Terug naar het begin

Zeventien jaar lang werkte Larissa in het bedrijfsleven, tot ze vier jaar geleden stopte met haar baan. Ze besloot een sabbatical in te lassen die – mede door een tweede zwangerschap – langer duurde dan verwacht. “Ik merkte na een half jaar dat het niet echt mijn ding was, alleen thuis voor de kinderen zorgen. Om me ook op andere vlakken nuttig te maken, ben ik begonnen met vrijwilligerswerk.”

Nationale Ouderendag

Larissa ‘adopteerde’ vervolgens een Syrische familie, die ze onder meer hielp met administratie en de inrichting van hun huis. Ze initieerde ook een kerstpakketten-actie via de Voedselbank. Drie jaar geleden ging ze in zee met de Nationale Ouderendag. “Vanuit mijn vorige werk had ik al een connectie met de organisatie. Af en toe had ik daardoor een zogenaamde ‘beldate’ met een oudere. Ik was zó getroffen door de eenzaamheid die sprak uit hun verhalen, dat ik me als vrijwilliger besloot aan te melden.”

Pannenkoekenrestaurant

Samen met een oudere dame én haar twee kinderen ging ze op pad, om pannenkoeken te gaan eten in Soest. “Daar ontvingen we zoveel dankbaarheid voor. Ze was 93, maar enorm pienter en praatgraag. Inmiddels ben ik vooral actief in het lokale comité. Met drie andere mensen organiseer ik de Nationale Ouderendag voor een aantal dorpen binnen de gemeente Stichtse Vecht.”

Gewoon, gelakte nagels

De meest hartverscheurende wensen vindt Larissa de ogenschijnlijk ‘kleine’ verlangens, die een enorme persoonlijke impact hebben. “Denk aan een vrouw die na jaren weer op de verjaardag van haar dochter is, omdat ze nooit vervoer heeft. Of een man die nog één keer in de Rotterdamse haven wil varen, aangezien hij daar vroeger als zeeman werkte. Maar het kan nog kleiner: iemand die je nagels lakt of je meeneemt voor een bezoek aan een tuincentrum.”

Lees ook
Dit verzorgingshuis heeft dé oplossing voor eenzame ouderen: laat ze muziek maken met kleuters

Een simpel gebaar

Omdat Larissa op het moment nog niet werkt, is het vrijwilligerswerk prima te combineren met het moederschap. Ze wil echter benadrukken dat het óók als werkende moeder kan, mocht je daar behoefte aan hebben. “Ik heb zelf het gevoel dat we af en toe een beetje langs elkaar heen leven, zeker als moeder met een jong gezin. Je wordt makkelijk geleefd, waardoor het soms lastig lijkt om iets voor een ander te doen. Het hoeft alleen écht niet groots of professioneel te zijn. Omkijken naar de alleenstaande oudere buurvrouw is net zo’n mooi gebaar.”