Daniëlle heeft al jaren een relatie met Anne als zij (toen nog hij) haar verrast met de mededeling dat ze graag verder wil in een vrouwelijk lichaam.
In Hij is een zij vertelt het stel hoe het hun relatie heeft beïnvloed.
Transgender
Vanaf haar 24e voelt Anne zich niet meer thuis in haar mannelijke lichaam. Maar als ze online zoekt naar mensen die dezelfde gevoelens hebben, vindt ze alleen maar ervaringen van mensen die al heel jong weten dat ze transgender zijn. Iets waar Anne zich niet in herkent, dus ze stopt haar gevoelens weg.
Een app die je eruit kan laten zien als een vrouw zet drie jaar geleden alles voor haar op z’n kop. Ze ziet de vrouwelijke versie van zichzelf en realiseert zich: dit wil ik. ’s Avonds vertelt ze aan haar vriendin Daniëlle: “Ik denk dat ik transgender ben”.
Hoewel Daniëlle in eerste instantie nuchter reageert – “Ik dacht: oké is goed, ik kan dit aan. Ik ben een open persoon, laten we hierover praten” – realiseert ze zich later de flinke impact van deze mededeling. “Je vraagt jezelf zo veel af: wat betekent het voor je uiterlijk, je innerlijk? En ik dacht altijd dat ik hetero was, maar nu zit ik in een lesbische relatie.”
Huwelijk
Door eindeloos praten en vragen stellen vinden de twee elkaar weer. Voor Anne een opluchting, want die hield er rekening mee dat ze haar vriendin kon verliezen. “Maar zelfs dat wilde ik riskeren, de noodzaak om in transitie te gaan was zo groot.”
Daniëlle vertelt hoe de vele gesprekken hun relatie alleen maar hebben verdiept. Iets dat ze graag wilde bezegelen met een huwelijk. “Ik gaf haar die ring om duidelijk te maken: we gaan hier doorheen en ik zie je aan de andere kant.”