Waarom zoveel mensen in september scheiden

“Er zijn drie redenen: ten eerste vallen de bladeren van de bomen en zorgt dit ervoor dat mensen toch wat minder lekker in hun vel zitten. Verder grijpen sommige ouders bewust de zomervakantie aan om het nieuws aan hun kinderen te vertellen, zodat hun schoolresultaten er niet onder lijden. De meest voorkomende reden is dat het al een tijd niet goed gaat en dat een vakantie gezien wordt als laatste redmiddel. Wanneer dit ook niet blijkt te werken is de teleurstelling vaak extra groot en wordt de knoop doorgehakt. Maar dit geldt ook voor na de kerstvakantie in de maand januari.”

Een schuldige aanwijzen

“Het beste is om het samen te vertellen. Je moet zorgen dat je er tijd vrij voor maakt, zodat het kind ook ruimte heeft om vragen te stellen. En natuurlijk is het allerbelangrijkste om te benadrukken dat er alleen praktisch iets verandert; aan de liefde voor het kind verandert niets. De grootste fout die gemaakt wordt is een schuldige aanwijzen. Je mag best vertellen dat mama verliefd is geworden op een ander, maar breng dit feitelijk en zonder oordeel. Laat het kind nooit kiezen. Dan krijgt het een loyaliteitsconflict.”

Je partner zwartmaken

“Je moet überhaupt nooit slecht over je ex-partner praten tegen je kind. Gun elkaar het ouderschap. Wat tussen jullie is gebeurd, staat los van de band met je kind. Als je je partner het ouderschap diskwalificeert, ontneem je ook een gedeelte van je kinderen. Bovendien werkt gemeen praten over je partner averechts; het kind zal het snelst partij kiezen voor de persoon die het het zwaarst heeft.”

Eigen leed delen

“Kinderen hebben het gevoel alsof ze voor hun ouders moeten zorgen. Als jij je verdriet deelt met je kind, zal je kind alles willen doen om jou beter te doen voelen. Daarbij vergeten ze zichzelf en ontneem je ze de mogelijkheid om hun eigen verdriet te verwerken.”

Altijd op één lijn willen zitten

“Soms kom je er qua opvoedingsstijl niet uit met je ex-partner. Accepteer dat. Het is een misvatting dat kinderen dat te verwarrend zouden vinden. Een kind kan heel goed begrijpen dat sommige dingen bij mama anders gaan, dan bij papa. Net als dat er dingen anders zijn op school, dan thuis. Het is beter dat er verschillende regels in verschillende situaties gelden, dan dat er ook na de scheiding nog constant ruzie is over de opvoeding.”

De pijn te erg willen verzachten

“Een scheiding doet nou eenmaal pijn. Als een kind boos is, dan mag dat. Maar blijf met elkaar in gesprek, of zorg dat je kind met iemand anders kan praten. Geef je kinderen de ruimte om dat verdriet te voelen. Ze moeten het doormaken. Het is vergelijkbaar met een rouwproces: het is niet vandaag of morgen weer goed. Ouderschap is dat je je kind laat doormaken waar je het niet voor kunt behoeden en het daarbij steunt.”

Te weinig met het kind (en de ouders) bemoeien

“Niet alleen de ouders, maar ook het netwerk van het kind speelt een grote rol in het verwerkingsproces. Bied het kind een luisterend oor, maar blijf objectief. Praat je kind negatief over een ouder, dan is dat vaak napraten. Ga daar niet in mee, maar vertel de ouders wel wat je constateert. Als ouders ruziën langs de zijlijn, mag je als voetbaltrainer best even benoemen dat dit niet leuk is voor het kind. Je kunt dat zien als bemoeienis, maar soms bemoeien mensen zich er te weinig mee. Dan voelt het kind zich genegeerd.”

Lees ook
Waarom het volgens deze vrouw belangrijk is je scheiding te vieren