Esmee Visser won vier jaar geleden olympisch goud op de 5 kilometer schaatsen. Dit jaar is ze er niet bij in Peking. Aan ‘Studio Peking’-presentatrice Dione de Graaf vertelt ze hoe dat komt en dat het een moeilijke tijd is.
Visser: “Ik moet nu dapper zijn en rigoureus iets anders gaan doen, mijn lichaam en mijn hoofd moeten van dit alles even herstellen.”
Het heeft lang geduurd voordat Esmee van haar gouden plak kon genieten. “Ik denk pas dit jaar”, vertelt ze. “Ik heb hem uit de kast getrokken en hem pontificaal in huis neergezet, ik moet dat niet vergeten. Het was het mooiste moment uit mijn leven tot nu toe, denk ik.” Dat drong eigenlijk pas dit jaar tot haar door. “Ik ben er nu echt heel trots op, terwijl de eerste twee jaar daarna ben ik gewoon doorgegaan. Ik wilde meer en niet stilstaan bij momenten.”
Ze moet lachen. “Als het slecht gaat, ga je pas weer terugdenken aan wat je hebt bereikt.” Als Esmee nu naar de beelden van toen kijkt, vindt ze het mooi, maar voelt ze ook verdriet. “Omdat ik graag daar weer zou willen staan, of in elk geval zo door het leven willen gaan. Dat gaat momenteel gewoon niet zo.” Voordat de spelen begonnen, dacht ze er niet te erg over na, maar ze heeft het er nu best lastig mee.
Na het winnen van de olympische titel had Esmee eigenlijk niet het idee dat ze iets bijzonders aan het doen was of dat ze haar eigen grenzen had verlegd of bereikt. “Ik wil steeds maar verder en mezelf verbeteren en meer trainen”, vertelt ze. “Ik heb nog steeds het gevoel dat ik niet alles uit mezelf heb gehaald. Daarom ben ik ook nog super gretig om door te gaan.” Maar dat gaat even niet meer, Esmee raakte vorig jaar overtraind.
“Mijn lichaam was helemaal van het padje en dat herkende ik niet”, zegt de olympisch kampioene geëmotioneerd. “Ik moet zeggen dat ik er ook te makkelijk over na dacht om daaruit terug te komen. Ik kan nu wel zeggen dat het echt wel lang en zwaar is en dat mijn eigenschappen mij niet ten goede komen in dit proces.” Esmee is bijvoorbeeld heel perfectionistisch.
Ze wil zichzelf dolgraag weer op het olympische podium krijgen. “Maar soms moet dat door er eventjes uit te stappen en dat heb ik afgelopen jaar niet gedurfd.” Dat wil ze nu toch echt gaan doen. “Ik moet nu dapper zijn en rigoureus iets anders gaan doen. Mijn lichaam en mijn hoofd moeten van dit alles even herstellen.” Ze heeft het pas net besloten, omdat ze zo graag dat leven wil leiden en alsmaar door wil gaan.
Dione vraagt of ze dus een tijdje stopt. “Dat is gewoon van de zomer weer beginnen, hoor”, zegt Esmee met een lach. “Het is voor nu dat ik het even loslaat.” Het vuur zit er nog wel. “Ik word gewoon te vrolijk nog door over het schaatsen te praten, maar zodra ik zelf op het ijs stap is er een soort van paniek en machteloosheid. Dat heeft oorzaken en dat moet ik denk ik even van naast de zijlijn verwerken.”
Merel Conijn, die als reserve mee was naar Peking, heeft veel bewondering voor Esmee. “Wat mij raakt, is dat je zegt, nu moet ik dapper zijn en durven loslaten, terwijl ik het al zo dapper vind hoe je ermee omgaat”, vertelt ze geëmotioneerd. “Daar heb ik gewoon enorm veel respect voor.”
Vader Esmee Visser in 'DWDD': 'Ik had niet gedacht dat ze dit ooit zou halen'
Kijk Studio Peking hier terug. Esmee Visser begint haar verhaal rond minuut 35.
