Maar liefst 270.000 mensen kwamen op de ‘zwarte lijst’ van de Belastingdienst te staan. Zij worden de dupe van de ‘fraudejacht’ van de overheid.
In het programma Hollandse Zaken komen slachtoffers van de Belastingdienst aan het woord. Zij hebben, of staan nog steeds, op de fraudelijst. Het ‘fraude-vinkje’ achter de naam betekende voor hen een classificatie met vergevorderde maatregelen.
Voor Mariëlle Nijland begon het drama na haar scheiding. Ze werkte bij de bank, had drie kinderen bij de opvang en stuurde tijdig haar jaaropgave naar de Belastingdienst.
Die opgaven kwamen echter nooit aan. Ze belde meerdere keren met de dienst en werd verzekerd dat het opgelost zou worden. Anderhalf jaar later ontving ze een brief dat ze 40.000 euro moest betalen. “En dat binnen veertien dagen”, vertelt Nijland.
Op haar bezwaar volgde geen reactie. Eenmaal aan de telefoon met de Belastingdienst hoorde ze dat die reactie zeker nog zou komen, maar die kwam niet. Wel, stond er een deurwaarder met een bevel tot executie voor de deur.
“Je kunt je huis niet meer betalen, je zorgverzekering. En toen kwam inderdaad de huisuitzetting. En daar ga je dan, met het laatste beetje wat je nog hebt”, vertelt ze geëmotioneerd.
Omdat ze geen huis meer heeft, gaat ze naar de maatschappelijke noodopvang. Maar dat betekent ook dat ze afscheid moet nemen van haar kinderen. “Ben je weleens in de maatschappelijke opvang geweest?”, zegt Nijland. “Daar kun je kleine kinderen niet aan blootstellen.”
Door de fraudejacht komt ze onder bewind te staan. Dit houdt in dat ze negen jaar lang 50 euro leefgeld per week krijgt. “Je hebt geen geld meer op de bank, alles gaat op aan het meest noodzakelijke eten.”
Tot overmaat van ramp brandt het pand van de maatschappelijke opvang waar ze verblijft af. “Ik was op, doodop. Het is niet leven, je overleeft.”
De fraudestempel op haar naam blijft haar achtervolgen. Voor haar nieuwe werk moet ze regelmatig naar het buitenland. Op vliegvelden wordt ze keer op keer staande gehouden. Regelmatig moet ze zonder verklaring haar koffers volledig uitpakken. Ze weet zeker dat het met het ‘fraudevinkje’ te maken heeft: “Dat staat achter mijn BSN-nummer.”
Door al deze ellende wil ze voorkomen dat andere mensen dit ook moeten doormaken. Inmiddels is ze op verzoek van de gemeente vertrouwenspersoon. Ze begrijpt hoe het is om onterecht hoofdpersoon in een fraudezaak te zijn.
Ook wil ze anderen helpen het vertrouwen terug te krijgen in een overheid die hun vertrouwen zo beschadigd heeft: “Dat wantrouwen moet weg, de menselijke maat moet terug.”
De aflevering terugkijken? Dat kan hier.
Topambtenaren verzwegen belangrijke memo toeslagenaffaire
