Eenzaam bestaan zorgt voor groot verdriet bij Truus (86) van 'Tieners tegen kwalen': 'Waarom ben ik er nog?'

Media | Fragment Gemist

14-08-2024 | Tom Stevens

In het nieuwe Omroep MAX-programma Tieners tegen kwalen ontdekken acht ouderen en acht tieners wat er gebeurt zodra ze intensief met elkaar optrekken. In de eerste aflevering deelt Truus (86) haar schrijnende verhaal.

Ze gaat al lange tijd gebukt onder haar eenzame bestaan.

Tieners tegen kwalen

Truus was vroeger dolgelukkig met haar man. Ze hadden een fijn leven samen in Leiderdorp. Haar echtgenoot blijkt echter te kampen met alzheimer en verhuist later naar een verpleeghuis. Zelf krijgt Truus meerdere keren een TIA. “Ik ben vervolgens vorig jaar zelf in een aanleunwoning gaan wonen. Dat is wennen. Je huis achterlaten, dat valt niet mee. Mijn verstand zegt dat het goed is, maar mijn hart ligt nog niet hier. Maar helaas… het is niet anders. Als je oud wordt, dan krijg je dat soort dingen.”

In haar aanleunwoning heeft Truus het erg moeilijk. Ze voelt zich ontzettend eenzaam. “Vooral ’s morgens vind ik het heel moeilijk, als ik wakker word. Dan denk ik: wat moet ik vandaag gaan doen? Zeker als ik die dag heb meegemaakt dat mijn man ook een slechte dag heeft. Dan denk ik: wat moet ik de hele dag gaan doen? Waarom ben ik er nog? Mag ik mijn ogen dichtdoen? Het hoeft van mij niet meer.”

Thumbnail voor Oma Coby (97) en kleinzoon Mark verkopen oliebollen tegen eenzaamheid: 'Met één zak oliebollen kun je ouderen laten rock en rollen'

Oma Coby (97) en kleinzoon Mark verkopen oliebollen tegen eenzaamheid: 'Met één zak oliebollen kun je ouderen laten rock en rollen'Lees ook

Aanleunwoning

Ze mist haar vertrouwde leventje in Leiderdorp en kan maar niet aarden in haar aanleunwoning. “Je blijft in diezelfde wereld. Normaal ging ik bij mijn man op bezoek, pakte ik mijn autootje. En dan ging ik weer naar huis. Dan was ik weer in mijn eigen huis, met mijn eigen mensen om me heen. Ik woonde daar heerlijk. En hier blijf ik in dezelfde sfeer zitten. Dat is voor mij echt een hele moeilijke stap. Ik voel me dan zo weggestopt.”

Haar sombere gevoelens beginnen steeds vaker haar dag te beheersen. Toch ziet ze het niet zitten om professionele hulp te zoeken. “De gezelligheid van mijn leven is voorbij. Wat moet ik daartegen doen? Ik slik al zo veel medicijnen. Ik wil proberen daar zelf tegen te vechten.”

Experiment

Truus kijkt er dan ook naar uit om de acht tieners te ontmoeten voor het sociale experiment van Tieners tegen kwalen. “Ik ben een mensenmens. Ik vind het leuk om met mensen bezig te zijn, om mensen om me heen te hebben. Dat eenzame gevoel vind ik verschrikkelijk.”

Niet veel later arriveren de jongeren in het verpleeghuis waar de opnames plaatsvinden. In een groepsgesprek brengt Truus al gauw haar eenzaamheid ter sprake: “Ik verheug me niet op de toekomst. Ik heb voor mijn gevoel mijn leven gehad. Ik ben niet echt gelukkig meer. Ik maak ervan wat er nog van te maken valt. Daarom doe ik bijvoorbeeld aan dit tv-programma mee.”

Tranen

De tieners zijn overduidelijk geraakt door het verhaal van Truus. Overmand door haar tranen geeft de 16-jarige Nora haar een knuffel. “Het komt goed. Ik vind het heel dapper van u, dat u dit durft te zeggen.”

De verdrietige situatie heeft de tiener aan het denken gezet. “Het deed mij echt pijn om Truus te horen zeggen dat ze de toekomst niet meer ziet zitten. Ze is zo’n lief mens, zo vrolijk. En ze heeft nog zo veel te doen in haar leven. Ze is nog best energiek. Dat vond ik wel echt heel zielig.”

Truus is blij met het gezelschap van de acht jongeren. ”Ze zijn zo lief voor me”, vertelt ze geëmotioneerd voor de camera’s.

De hele aflevering van Tieners Tegen Kwalen kun je hier terugkijken.

Pas de privacy manager instellingen aan om dit YouTube item te kunnen bekijken.