Annemarie Nodelijk is door een hersentumor blind aan één oog en in het andere oog heeft ze kokervisie. Dat houdt haar niet tegen om haar dromen na te jagen en te doen wat ze het liefste doet: ontwerpen.
In de MAX-documentaire Blind Vertrouwen laat ze zien hoe ze dat doet.
Door haar verhaal te delen en te laten zien wat er allemaal kan met een visuele beperking, hoopt ze anderen te inspireren: “Ik zeg altijd: verliezers hebben een excuus en winnaars hebben een plan. Dus volg je plan en ga er gewoon voor.”
De modeontwerpster is 23 jaar oud als ze heel veel last krijgt van hoofdpijn. Omdat ze zo jong is wordt het niet meteen serieus genomen. “Ik vond de hoofdpijn zo intens, dat ik op een gegeven moment tegen de huisarts zei: ‘Dit is geen migraine, maar dit is een hersentumor.'”
Hoewel de dokter door haar leeftijd geen tumor verwacht, vraagt ze zelf om verder onderzoek. Niet veel later blijkt uit een MRI-scan dat Annemarie inderdaad toch een hersentumor heeft. “Goedaardig, maar je moet wel zo snel mogelijk geopereerd worden. Ze hebben het grootste gedeelte van het gezwel weggenomen en eigenlijk waren ze heel tevreden.”
In het ziekenhuis merkt ze echter dat ze opeens wordt afgesneden door mensen. “Dus ik schrok zo erg, dat ik m’n vaders arm pakte. Ik loop hier rustig in het ziekenhuis, maar mensen staan ineens voor me. Dat is dus gezichtsveldbeperking.”
Door vocht rond haar hersenen kwam er druk te staan op haar oogzenuwen waardoor die onherstelbaar beschadigd zijn. “Mijn visuele beperking houdt in dat ik rechts blind ben. Daar zie ik helemaal niks en links heb ik kokervisie, alsof ik door een rietje heen kijk.”
Tjarda is blindfluencer: 'Ik zou mijn kinderen graag groot zien worden'
Ondanks haar slechte zicht kan Annemarie nog steeds achter de naaimachine haar grootste passie uitvoeren. Haar doel is een modeshow te organiseren voor haar nieuwe tassenlijn. In aanloop naar het evenement gaat ze naar de locatie waar de show gaat plaatsvinden om het contract te ondertekenen. “Als je naar een nieuwe locatie gaat, dan moet je een nieuwe route leren, de weg vinden en zorgen dat je ook écht op de plek van bestemming aankomt. Dat is wel heel lastig.”
Annemarie bereidt zich ruim van tevoren voor op het moment dat ze de nieuwe route moet gaan afleggen. “Dan weet ik in elk geval welke tram ik moet hebben, waar ik moet uitstappen, dat soort dingen heb ik dan al afgetikt.”
“Het slechtziend worden, dat deed zoveel met me dat ik gewoon een heel ander persoon ben geworden”, vertelt Annemarie. “Ik ben al best wel onzeker kennelijk, maar toen al helemaal.” In het begin durft ze niet alleen naar buiten, ook niet naar de supermarkt. “Ik durfde niet eens meer ’s avonds op straat. Ik deed alles met de taxi of met vrienden die me kwamen halen.”
Annemarie weet de goede halte te vinden, maar raakt eenmaal daar de weg kwijt. Gelukkig staat eventmanager en vriendin Widya daar op haar te wachten zodat ze samen naar de locatie kunnen lopen.
Op de dag van de modeshow straalt Annemarie van trots. “Toen de arts mij vertelde op de oogpoli dat ik nooit meer iets met mode zou kunnen doen, geloofde ik daar ook echt in. Maar ik ben zo blij dat ik het tegendeel heb kunnen bewijzen. Het geeft een enorme kick als ik mijn modellen met tassen zie lopen. En als een klant een tas dan ook nog écht koopt, dat is zó’n feestje.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Blind vertrouwen terugkijken? Dat kan hier.
Sven (13) verloor zijn ogen door kanker, maar kan dankzij blindenvoetbal toch meespelen met zijn beste vriend
