“Je moet na 31 jaar weer op zoek gaan naar de persoon die je was voordat je het leven met iemand deelde”, vertelt Kleinsma. “Dat je denkt: hoe deed ik die dingen allemaal voordat Guus er was?”

Zo is zijn werkkamer inmiddels háár werkkamer geworden. “Ik heb mijzelf gedwongen om dingen weg te doen, om plek te maken. Dat is heel confronterend: je vindt ineens kleding, boeken en briefjes terug. Maar deze stap is wel nodig. Dat verleden zal altijd in mijn hart blijven zitten.”

Troost en kleur

Het wordt geen loodzware voorstelling, laat Kleinsma weten. “Ik ben er ook achter gekomen hoe sterk ik eigenlijk ben: ik ben toch doorgegaan. De show moet ook hoop en troost en kleur bieden. Er zal elke avond wel iemand in de zaal zitten die iets heeft meegemaakt net zoals ik. Voor diegene speel ik dan die avond.”

Simone Kleinsma over het verlies van Guus: 'Mijn geheugen was een dweil, emoties namen het over'Lees ook

Snel vergeten

Daarbij denkt Kleinsma dat ze later, na haar dood, snel vergeten zal worden. Voornamelijk omdat ze geen groot repertoire aan nummers achterlaat. “Dat zal nou eenmaal gebeuren, daar kan je niets aan doen. Maar het maakt een verschil als je veel platen hebt gemaakt”, stelt de zangeres en actrice.

“Mensen als Robert Long, Wim Sonneveld of Toon Hermans worden nog steeds best veel gedraaid. Maar dat heb ik niet. Op een gegeven moment zal ik toch tot stof vergaan.”