Het oorspronkelijke interview in L’HOMO.

Tekst: Coen Wulms

Androgyn
“Vijf jaar was ik toen mijn ouders al met me naar de genderpoli gingen. Ik was anders dan andere jongetjes. Zo speelde ik alleen met meisjes en identificeerde ik me met de vrouwenrollen in films en verhalen. Toen mijn ouders bij toeval een artikel in Libelle over genderkinderen lazen, viel alles voor ze op hun plek. De eerste jaren waren het alleen gesprekken met een psycholoog, het transitieproces vindt pas later plaats. Terugkijkend was ik gewoon een androgyn, verwijfd jongetje. Naar mijn idee was het te vroeg om er een transgender-label aan te hangen. In mijn geval veroorzaakte het feit dat ik anders was ook weinig problemen: ik kom uit een warm nest, ik werd geaccepteerd… Alleen werd ik een beetje gepest op de lagere school, maar daar kun je ook met een kind over praten zonder het meteen over genderidentiteit te hebben. En wat betekenen vragen als ‘voel je je meer een meisje of een jongen?’ nu echt voor een vijfjarige? En waarom zou je überhaupt al een label plakken op een vijfjarig kind? Ik pleit ervoor dat het best wat langer mag blijven duren voordat iemand over een definitieve keuze moet nadenken. Want wat is er eigenlijk mis met genderdivers gedrag?”

Liefde
“Ik ben single. En verder wil ik het daar niet over hebben. Er is me in mijn jeugd zo vaak gevraagd of ik nou op jongens of op meisjes viel dat ik heb besloten om in interviews geen antwoord meer te geven op dergelijke vragen. Dus zaken die de liefde betreffen hou ik voor mezelf.”

Boegbeeld
“Moeite heb ik ermee als me een voorbeeldfunctie wordt toebedeeld. Ik ben geen boegbeeld, ik ben één persoon en ik heb míjn verhaal. Net zoals anderen hun geschiedenis hebben. Ik kan alleen laten zien dat het goed kan zijn om je verhaal te vertellen. Ik realiseer me dat ik met veel zaken geluk heb gehad. Maar we moeten ons ervan bewust zijn dat de transpersonen die nu vooral de aandacht krijgen, zoals Caitlyn Jenner, Loiza Lamers of ikzelf, relatief bevoordeeld zijn; bijvoorbeeld omdat je aan ons niet meteen kunt zien dat we trans zijn. Personen bij wie hun transgender-verleden meer zichtbaar is, krijgen sneller te maken met agressie en discriminatie, maar die zie je veel minder snel op televisie. Bovendien zijn er veel transgender personen met wie het helemaal niet zo lekker gaat. Velen kampen met depressies. En wist je dat de werkloosheid onder transgenders drie keer zo hoog is als bij cisgenders (personen die niet transgender zijn, red.)? Dat het voor transgenders veel moeilijker is om aan een huurwoning te komen? Daarnaast zijn er veel die in een sociaal isolement leven. Dat zijn problemen die in de media vrij weinig aan bod komen.”

Lees ook
De nieuwe L’HOMO. is er, en dit jaar pakken we het anders aan

Solidair
“Als witte, ‘cispassing’-transpersoon probeer ik me er bewust van te zijn dat ik niet iedereen representeer binnen de LHBTI-gemeenschap. Er zijn zoveel anderen die met dezelfde gevoelens rondlopen als ik ooit heb gedaan, daar wil ik voor opkomen. Maar ik vind het heel belangrijk om te blijven benadrukken dat het gaat om mijn persoonlijke verhaal wanneer ik antwoord op vragen of vertel over mijn ervaringen. De transgendergemeenschap is zo divers, mijn verhaal geldt zeker niet als voorbeeld voor de verhalen van alle transpersonen.”

Torentje
“Ooit wil in een huis wonen met een torentje. Geen idee wat ik ermee zou moeten overigens. Maar dat wil ik dus wel heel graag.”

Ergerlijk
“Gróén erger ik me aan de manier waarop in de politieke arena van LHBTI-onderwerpen gebruik gemaakt wordt. In campagnetijd volgt de ene solidariteitsverklaring op de andere en wordt beloofd op te komen voor onze rechten en veiligheid, maar in de praktijk is daar bitter weinig van te merken. Meervoudig ouderschap bijvoorbeeld is het eerste onderwerp dat sneuvelt in de koehandel als er aan de formatietafel gesprekken gevoerd gaan worden. En op het moment dat de Nashville-verklaring gepubliceerd wordt spreken de meeste politieke partijen er schande van, maar wie doet er écht iets aan? Waarom komt er geen enkele partij op het idee om conversietherapie strafbaar te stellen? Dat is namelijk pure mishandeling als je erover nadenkt.”

High
“Blij word ik van boeken. Er is echt sprake van een boekverslaving. Vooral tweedehands boeken kan ik moeilijk weerstaan. De geur die daaruit opstijgt, daar word ik gewoon high van. Als ik over een tweedehands boekenmarkt struin kom ik steevast weer met een aantal exemplaren thuis. En die gaan op de stapels boeken die ik al heb liggen en óók nog moet lezen. Wist je dat Japanners een woord hebben voor het verzamelen van boeken die ongelezen blijven? Tsondoku.”

Droom van
“De kroketjes van kalfshersenen die ik in het Amsterdamse restaurant Kaagman en Kortekaas heb gegeten. Zó lekker.”

Volwassen worden
“Adulting vind ik heel moeilijk en helemaal niet leuk. Dat heeft er alles mee te maken dat ik niet van veranderingen hou. Bovendien kan ik slecht kiezen en schuif ik keuzemomenten zolang voor me uit als maar mogelijk is. Het liefst ging ik na deze studie weer een andere volgen, om de zaken maar vooral zo te houden zoals ze nu zijn.”

Held
“Voor mij is Robbie Baauw een held. En toevallig is hij ook nog een hele goede vriend van me. Hij heeft een agentschap opgezet voor modellen vanuit het idee dat het anno nu niet moet gaan om iemands shape, kleur of lengte, maar om iemands star potential. Diversiteit. Dat is right on the money nu, maar hij is vanuit zijn idealen begonnen en houdt daar nog steeds aan vast. Daar heb ik bewondering voor. Overigens ben ik niet als model bij hem ingeschreven, maar wel als dj in de muziekafdeling van zijn bedrijf.”

Lees ook
10 x goedbedoelde dingen die je beter niet tegen een LHBTI’er kunt zeggen

Favoriet item
Dat zijn mijn big & bulky-schoenen van Eytys, een Scandinavisch modemerk. In de kleur zwart uiteraard, want ik draag nagenoeg altijd die kleur. Schoenen moeten stoer zijn vind ik, want dan halen ze het al te meisjesachtige uit een outfit. Ik kon mezelf vroeger uittekenen met motorlaarzen en daar doet dit paar me aan terugdenken. Ook heel plezierig: Je kunt er heerlijk mee klossen.

CV

Naam Valentijn De Hingh
Geboren Lelystad, 5 mei 1990
Woonplaats Amsterdam
Studeert Literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam.
Werd bekend Door de documentaire Valentijn waarin haar transitie en haar leven als transgender jongere zeven jaar werd gevolgd.
Carrière Is naast studente ook model. Ze won in 2012 een Elle Style Award, en deed mee aan 24 uur met… door Wilfried de Jong. In 2013 was ze deelnemer aan Expeditie Robinson. Is eveneens actief als dj.
Status Single