In Nachtdieren bezoekt Raven van Dorst de stad Utrecht. Door het raam ziet Raven Anemoon in haar atelier. Ze maakt keramieken zeedieren en vertelt waarom ze in een rolstoel zit.
Anemoon kan vaak slecht slapen, waardoor ze nog tot laat bezig is met keramiek.
Ze woont en werkt in haar studio in Utrecht. Als Raven langskomt, is ze ook nog aan het werk. “Al deze beesten hier zijn beesten van de toekomst”, vertelt Anemoon. “Hoe zouden ze overleven als de mens er niet meer is? Een beetje dystopisch, maar wel een soort van positief. Ze kunnen zichzelf redden.” Raven vindt het heel cool.
“Keramiek is een soort afleiding voor mijn pijn”, legt Anemoon uit, die niet toevallig zeedieren maakt. Haar vader heeft een duikschool en haar moeder heeft veel met kunst. “Ik ben drie maanden te vroeg geboren, waardoor mijn zenuwen niet helemaal af waren.” En op haar elfde kreeg ze een schop tegen haar knie. Daardoor is haar hele zenuwstelsel in de war geraakt.
Raven treft koperdief in 'Nachtdieren': 'In mijn ogen doe ik niemand kwaad'
“Aan mijn hele rechterbeen heb ik zenuwpijn”, vertelt Anemoon. “De pijn kan voelen alsof er duizenden messen in je zitten, of alsof je verbrandt.” Er zijn periodes dat Anemoon de pijn echt heel eng vindt. “Ik kan wel de dag doorkomen, maar het is er altijd.”
Daarom is ze ook zo vaak wakker in de avond. Toch gaat het nu wel beter dan eerst. Om de drie maanden krijgt ze een ketamine-infuus tegen de pijn. “Dan ben ik echt mega high in het ziekenhuis. Heel veel van deze ideeën, dit soort beesten, zijn voornamelijk uit dat infuus gekomen”, zegt Anemoon lachend. “Ik neem altijd een schetsblok mee.”
“Wat kan ze niet hè?”, vraagt Raven zich al bladerend door het schetsblok af. Anemoon vertelt dat ze ook autisme heeft, waardoor ze op haar vijftiende niet meer naar school kon. “Mijn ouders kwamen op het idee mij naar een atelier te laten gaan. Daar heb ik ook mijn liefde voor keramiek ontdekt.”
Kijk de hele aflevering van Nachtdieren in Utrecht hier terug.
Maaike (23) heeft baarmoederhalskanker: ‘Ik lig er wakker van dat ik misschien nooit kinderen kan krijgen'
