Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Rosa* (46) haar verhaal.
Duur relatie
24 jaar
“In de zomer van 2022 stond ik op het punt om met mijn man en twee kinderen naar het zwembad te gaan, toen ik de smartphone van Marc zag oplichten door een berichtje. Het was van een, voor mij onbekende, vrouw en de toon was zo specifiek dat ik aanvoelde: dit zit niet goed.
Toen ik direct daarna aan mijn man vroeg of hij vreemdging, zei hij meteen ja. Voor mijn gevoel zakte ik door de grond, maar op een of andere manier besloot ik tóch mee te gaan naar het zwembad. Je snapt: het was niet bijster gezellig. Daarna hebben we thuis verder gepraat.”
Dorieke en haar dochters confronteerden de vreemdgaande man des huizes: 'Wij huilen, hij liep weg'
“Het eerste wat ik hem vroeg is waarom hij me op het bot kwetste, en wat we nu in ’s hemelsnaam moesten doen. Hij liet weinig los en ik kreeg niet echt antwoorden, die kwamen pas in de dagen erna. Het bleek een collega van hem te zijn en al een paar maanden te spelen: stiekem hotels boeken, elkaar opzoeken tijdens cursusdagen. Ik voelde me zó klein. Hoe kon hij zoiets doen en die avond doodleuk weer thuis de oprit oprijden? We hadden geen ruzie, alles liep gesmeerd… Marc zei ook dat hij niet ongelukkig was, maar ‘iets miste’. En dat hij dat bij haar vond, terwijl zíj ook gewoon in een serieuze relatie zat. Het kan natuurlijk dat je gevoelens voor iemand ontwikkelt, maar loop er niet zomaar achteraan, denk ik dan. Pak je verantwoordelijkheid en ga tenminste het gesprek aan.
Dat gebeurde dus niet echt en Marc gaf aan dat hij wilde scheiden. Ik wilde er alles aan doen om ons bij elkaar te houden en voor mijn gevoel liep het de maanden erna beter. We deden meer dingen samen, communiceerden beter en ook in de slaapkamer liep het weer goed. Marc gaf aan dat hij het contact met die vrouw gestopt had, dus ik was blij.
Weken later kwam hij daar toch ineens op terug: die andere vrouw had haar relatie verbroken en dat was voor hem reden om alsnog van mij te willen scheiden. Hij vertrok naar een vakantiehuisje en zette alle processen in werking. Onbegrijpelijk voor mij, en ik vond het natuurlijk verschrikkelijk om dit aan de kinderen te moeten vertellen. Ik stond twee maanden lang op een soort autopiloot, en toen appte Marc: ‘Kunnen we praten?’ Ik antwoordde ‘nee’, maar hij stond een uur later toch voor de deur. Hij had spijt, miste mij en het gezin… Alles erop en eraan.”
“Ik was ergens blij, maar zag natuurlijk ook beren op de weg. Hoe moest dit nog goed komen? Na nog een paar weken en heel veel gesprekken kwam hij toch weer thuis wonen. Het was moeilijk, want mijn vertrouwen was tot een dieptepunt gedaald. Ik twijfelde over alles, maar wilde zo graag mijn gezin bij elkaar houden dat ik mezelf totaal wegcijferde. We besloten zelfs nog op vakantie te gaan met elkaar, leuk voor de kinderen.
Maar ja, we kwamen thuis en hij ‘miste nog steeds iets’. Ik was intens verdrietig en kon er gewoon niets mee. Ook afbreken lukte me niet. Dat deed Marc uiteindelijk zelf: hij pakte zijn kleding, nam afscheid van de kinderen en ging voor de tweede keer bij ons weg. Hij zei dat hij naar zijn ouders ging, maar is gewoon weer naar die vrouw vertrokken – dat weet ik dankzij een brief die hij met de mediator schreef. Ik heb al maanden geen contact met hem, hij ziet de kinderen alleen rondom hun sportwedstrijden of een gezamenlijk etentje bij zijn ouders. Treurig gewoon.”
Van inbraak tot identiteitsfraude: de ex van bedrogen vrouw Kim wist van geen ophouden
“Ik woon in ons huis en kan daar gelukkig ook blijven wonen. De inboedel is verdeeld en ik houd bijna alles. Ik wil door met mijn leven, maar na een relatie van 24 jaar is dat wel echt heel moeilijk. Zeker omdat er een ander in het spel is, hij rent zo van ons bed naar het hare. Zo respectloos. Naar de kinderen toe praat ik goed over hem, hoor, Marc blijft gewoon hun vader. Maar voor hen vind ik dit allemaal het moeilijkst: het voelt als falen dat ik hen geen gezin met gelukkige vader en moeder kan bieden. Dat ze nu altijd apart naar hun vader of moeder moeten, vind ik verschrikkelijk. Maar het is niet anders.
Daten wil ik ooit wel weer proberen, maar iets in mij denkt ook: wie wil er nu nog wat met me? We gaan zien of het nog eens lukt. Al mijn gevoelens schrijf ik in ieder geval van me af, dat werkt verlichtend. Ik wil nu dóór. Ik maak er wel wat van met mezelf.”
*Rosa vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
De best gelezen 'Bedrogen vrouwen' van 2023: 'Hij bezwangerde vier vrouwen in ons bed'
