Mirella van Markus en haar vrouw Claudia kregen samen twee dochters. Jorinde Benner is alleenstaand moeder van twee zonen. Ze besloten hun krachten te bundelen en schreven ‘Wij willen ook een kind – Dé wegwijzer voor moderne families’, dat dinsdag verschijnt.
Ze hopen dat het boek handvatten biedt aan wensouders bij wie het vervullen van een kinderwens niet vanzelfsprekend is en belichten alle vormen van intentioneel anders ouderschap. Ook vinden ze dat de wetgeving spoedig moet worden herzien.
Het is inmiddels zeven jaar geleden dat Mirella de gelijknamige documentaire Wij willen ook een kind maakte. Zij en haar vrouw hadden een diepgewortelde kinderwens. Ze sprak met wetenschappers en ervaringsdeskundigen en liet zien hoe lastig het voor homoseksuele stellen kan zijn.
“Het was ingewikkeld om het fysiek voor elkaar te krijgen”, vertelt Mirella. “We wilden een bekende donor, maar dan moet je iemand vinden met wie je volledig op een lijn zit. Je wilt later geen problemen. De donor zou de biologische ouder zijn, maar geen papa in de dagelijkse zin van het woord.”
Inmiddels is ze moeder van de zevenjarige Sammie, gedragen door haar vrouw Claudia, en Bobbie van drie, die ze zelf droeg. “We zijn in Nederland voor de wet getrouwd, maar in veel andere landen geldt het homohuwelijk niet. Daarom heb ik Sammie alsnog moeten adopteren. Claudia heeft Bobbie geadopteerd. Als een van onze kinderen bijvoorbeeld een ernstig ongeluk krijgt, heb je in het buitenland anders helemaal niks over je niet-biologische kind te zeggen.”
Maar niet alleen voor homoseksuele stellen kan het krijgen van kinderen ingewikkeld zijn. “Één op de zes heterostellen kampt met vruchtbaarheidsproblemen en het aantal singles met een kinderwens neemt toe”, aldus Jorinde. Zelf wilde ze vroeger BAM-moeder (bewust alleenstaande moeder) worden. Ze trouwde met een man en kreeg twee kinderen. Maar haar huwelijk liep stuk en sinds ruim negen jaar is ze een (niet-intentionele) alleenstaande moeder van de zestienjarige Lucas en Valentijn van dertien.
“Mensen vergeten hoe moeilijk het kan zijn als je je gezin niet kunt of wilt starten op de ‘traditionele’ manier. Omdat je geen liefdesrelatie hebt met de andere ouder(s), bijvoorbeeld, of te maken hebt met onvruchtbaarheid.” Wil je de juiste keuzes maken, dan is het een zoektocht. Jorinde legt uit: “De documentatie is versnipperd. Je moet veel bij elkaar googlen. Zeker voor mensen die een eiceldonor en/of draagmoeder zoeken is het ingewikkeld.”
Voor hun boek spraken de twee met talloze moderne gezinnen, wetenschappers, juristen, counselors en andere experts. Onder hen ook Ryan. Ryan is non-binair, heeft een baarmoeder en is zwanger. Jorinde: “Als Ryan of een trans man bevalt van een kind, wordt die geregistreerd als ‘moeder’. Enorm pijnlijk als je een transitietraject bent doorgegaan of kampt met genderdysforie.”
Volgens Mirella en Jorinde is de wetgeving dan ook achterhaald. Jorinde: “Als bijvoorbeeld een lesbisch stel en een homostel met z’n vieren kinderen krijgen en het samen willen opvoeden, of een single vrouw een co-ouderschap aangaat met een mannenstel, kunnen ze niet allemaal als juridisch ouder geregistreerd worden. Er zijn maximaal twee juridische ouders toegestaan in Nederland. Je kunt wel in een ouderschapsplan afspraken vastleggen, maar dat waarborgt lang niet altijd alle rechten van de niet-juridische ouders.”
Mirella vult aan: “De wetgeving moet op de schop in belang van het kind. Als tolerant land zouden we daar ook best een statement in mogen maken. We hopen met het boek te kunnen bijdragen aan de bekendheid van het onderwerp. Onbekend maakt onbemind. Dus als mensen meer begrip hebben voor dit onderwerp, maakt dat het makkelijker.”
Wij willen ook een kind is vanaf dinsdag te koop.
Trouwambtenaar blundert: 'Ze zei 'in blijde verwachting', maar de bruid was niet zwanger'
