‘als de Hemel genoeg ruimte heeft’

Als lezer wandel je mee met de reizende vrienden én tegenpolen Magnus en Elias. Waar Magnus galopperend door het leven gaat is Elias meer afwachtend. Onderweg leren zij naar zichzelf en elkaar te kijken. “Ze leren dat uiteindelijk iedereen met zijn eigen gedachten en gevoelens alleen is. Hoe dichtbij je ook bij iemand komt, je kunt niet in iemands hoofd”, legt Splinter uit.

Het verhaal is fantasierijk, magisch en sprookjesachtig mét een donkere ondertoon. Uiteindelijk kan niet iedereen ‘oneenzaam’ zijn. Dat is de boodschap volgens Splinter. “Maar door er samen over te praten en door taboes te doorbreken, kun je mensen zich minder alleen laten voelen.”

Op reis met personages

Om het gevoel aan de lezer over te brengen, bezoekt Splinter de plekken waar Elias en Magnus langsreizen. “Je weet pas hoe de hoofdpersonen zich voelen, als je zes uur lang alleen door de sneeuw langs het ravijn in de bergen loopt.”

Om van zijn dagelijkse wereld in een fantasiewereld te stappen, sluit Splinter zich helemaal af. “Ik kijk geen nieuws, sluit de gordijnen, drink geen alcohol en eet geen snoep. Suiker gaat in je woorden zitten.”

Vanaf dat moment zitten de personages in zijn hoofd en voelt hij alles wat zij meemaken. “Zelfs in de Albert Heijn zijn we met z’n drieën.” Ervaren zijn personages zware emoties zoals verlangen of verdriet, dan voelt Splinter dat zelf ook. Als de laatste punt op papier staat is Splinter emotioneel uitgeput. “Je kunt me dan wegblazen, zoals herfstbladeren wegwaaien bij een zuchtje wind”, beschrijft hij.

Met het eindigen van het verhaal start Splinters ‘mini-rouwproces’. “Als ik klaar ben met schrijven, gaan de personages weg en ben ik in mijn eentje. Dan lig ik in foetus-houding in bed en moet ik opladen met muziek”, vertelt de schrijver.

Lezers

In tegenstelling tot zijn eerdere boeken, die verschenen tijdens lockdowns, is bij dit boek Splinters week gevuld met signeersessies en boekpresentaties. “Als de hele winkel vol mensen staat die je bedanken, voelt het alsof je vleugels hebt. Ik voel mij een vlinder in dit grijze weer.”

Van middelbare scholieren tot ouderen: Splinters publiek is gevarieerd. “Ik richt mij tot lezers met een bepaald gevoel. Je moet wel van mijn boeken houden. Het magische realisme en de meanderende teksten moeten je stijl zijn”, zegt hij. Zijn lezers roept hij op lief te zijn voor Magnus en Elias. “Ik ben van ze gaan houden. Ik hoop dat mijn lezers dat ook doen.”

als de Hemel genoeg ruimte heeft ligt momenteel in de boekhandels.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Splinter (@splinterchabot)