dat ik gewoon méér mensen nodig had. Meer afspraken, meer vriendschappen, meer gezelschap. Dat als ik maar die ene perfecte vriendschap vond, het gevoel dan wel als sneeuw voor de zon zou verdwijnen. Maar inmiddels weet ik: de oplossing voor eenzaamheid zit niet in de ander. Hoe pijnlijk ook, hij zit in jezelf.
Die vervelende vriendin
Eenzaamheid is namelijk geen signaal dat je te weinig mensen om je heen hebt. Het is een teken dat je een behoefte hebt die niet wordt vervuld. Ik heb fantastische vrienden. Mensen van wie ik zielsveel houd. En toch voel ik me zoals ik in mijn eerste column schreef soms vreselijk alleen. Dat kan enorm schuren. Want hoe leg je uit aan de mensen met wie je zo veel tijd doorbrengt en die je je vrienden noemt – dat je je ondanks alles wat zij doen en alle momenten die je deelt, tóch eenzaam voelt?
Dus zei ik het vaak maar niet. Uit angst, ingepraat door het stemmetje in mijn hoofd, dat mensen me dan irritant vinden, dat ik alweer ‘die vriendin’ ben. De zeurende, de verdrietige, de behoeftige. Dat ze me vast vervelend vinden als ik wéér zeg dat ik me niet fijn voel. Terwijl ik het absoluut niet erg zou vinden als iemand tegen mij zegt dat-ie zich eenzaam voelt. Nooit. Dan wil ik alleen maar luisteren. En helpen. Waarom zijn we eigenlijk zo gemeen tegen onszelf?
Alleen zijn
Dus hoe kom je er nou vanaf, dat irritante gevoel dat je niemand hebt – of die angst dat niemand jou als nummer één ziet? Ik denk persoonlijk dat het begint bij leren alleen te zijn. En dan bedoel ik niet: alleen op reis gaan of in je eentje naar een museum. Dat kan ik allemaal prima. Ik bedoel: écht alleen zijn. Met je eigen gedachten. Gewoon jij, in stilte.
Het is iets waar ik inmiddels hard aan werk, samen met een psycholoog. En het is eerlijk gezegd, veel lastiger dan ik dacht. Want zodra ik het huis verlaat, gaan de oortjes in. Als ik een avond niks te doen heb, plan ik het vol. Niet omdat ik het allemaal zo gezellig vind, maar omdat het anders zo stil wordt. En in die stilte komt dat gevoel omhoog. Die eenzaamheid. En dan ga ik dus liever naar een tentoonstelling waar ik stiekem niets van snap, dan dat ik thuis zit met mijn eigen hoofd.
Verbinding
Dat betekent niet dat je geen mensen nodig hebt – integendeel. We zijn sociale wezens, kuddedieren. We hebben verbinding nodig. Maar ik denk dat je pas écht kunt verbinden met een ander, als je ook verbonden bent met jezelf. Als je weet: dit is wat ik voel, en dat is oké. Niet: ik ben alleen, dus er moet NU iemand zijn. Maar: ik voel me alleen, en daar hoef ik me niet voor te schamen.
Als je hoopte hier een stappenplan te vinden als oplossing voor eenzaamheid, dan spijt het me zeer. Er is geen app, geen cursus, geen koffiedate die je problemen op magische wijze laat verdwijnen. Je kunt niet alleen maar wachten tot iets of iemand anders jouw leegte vult. Zelfs als ze het zouden willen, kúnnen ze dat niet. Dat kan alleen jij.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA. en LINDA.meiden dossier Eenzaamheid. Het hele dossier lees je hieronder.

Robyn van Gorsel
Robyn van Gorsel is journalist, redacteur en columnist. Haar doorbraak bij LINDA. begon met een column over haar compleet mislukte wenkbrauwen (ja, echt), en sindsdien duikt ze wekelijks met evenveel liefde in TikTok-trends als in maatschappelijke thema’s of interviews met BN’ers.